14.bölüm

162 7 9
                                    

-Hadi Nisan kalk!Ammada uyudun ha!
Ecenin sesiydi bu hemen açtım gözlerimi."Seni mahvettim Ece" dedim fırladım yataktan.Gülerek hemen odadan kaçtı.Tabi Emre'ye güveniyor.Bugün iki saatlik bir dersim vardı.Perdeyi açmak için pencerinin yanına gittim.Penceriyi açınca gözlerimi kapattıp derin bir nefes aldım.Hava o kadar güzeldi ki!Enerji depolamıştım resmen.Gözlerimi açınca Emre'nin apartmandan çıktığını gördüm.Kafasını yukarı kaldırdı,hemen bende içeri soktum kafamı beni görmesin diye.Emre gittiğine göre Ece'ye hesap sorabilirdim.Koşarak odadan çıkıp direk Ece'nin odasına daldım.
-Sen nasıl Emre'yle beni aynı çatının altında tek bırakırsın? Dedim ciddi bir şekilde.
-Napim çocuk rica etti kıramadım.Hem sen onu boşverde bu Emre niye seninle yanlız kalmak istedi dün ne yaptınız.Dedi sırıtarak.
-Ecee!! Dedim fazla oldun artık dercesine.
-Ya ciddiyim niye seninle tek kalmak istedi ki?!
-Niye olacak evde uzun süre kalabilmek için yalakalık yapıyordur.Tamam ya kapatalım bu konuyu lütfen sende artık daha fazla beni kızdıracak bir şey yapma.
-Tamam tamam haklısın özür dilerim.Moralin yerine gelsin bu akşam bir mekan var oraya gideceğiz.Dedi sırıtarak.
-Ne mekanı?
-Bu Ayşe'nin sevgilisi varya ışte onun arkadaşlarının mekanı.Çok güzel ya böyle bütün gençler orada.Şarkılar falan..
-Bak yine işin ucunda Emre çıkarsa bozuşuruz.
-Yok bu sefer kesin Emre'yle alakasız ama..
-Ne ama? Dedim merakla.
-Ayşe'nin sevgilisiyle Emre aynı sınıftan yani oda gelebilir.
-Tamam anlaşılan ben gelmiyorum.
-Ya beni yanlız mı bırakacaksın.Dedi somurtarak.Aslında benimde canım eğlenmek istiyordu.
-Tamam ya of. Dedim der demezde Ece'nin boynuma atlaması bir oldu.

Nihayetin de akşam olmuştu.Üstüme deri tayt ile siyah tişört giydim.Saçlarımı da düzlestirip koyu göz makyajı yaptım.Her şey hazırdı.Acaba Ece de hazır mi diye düşünürken odanın kapısı çaldı.

-Nisan hazır mısın gireyim mi?
-Gir Ece gir. Dedim bezgin bir tavırla.
-Oo hazırız.
-Tabi kızım ne sandın. Dedim yatağın üstüne oturarak.Ece de masanın üstünde duran dün Emre'nin boynuma taktığı kolyeyi eline alıp;
-Güzel kolyeymiş.Dedi.
-Dün Emre hediye etti onu bana.Dedim mırıldanarak.Ben bile zor duymuştum sesimi.
-Kim kim? Dedi Ece heyecanla yanıma oturarak.
-Emre iste.Dedim dudaklarımı ısırdım.
-Oha niye almış ki!
-Hiç merak bile etmiyorum.Neyse çıkalım biz.
-Aynen çıkalım Ayşe de gelir birazdan bizi almaya.Dedi ve kapı çaldı.
-Iyi insan lafın üstüne gelirmiş. Dedi kapıyı açmaya giderken.Bende kalktım yerimden çantamı alıp çıktım.

-Vay vay Nisan çok güzel yer değil mi? Dedi Ece Şaşkınlığını ve hayranlığını belli ederek.
-Evet öyle.Dedim bende etrafa bakarak.Sahne de genç çocuklar vardı.Şarkı söyleyip gitar çalıyorlardı.Baya da kalabalıktı.Ayşe, ben,Ece ve Ayşe'nin sevgilisi bir masada oturuyorduk.Biranda gözlerim girişe kaydı.Gelen Emre'ydi.Gelmese şaşırırdım zaten.Birde bize doğru geliyordu.Yanımıza gelince Ayşe'nin sevgilisiyle tokalaştılar.Sonra dönüp bana baktı gözleri boynuma kaydı.Kolyeyi takıp takmadığımı kontrol etmişti resmen.Gözlerimi kaçırdım bende muhattap olmamak için.
-Merhaba kızlar.Dedi ama bana bakıp demişti bunu hissetmiştim.
-Merhaba Emre.Dedi Ece neşeli bir şekilde.
Ayşe'nin sevgilisi yani Murat;
-Sizinle bu akşam bir arkadaşımı tanıştırcam zaten sahne de alacak birazdan.Dedi
"Hıh sonunda geldi" dedi girişe bakarak.
Bende kafamı çevirdim,çevirmemle Ömer'i görmem bir oldu.Yaraları daha duruyordu zaten bir iki gün olmuştu.Beni görünce oda şaşırmış olmalı ki kaşlarını kaldırarak;
-Bu kadar tesadüf fazla.Dedi sırıtıyordu.
-Siz tanışıyor musunuz? Dedi Murat.Masada ki herkes merakla bize bakıyordu.
-Ufak bir kaza yapmıştıda bizim hastane ye gelmişti oradan tanıyorum.Dedim Ömer'e baktım.
-Bugün yoktun hastanede.Dedi biraz daha yaklaşmıştı bunu söylerken bana.Pansuman için gitmiş olmalıydı.Ama sonuç olarak beni aramış gözleri ve bunu zaten söylüyordu şuan.
-Bugün staj günüm değildi.Dedim saçlarımı önüme alarak."Sahne alacakmişsın"dedim birden konuyu ona getirerek.
-Evet ne söylememi istersin.Dedi sırıtarak.
-Oo baya iddialıyız. Dememle Emre'nin araya girmesi bir oldu.
-Merhaba ben Emre. Dedi tip tip bakıyordu.
-Beni biliyorsun zaten.Dedi Ömer de kasintı kasıntı.Normalde şuan Ömer'e gıcık olmam gerekirdi ama konustuğu kişi Emre olunca hoşuma bile gitmişti böyle konuşması.Ortam da sanki biraz gerilmisti.Murat'ta bunu hissetmiş olmalı ki;
-Hadi bakalım Ömer seni sahneye alalım.Dedi
-Tabi memnuniyetle.Dedi sahneye yürüyerek.Sahneye çıkınca herkes alkışlamıstı.Sonra birisi gitar getirdi."Vay gitarda çalıyor demek" diye geçirdim içimden.Ve söylemeye başladı...

