YÜREĞIME DÜŞTÜN

5.bölüm

Çok geç yattığımızdan geç kalkmıştım.Zaten akşamın yedisinde buluşacaktık.Ece'nin abisi bırakacaktı bizi.O yüzden hala kalkmamıştım yataktan ama bu kadar uyku yeterdi.Çok güzel olmam lazımdı.Bu gece neler olacağını bende kestiremiyordum.Dün Ece'yle birlikte karar kıldığım siyah elbiseyi giydim.Saçlarımı topladım,kolyemi de takınca her şey güzel oldu.Tabi kırmızı rujda şarttı.

-Nisan çok güzel olmuşsun.
-Tamam hadi iltifata lüzum yok. Dedim dil çıkararak.
-Kızım sen ne tür varliksın.
-Sen de çok güzel görünüyorsun hadi geç kalmadan gidelim.
Dedim arabaya doğru yürümeye başladım.
-Ece ya gelmezse Emre?
-Niye gelmesin?Gelmese de yapacak bir şey yok eğlenmene bakacaksın.
-Neyse artık dedim arabaya bindim.

Yollarda bitmiyordu,heyecanlıydım.
"Tamam geldik"dedi Ece'nin abisi.Sonun da gelebilmiştik.Içeri girdiğimde sadece bir çift gözü arıyordu gözlerim ama o gözler hariç herkesle gözgöze gelmiş,selamlaşmış,hoşbeş etmiştim.Geleli 1 saati geçmişti hala yoktu ortada.Neredeyse herkeste gelmişti.
-Of nerde bu Emre ya.dedim Ece'ye dönerek.Ece'den tarafa dönmemle Emre ile gözgöze gelmem bir oldu.Kafa mı hemen başka tarafa çevirdim.Yine çok yakışıklıydı.Heyecandan bacaklarım bile titremeye başlamıştı.
-Ece ben şu köşede oturucam. Yoksa daha fazla ayakta duramayacağım.
-Sana daha önce hiç çok güzelsin diyen oldu mu? Dedi arkamdan bir ses bu ses bana tanıdıktı.Emre'ydi bu...
Arkamı döner dönmez Emre'yle gözgöze gelmem bir oldu.
Heyecandan ölebilirdim şuan.Bana demişti onu evet bana demişti.
-Niye demesinler çirkin mi demek istiyorsun sen bana? Aslında sevinmiştim ama niye böyle dedim bende anlam veremedim.
-Neyse ya iltifat edecektim borçlu çıktım.
-Senin iltifatına ihtiyacım yok.
-Belli.
-Ne belli ya kendine gel. Dedim o sıra Emre'nin bir yere odaklanıp hayran hayran baktığını gördüm.Işte o zaman anladım Emre benim için olmayacak birisiydi.Onun baktığı tarafa baktığımda, eski sevgilisini gördüm.Emre'nin nasıl aşkla baktığını gördüm.
-Seviyorsun hala onu. Dedim birden ortamın etkisiyle.
-Yanılıyorsun
-Nasıl?
-Sevmiyorum onu.
Şuan ağlamak istiyordum ama o "sevmiyorum"diyince az da olsa kendime geldim.Ama sonra ki cümlesi ışte o bitirdi beni.
-Aşığım ona.
"Peki neden ayrıldınız" dedim sesim titremek üzereydi,oradan biran önce ayrılmak istiyordum fakat sorgulamakta istiyordum aynı zaman da.
-Öyle gerekti.
-Öyle mi gerekti?
-Evet öyle gerekti.
Daha fazla dayanamayacaktım."Peki" dedim ve lavobaya gittim.Çoktan makyajım bozulmuştu.Istemiyordum ağlamak ama elimde değildi.Peşimden içeri Ece girdi;
-Kızım senin bu halin ne?
-Onun ne işi var burada?
-Kimin yahu?
-Beni çıldırtma Ece kim olacak? Melis'in işte. O ne arıyor burada.Bizim eski sınıf olmayacak mıydı?
-Bizim kızlarla birlikte gelmiş iste.Başkası gelmeyecek diye kural yok.
-Bak Ece sinirliyim zaten kuralına falan başlatma şimdi.Neyse içeri git sen bende makyajimı tazeleyip geliyorum.
Içeri girince boş bir masa bulup oturdum.pipetimi içeceğin içinde döndürüp duruyordum.Sıkılmıştım artık eğlencesi falan kalmamıştı buranın.Tam Ece'ye gidelim diye ısrar etmek için kalkacaktım ki;Olamaz Emre yanıma geliyordu.
-Sıkılmışa benziyorsun.
"Senin yüzünden böyle aptal." Dedim içimden.
-Ah evet öyle pek benlik değil.
-Hadi gel dans edelim.
O sırada "ateş böceği" şarkısını söylüyorlardı.Amaci neydi acaba bunun.Bana önce Melise aşık olduğunu söyledi şimdi ise dansa kaldırmak istiyordu.
-Sen Melis'i kıskandırmak için beni mi kullanıyorsun acaba? Dedim sert bir tonda.
-Saçmalama sen benim dostumsun.
O sırada içtiğim meyve suyunu az daha yüzüne püskürtcektim.Simdi de dostum demişti bana.Sakin olacaktım tamam sakinim...
-Sen şimdi git Melis'i kaldır dansa belki barışırsınız ha?
-Bak bu konuyu açma sürekli tamam mı?
-O sıra da bir çocuk geldi yanımıza "Dans edelim mi?"
-Ah evet güzel olur.dedim ve uzattığı eli tuttum.Emre'de şaşırmış olmalıkı yüz ifadesi değişti.Artık Emre'yi gerçekten unutma vaktiydi.Bunu yapmalıydım.Bana dostum bile demişti.Yakında nikah şahidim falanda ol derdi kesin.Hepsi bir yana şuan dans ettiğim kişi kimdi?