YÜREĞIME DÜŞTÜN

16.bölüm

Bazı sabahlar o kadar uykum olur ki!Zorlasamda açamam gözlerimi...Ama bilirim elbette ki açılacak o gözler.Uğraşırım uğraşırım sonunda kalkarım.Bir soğuk su çarpsam yüzüme yeter ayılmam için.Ama bu sefer başka!Uğraşıyorum gözlerimi açmaya ama olmuyor.Uğultulu bir ses bana sesleniyor evet şuan beni sallıyor sesin sahibi.Sallandıkça ağzımdan,burnumdan su geliyor boğazıma aşağı süzülüyor sular hissediyorum.Sonra üşüyorum,ürperiyorum.Gözlerimi aralayarak bana seslenen kişiye bakıyorum fakat seçemiyorum karşımda kişiyi.Sesin sahibi beni kucağına alıyor ve artık cigerlerim de hissetmeye başlıyorum havayı.Evet diyorum hayattayım.Kapatıyorum gözlerimi huzurla.Sonra yeniden hissediyorum onu. Kucağına alıyor beni ve daha sonra yumuşak,sıcak bir yere koyuyor.O rahatlıkla uykuya dalıyorum.

Saçımı okşayarak birisi bana sesleniyor bir süre sonra;
-Kalk benim tatlı belam.Hadi aç gözlerini o hırçın hallerini özledim.Sana bir şey olacak diye çok korktum.
Ardı ardına sıralıyor bunları titrek bir ses.Hâlâ tam olarak kendime gelmediğinden kim olduğunu anlayamıyorum.Gözlerimi açmaya zorluyorum.Bir de bakıyorum ki ağlamaklı bir Emre.Gözlerimi açmamla alnımı öpmesi bir oluyor.

