Eve geldiğimde direk duş alıp yatmıştım.Gece 2,3 gibi uykumu aldığımdan olsa gerek uyanıverdim.Ne gündü ama diye geçirdim içimden.Her şeye rağmen onu görmek güzeldi.Emre'yle lisede aynı sınıftaydik oradan tanıyordum onu.Okulun havalılarındandı.Ona beslediğim bu duyguyu uzun süre kendime dahi belli etmedim.Sonra kendimden de saklayamadim ona aşık olduğumu.Bu seferde dilime mukayet olup başkasına söylememe kararı aldım onuda beceremedim.Ama şimdi istiyordum onu.Fakat o gelmeliydi bana.Bu bir gurur meselesi değildi sadece emin olmak istiyordum ondan.Güvenemeyeceğim birisi hayatımda hiç olmasın daha iyiydi.Çokta kızla adı çıkıyordu yani kısaca çapkındı baya bildiğiniz.Belki üniversiteye gidince değişir diyordum ama hala aynı ukalalık üstünde,yine aynı çapkındırda.Bir ara ciddi bir ılişkisi olduğunu duymuştum ama ondan da ayrılmış sonradan.Kız bizden iki yaş küçük diye yaşlılık sendromuna girmiştim neredeyse.Aynaya baktığımda kendime hunharca hakaret edesim geliyordu.Sonra acıyordum da kendime.Çoğu arkadaşım teselli ederdi beni "Onun için değmez" "Zamanla unutursun" vs. olmuyordu ışte olmayacak birisine degmisti bir kere kalbim.O zamanda geçmek biliyordu fakat unutturmuyordu da.Çoğu teselliyide duymuyordum zaten.Tek bildiğim şey onu nasıl sevdiğimdi...
O gözlerini hayal ediyorum.Beni bambaşka diyarlara sürüklüyor.O diyarlarda yeni yerler keşfediyom.O gözlerin,o yeşilin içinde dalgalanan kahveleri keşfediyorum.Kalmak istiyorum o diyarlarda.Bir ömür sürmek istiyorum.Istiyorum yine her zaman ki gibi...Biliyorum çok şey istiyorum ama napayayım ışte,seviyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREĞIME DÜŞTÜN
RomanceAlıştık değil mi? Istediğimiz aşkı arayıp bulamamaya,çok sevdiğimizin bizi de sevmesini beklemeye,karşılıksız sevmelere...Alıştık... Peki ya hiç beklemediğimiz bir anda bu alışkanlığımız bozulursa?Alışkanlığımızın dışında bulursak birden kendimizi?I...