YÜREĞIME DÜŞTÜN

6.bölüm

-Sen kimsin? Dedim birden geri çekilerek.
-Ömer. Dedi sırıtarak.
Gözlerimi devirdim.Ah Emre!Sırf ona inat olsun diye tanımadığım birisiyle dans ediyordum.
-Ne işin var burda.Seni tanımıyorum.
-Bende seni tanımıyorum zaten.
-Sadede gel saçmalamayı bırak!
-oo baya sertiz. Dedi sürekli de sırıtıyordu.
-Söyleyecek misin?
-Ali'nin kuzeniyim.
Ali bizim eski sınıftandı.Bir an gözlerine takıldı gözlerim.Bununda gözleri yesildi.Bir an aklıma Emre geldi yine sinirlendim.
-Sen niye geldin o zaman?Ne işin var burada,dedim gayet sert bir şekilde biraz sonra söyleyeceği şeyin daha çok kızdıracağını bilmeden.
-Dedim şimdi baya güzel kız vardır orada birisini ayarlarım.Dediğim gibi de oldu birisi şuan kollarımda. Dedi sırıtarak o sıra beni dizlerine yatırdı.Gözlerimin içine bakıyordu.
-Hayvansın.
Onu itikleyip hemen oradan uzaklaştım.Arkadan sesi geliyordu.
-Heyy adını söylemedin!
-Azrail! Diye bağırdım çabuk çabuk giderken.
-Hadi Ece gidelim baksana saat geç oldu.Daha fazla burada duramayacağım.
-Tamam abim birazdan gelir.
Ece'nin koluna girerek;
-Hadi gel dışarı da bekliyelim.
-Tamam hadi çıkalım.
Dışarı çıktığımıza pişman olduk resmen,hava çok soğuktu.
-Of Nisan tutturdun dışarı çıkalım diye al çıktık simdi de doncaz.
Şimdi Ece'ye bir şey diyemeyecektim ki haklıydı zaten.Ellerimle kollarımı ovuşturmakla meşguldum.Sonra o Ukalayı gördüm.O da beni gördü.Tüh gözgöze geldik.Hemen önüme döndüm.Zaten hava soğuktu.Şuna çaktırmadan bir kez daha bakim tuhaf çocukmuş diye içimden geçirdim.Yanında birisi vardi onunla konuşuyordu.Ali'ydi sanırım.Olamaz yine gözgöze geldim.Yanlış anlayacak şimdi.Neyse daha bakmayayım en iyisi.Birden yanımda çıkan sesle irkildim.
-Seni baya etkilemiş olmalıyım ki sürekli beni kesiyorsun.
-Ben mi?! Dedim şaşkın şaşkın.
-Evet azrail hanım,siz.
-Ukala olduğun çok belli ve egondan seni de göremiyorum.
-Tabi tabi.
O sıra baya üşümüştüm.
-Sana montumu falan vereceğimi sanıyorsan,yanılıyorsun.
-Senden öyle bir centirmenlik bekleyen olmadı ki versende giymem be!
Ne desem sırıtıyordu buda.Hep altta kalıyormuş hissi veriyordu insana ve buda beni inanılmaz sinirlendiriyordu.
Tam o sıra da Ece'nin abisi geldi.
-Hadi Nisan gidelim çabuk donucaz.Ece'nin siteminden sonra hemen arabaya atladım.Hala bana bakıyordu adının Ömer olduğunu söyleyen ukala.Deri ceketi vardı ve şuan motosiklete bindi.Tam bir serseri.Aman neyse.Zaten Emre bugün beni yıkmıştı.Biranda gözlerim doldu.Ece'ye belli etmeden dışarıyı izler gibi yapıp göz yaşlarımı içime içime akıttım.Onun için ağlamayacaktım!Sevmek varsa unutmakta vardı.Unutmak varsa bitirmekte vardı.Ve bu gece bitmişti Emre benim için!