Pagdating na pagdating namin sa loob ng room, ayan na naman yang bulungan nila
Di na sila tumigil sa pagdaldal sa isat-isa.
At dahil bored ako, umubob na lang ako.
Who cares? Tsk
"H-hoy a-amethyst." Tawag saken ni Thalina.
Tinaas ko ang ulo ko.Why is she stuttering? Tsk.
"What?" tanong ko ng di nagbabago ang expression ko. Tss
"Ahm. Hehe. A-ano. Next week may leveling na tayo. Hehe." - Glei.
"So?" i asked.
"Di ka ba n-natatakot? Hehe." - Glei
"Why would i?" i asked.
"Hehehe." tumatawa ba sya? =_=
Seriously? What's with her?!
Does she have mental problem or what??
"WALA AKONG MENTAL PROBLEM NO." Sigaw pa nya sakin . Aish.
As if she can really read my mind! Tsk
Nilagay ko na lang yung earphone sa tenga ko.
Para di na nya ako kausapin.
Leveling? I dont even have powers so why would i bother myself para makialam sa leveling thingy na yan.
----------
After a decade, recess time na.
Walang teacher na dumating kase daw may meeting pero di kami pinayagang lumabas kanina.
I headed to the cafeteria para kumain.
Hindi ko kasama si Glei kasi unang sa lahat, kaya ko mag isa.
Pangalawa, di ko kelangan ng kasama.
At panghuli, kaya ko kumain mag isa!Kanina pa ko nagugutom. Aish.
And luckily, wala pang masyadong tao pagdating ko sa cafeteria
I ordered, spaghetti, ice cream cheese flavor, lasagna and also mudslide.
Sa mga bitches out there na nagsasabing ang takaw ko, PAKE NYO?
Masarap kumain at wag nyo kong pakealaman. Tsk
Nagtingin naman ako ng vacant seats and luckily i found one.
Yung sa may gitna lang.
I prefer to eat at the back.
Yung wala masyadong tao pero wala naman akong choice kaya dun na din ako pumunta.
Then suddenly, andyan na naman ang mga bubuyog.
Bat dun sya naupo?
Oo nga. Dun pa naman nakaupo sina blaire.
Kaya nga. Ayaw na ayaw pa naman nya na may ibang umuupo dun. Sayang ganda nya.
Kahit transferee yan, di yan sasantuhin ni blaire.
Una sa lahat, maganda ako!
At pangalawa, wala akong pakealam kung sino yang blaire na yan pero parang narinig ko na sya somewhere!
Oh well, nevermind. Di naman sya importante 'ya know?
So ayun. Nilantakan ko na yung pagkain ko ng bigla na lang may humampas sa mesa ko.
Argh. My foods! >///<Di ko naman sila pinansin. Yeah. Sila. 360 degrees tong mata ko no.
Kita ko na madami sila. Tsk.
Tinuloy ko na lang ang pagkain ko.
"Abat! Wala ka bang manners ha?" sabi ng babae.
Kung tatanungin nyo ko kung pano ko nalamang babae, obviously, sa boses nya.
Wag tanga =_=
At di ko pa din sya pinapansin.
Kumakain pa din ako. Bat ba ang sarap ng spaghetti?
Ubos na yung spaghetti ko at ang sunod ko namang nilantakan ay ang lasagna. Aww.
Ang sarap din ng lasagna.
And still, nakatayo pa din ang mga babaeng to. Bongga. Ang effort nila!
Hayaan na lang silang maglaway dyan. I have my own business to do here.
After kong kumain ng lasagna, sunod ang ice cream ko.
Aish. Gutom pa ko nigguh.
Isusubo ko pa lang ng biglang lumipad ang ice cream ko at nalaglag sa sahig.
WTF!? Ice cream ko yun!!!!!
Tiningnan ko naman ng cold yung babaeng yun. Nagsmirk naman sya.
Problema nya ba?? Tsk.
"Di ka ba marunong magbigay galang sa mas nakatataas sayo??" tanong naman nya. Di na ko makatiis.
Tumayo ako at sumagot.
"Di ka ba marunong magbigay galang sa mas nakagaganda sayo??" gaya ko sa kanya. Oh ano ka ngayon? Nganga!
Yung mga students sa paligid, nag "OHHH" lang. Tsk
---------
YOU ARE READING
ALISTAIR ACADEMY (The Long Lost Princess)
FantasyALISTAIR ACADEMY ------ Every beginning has an end. But the what-so-called end is just the beginning. Everything starts from the start. But their story begin from the end.