-Nasılsın?
Bunu saçımı okşayarak soruyor.
-Ama sen...Sen nasıl beni buldun? diyorum merakla ve heceleyerek.
-Ece'ye mesaj atmışsın sahildeyim diye.Saatin geç olmasına rağmen gelmeyince merak ettim seni.Tam oraya geldiğimde senin denize düştüğünü gördüm.Zaten benim de o anda atlamam bir oldu.Neyse hayattasın ya bunların önemi yok.Hadi dinlemene bak sen şimdi dedi üstümü örterek.
"Ece nerde?" Dedim doğrulmaya çalışarak.Sıcak bir şeyler hazırlıyor sana birazdan gelir.
-Emre sağol her şey için kendini de benim için tehlikeye atmışsın. Dedim çekinerek.
-Sen yoksan benim bu hayatta olmamın bir önemi yok zaten.Dedi elimi avuçlarının içine alarak.
Ne diyeceğimi bilemiyorum gözlerine bakıyorum sadece bu durum da ne denilebirdi ki?
-Ben sende kendimi buldum Nisan.Kısa zaman da ömürlük nasil sevilir ben bunu hissettim sende.Seninle bir ömür birlikte olmaya hazırım.
Kalbim sıkışıyor o bunları söylerken.Susmasını istiyorum ondan bu aşk sözlerini duymak istemiyorum.Bir şeyler demek için hazırlanıyorum ama bir türlü kelimeler dilimden dökülmüyor.Sonra beni öpmek için eğiliyor.Öpmesini istemiyorum birden yerimden sıçrıyorum.Etrafta kimse yok.Az önce Emre burdaydı ama.Ne yani rüya mı görmüştüm.Bu üstümde ki kıyafetlerde kimindi böyle.Burası benim odam değildi.Neredeydim ben?O sıra da içeri birisi giriyor.
-Demek uyandın.
Bu Ömer'in sesiydi hemen kaldırıyorum kafamı.
-Burası neresi?
"Benim evim." diyor yanıma oturarak.
-Sen ne hakla beni buraya getirirsin üstelik bu üstümdekiler benim kıyafetlerim değil yoksa sen mi değiştirdin üstümü diyorum çıkışarak.
-Meraklı değilim seni evime getirmeye napim nerde kaldığını bilmediğim için buraya getirdim.Pekte bir şeyin yoktu o yüzden hastaneye götürmedim.Bu arada üstünü de ben değiştirmedim kız kardeşim değiştirdi.
Şimdi bir şey demek istemiyordum. Zaten ona sinirimden olmuştu her şey.Kesin Ece merak etmiştir beni.
-Çantam nerde Ece'ye haber vermem lazım.
-Ben aradım,söyledim merak etmene gerek yok.
-Annemlerle de konuşmadım bu akşam onlarda merak etmiştir.
-Ece, çok yorgun olduğunu erkenden uyuduğunu söylemiş artık bunları merak etme de dinlenmene bak.
-Sen ne tuhaf birisin.
-Niye böyle dedin şimdi?
-Hem bana artık senin için bir önemim olmadığı söylüyorsun hemde benim için denize atlıyorsun öyle mi?
-Kim olursa olsun yine de atlardım.
-Ama hâlâ tuhafsın.
-Bu sefer ne diyeceksin acaba?Dur ben tahmin edeyim."O kadar hakareti yemene rağmen niye benim için canını tehlikeye attın."mı diyeceksin?
"Yok."Ben öyle diyince tek kaşını kaldırıp merakla bana baktı.Bende devam ettim;
-Hem beni kıskanıyorsun yani bariz belli ettin bunu.Sonra da sahil de kızın birisiyle cilveleşiyorsun.Ne oldu benden yüz bulamayınca anında takılmaya birisini mi buldun?
Ben konuştukça gülüyordu.
-Komik bir şey dediğimi düşünmüyorum.
-Asıl senin beni kıskandığın bariz belli.
-Ne kıskanması be!Ben sadece senin bu iki yüzlülüğüne tahammül edemiyorum o kadar.
Kapının açılmasıyla ikimizinde bakışları kapıya kaydı.Iceri o sahildeki kız girmez mi birde.
"Abi ben yemeye bir şeyler hazırladım da Nisan abla da acıkmıştır zaten.Bu arada geçmiş olsun."Diyor gülümseyerek.Bir dakika abi mi demişti o?Utanmanın verdiği hisle dudaklarımı kemiriyorum.Tabi bu sıra da Ömer'in keyfine diyecek yok.Gülerek bana bakıyor.
"Kesinlikle acıkmıştır hatta şuan iştahıda yerine gelmiştir."dedi imali bir şekilde.Gerçekten de acıkmıştım.Ömer kalkmama yardımcı olmak için koluma girdi sonra.
-Tamam ya o kadar da değil ben kendim yürürüm.
-Peki bayan kıskanç.Bunu zevkle söylüyordu.
"Kaç defa söylemem gerekecek seni kıskanmadım tamam mı?Sen bence kıskanmamı istiyorsun da ondan üsteliyorsun böyle."Dedim ona dönerek.
-Evet beni kıskanmanı istiyorum.dedi ve bana yaklaştı.Gözlerimin içine bakıyordu.
-Ben cok acıktım.Dedim ortamdaki o elektriği bozmaya çalışarak.
-Bende dedi Ömer ve yemek masasına ilerledik.
Sandalyeye otururken yemeklere göz atıyordum.Baya da marifetliymiş bu Ömer'in kardeşi.O kadar acıkmıştım ki hiç konuşmadan sessizce yemek yemeye başladım sonra Ömer'in bana baktığını hissettim.Yavaşça kafamı kaldırdım bana mı bakıyor diye.Fark etmiş olmalı ki yemek yemeye devam etti.O kadar çok yemiştim ki!Sandalyeye iyice yayılarak karnımı tuttum.
-Canım ellerine sağlık her şey çok güzeldi.Bu arada adın neydi?
Dedim Ömer'in kardeşine dönerek.
-Yıldız adım bu arada afiyet olsun.Dedi gülümseyerek ,ne sevimli bir kız diye düşünmeye başladım ve ben de ona gülümseyerek karşılık verdim.
-Burada mı okuyorsun?
-Yok ben bir kaç günlüğüne abimin yanına ziyaret amaçlı geldim.
-Anladım canım.
Tam o sıra da kapı çalıyor.
-Ben bakarım hanımlar siz sohbetinize devam edin.Dedi Ömer gülümseyerek ama dönüşte sinirli dönmüştü ve yanında öfkeyle dolmuş Emre de vardı.Şaşırarak mırıldanıyorum.
-Emre..
Korkuyla,öfkeyle ve sevgiyle karışık bir şekilde yüzüme bakıyordu.