YÜREĞIME DÜŞTÜN

10.bölüm

Zzr.. zzr..
Uzanıp kapattım alarmı..Bir iki dakika olmuştu kapatalı ama hâlâ yataktaydım.Sonra birden ders olduğu geldi aklıma."off"diye ayaklarımla teptim yorganı üstümden.Uykum çok vardı...Avucuma buz gibi suyu doldurup anında yüzüme çarpmam bir oldu.Acaba Ece kalkmış mıydı?Neyse ben hazırlanayımda kahvaltıyı hazırlayayım diye geçirdim içimden.üstüme sade bir salaş elbise giydim.Üstünde ufak desende çiçekler vardı.Birazcikta makyaj yaptım.Bugün güzel bir gün olacaktı.Aynadaki Nisan'a gülümsedim.Ece'nin odasına gittim.Hâlâ kalmamıştı."Hadi Ece kalk geç kalacağız" dedim üstündeki yorganı çekerek."Off kalkmak istemiyorum." Dedi yorganı geri çekmeye çalışarak.
-Çabuk hadi kalk ben şimdi kahvaltı hazırlamaya gidiyorum sende o sıra da hazırlan.
-Of tamam hazırlanıp geliyorum.

Güzel bir kahvaltının ardından sonunda fakülteye gelebilmiştik.Ilk gün olduğu için dersler ayrı bir sıkıcıydı.

-Bak Nisan ne yapalım biliyor musun?
-Ne yapalım Ece'cigim dedim ciddiyetsizce.
-Sen şu her zaman ki kafeye git beni orda bekle bende okuduğum kitabın yeni serisi çıkmış onu alayım sonra yanına geleyim laflarız birlikte.
-Valla ben ders çıkışı direk aparta geçicem çok yorgunum.
-Ya ama cok mızıkcısın.Yarın zaten staj günü. Bugün az kafa dağıtalim.
Ve ikna etmişti beni şuan kafe de Ece'nin kitabını alıp gelmesini bekliyordum."Nerde kaldı bu kız ya"ikide birde saate bakıyordum.O da ne! Şu karşı masa da oturan çocuk şu dans ettiğim çocuktu.Evet evet kesin oydu.Ve şimdi oda beni gördü.Göz mü kırptı o bana?! Tam bir serseri.Hemen kafa mı başka yöne çevirdim saçlarımla da yüzümü gizler gibi önüme çektim.Etrafıda baya kalabalıktı.Oda mı burda okuyordu acaba?Aman neyse şu Ece gelseydi bari ya.
-Bakıyorum da sizi birisi ekmişe benziyor azrail hanım.Azraildi değil mi? Dedi sırıtarak.
Ben ise şaşırmış anlam vermeye çalışır gibi bakıyordum.
-Ben sana oturabilirsin dedim mi?
-Der gibi baktın ama. Arkaya iyice yaslanarak söylemişti bunu.
-Kalkar mısın?
-Ne o sevgilin mi gelecek.
-Diyelim ki evet bundan sanane.
-Bak Azra..
-Iki de bir azrail azrail deme be!Nisan benim adım simdi de kalk git şurdan bak arkadaşlarında seni bekliyor.
"Nisan..."dedi yukarı bakarak.."Sevdimm..."
-Bak iyice beni sinir ediyorsun.
-Çok güzelsin biliyorsun dimi?
Bir an utanmıştım o öyle diyince.
-Bak hoşlanmıyorum şuan hareketlerinden rahatsız edicisin.dedim biran yüz ifadesi değişti.
-Tamam.dedi kalktı masadan arkadaşlarına bile bir şey demeden çıktı kafeden.
"Ne garip çocuk"diye içimden geçirirken telefonum çaldı.Arayan Ece'ydi.Telefonu bir hışımla açıp;
-Kızım nerde kaldın ya..
-Eve gelmen lazım Nisan bir şey söylemem gerek tam doğrusu görmen gerek.
-Yine ne oldu ya off.
-Cabuk gel hadi bekleme çok önemli.
-Bir saçma bir şey olsun görürsün sen gününü.
-Hadi bekliyorum seni tam doğrusu bekliyoruz.
-Bekliyoruz derken?