"Öylesine sev ki beni bizi gören herkes kıskansın...
Öylesine tut ki elimi,kalp atışım hızlansın..."

Bu mısraları bana bakarak söylemişti.Ben ama hep gözlerimi kaçırdım.O kadar güzel söylüyordu ki!Hayran olmamak elde değil.Ayrıca yakışıklıydı da etrafında pervane olan kız çoktur kesin.Ve benimle uğraştığıda aşikardı.Benim gibi kaç kızla daha uğraşıyordu acaba.Çoğunu da kesin aşık etmiştir kendisine.

"Ne güzel sesi var." Dedi Ece hayran hayran.

Murat Ayşe'yi dansa kaldırmıştı.Bende Ömerle göz göze gelmemek için onları izliyordum.Sonra Emre'nin yanıma geldiğini fark ettim.

-Dün gece ki dans teklifi mi reddettin bari bu gece kırma beni.Dedi elini uzatarak.Ben ne yapacaktım şimdi.Arkadaşları da hep bize bakıyordu.Acaba reddetsem ayıp olur muydu?Arkadaşlarına karşı küçük düşebilirdi.Dostça bir danstan bir şey olmazdı harelde.
-Tamam.Dedim uzattığı eli tutarak.Şimdi benim elim onun omzunda onunkiler benim belimdeydi.Gözlerime bakıyordu sürekli.Birden şarkı kesildi.Ömer sahneyi terk etmişti.Noldu acaba?Kolumu ağrıdı ki bir baksam iyi olacaktı.Arkasından koşarak çıktım,Emre de arkamdan bağırıyordu.
-Nisan nereye?
-Gelicem beş dakikaya dedim bende Ömer'e yetişmeye çalışarak.Dışarı çıkınca onu motoksiletine binerken yakaladım.
-Hey nereye.Dedim bağırarak.
-Sanane! Dedi şaşırmıştım bu tepkisine.
-Tam bir salaksın!Doğru banane senin gibi gerizekalıdan.
-Evet gerizekalıyım seni diğer kızlardan farklı sandım.
-Hop hop sen ne demeye çalışıyorsun dedim çıkışarak.Benim öyle dememle motosikletin üstünden inip burnumun dibine girmesi bir oldu.
-Benimle bakışırken,seninle ilgilendiğimi fark ederken gidip onunla dans ettin tam bir aşağılıksın.
-Ne bakışması be kendi kendine gelin güvey olup burda hava mı yapıyorsun bana!Hem ne ilgilenmesinden bahsediyorsun?Aşağılık ta sensin ağzını topla.Dedim sert bir sekilde. Oda gözlerimin içine bakıp bumbuz sesiyle.
-Artık bir önemi yok.Dedi motosikletine binip uzaklaştı.Arkasından bakakalmıştım.Birden benim de moralim düştü.Içeri girdim.Murat'ın yanına gidip;
"Nerden tanışıyorsun Ömer'le" dedim.
-Aynı bölümdeyiz.Dedi
-Ama Emre'yle az önce tanıştılar.
-Emre zaten yeni geldi.Omer de bu hafta derslere girmedi.
-Anladım.
-Ömer nereye gitti.Dedi Ece yanımıza gelerek.
-Kolu ağrı yaptı sanırım.Dedim bende ufak bir yalan sallayarak.

Bir kaç saat daha oyalanıp dönmüştük.O kadar yorulmuştum ki gider gitmez yatağa attım kendimi.Zaten Ömer'in manasız hareketine de anlam vermemiştim."Artık önemi yok"demişti.Benimle ilgileniyomuymuş.Tamam yani öyle takılıyordu bana ama ben serseriliğine veriyordum o hareketlerini,tavırlarını...Her şey bir yana sesi de çok güzeldi be!Yine her şeyi Emre mahvetti.O da bir danstı tutturmuştu.Yarın da dans edelim dese artık şaşırmayacaktım.

Ve bir bölümün daha sonuna geldik:) Sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim.Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.Şimdiden herkese teşekkürler.Sevgiyle kalın.Yeni bir bölümde görüşmek üzere:)

YÜREĞIME DÜŞTÜN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin