ALISTAIR ACADEMY (The Long Lost Princess)

CHAPTER 23

One word for this class :
 
                         B   O   R   I   N   G

First day of class: introducing ourselves.

Sa kahulihan ako naupo. Last row.

As what i've told you earlier, almost 40 chairs ang naandito and it seems like the 7 of us doesnt care about each other. Ni walang magkakatabi samin. Kanya kanyang buhay. We're not even interested to be friends with each other. After naming magpakilala, pinaliwanag lang ng teacher namin yung about sa sections as well as sa kung ano ang year namin.

Sabi nya, ang year level namin ay mababago depende sa kung ano ang magiging result ng laban namin- err. I dont have any idea about that. Might as well ask my dorm mates regarding that matter.

Madami pa syang sinabi but since hindi ako intersado, hindi ko na sya pinakinggan pa.

Dinismiss na nya kami agad after nyang magsabi ng kung ano-ano. Sinabi din nya na bukas na daw magsisimula anh klase and we should know each other mun since one week kaming magkakasama. And since i am not interested, katulad nila, nagsimula na kong magligpit ng gamit ko para makalabas.

I was about to take a step para sana lumabas na ng may narinig akong nalaglag kaya napalingon ako.

"Sorry." Cold na sabi ng kaklase ko

Yung isa namang kaklase ko e tiningnan lang sya ng matalim na parang gusto na nyang patayin yung taong nagsorry sa kanya. Creepy.

Nang tingnan ko ang iba pa naming kasama sa loob, parang nakikiramdam lang din sila sa pwedeng mangyare.

Napabalik na lang ako sa realidad ng may narinig akong sigaw.

SHT!

Yung damit ng lalaking nagsosorry kanina, umaapoy! Watdapak!?

Naestatwa ako sa kinatatayuan ko. Maging ako e di alam ang gagawin. Hindi ko nga alam kung pano gumawa ng apoy, magpatay pa kaya!? Sht. Hindi ako nagpapanic pero hindi rin ako kalma. Kinakabahan ako na ewan. Pano na lang kung masunog kaming lahat dito!? Geez.

"Patayin nyo yung apoy!" Biglang sumigaw yung isa naming kaklase. Dun lang ata natauhan yung may gawa nung apoy pero mas natakot ako sa sinabi nya.

"H-hindi ako m-marunong." Nanlulumo nyang sabi. Shtz. Pano naaa?!

Dali dali akong tumakbo papunta sa labas ng room namin- err. Di ko alam kung bakit pero napatakbo na lang ako talaga.
Takbo lang ako ng takbo hanggang may nakasalubong akong teacher.

"Sir we need your help po." Agad ko namang nakuha yung atensyon nya at pinaliwanag ko ang nangyare kaya napatakbo sya sa room namin.

Nakahinga naman ako ng maluwag ng mapatay na nya yung apoy at pinadala na nya sa clinic yung lalaki kasi may part sa katawan nya ang nasunog. Gross.

Napag-alaman ko lang na sub element nya ang fire kaya alam nya kung pano gamitin.

Sinabi samin na huwag daw muna namin gagalitin ang isa't-isa kasi maaari daw matrigger ang powers namin and since di pa namin ito nagagamit at hindi pa namin kayang control-in kung ano man ang kapangyarihang mayroon kami, baka daw kami ang lamunin nito. Mabuti na lang daw at tinawag ko sya kasi kung hindi ay maaaring abo na lang ang lalaking iyon pag nagkataon. Buti na lang pala at di pa nahahasa ang kapangyarihan namin kung kaya't di pa ito ganoon kalakas.

After that incident, nagtungo na lang ako sa cafeteria kasi nagugutom na rin ako.
Dahil sa mukhang puno na ang buong cafeteria e naupo na ako sa vacant seat na medyo malapit sa counter. I wonder kung bakit walang umuupo dun e sobrang sikipan na sa iba. As in yun na lang talaga ang walang nakaupo e pangmaramihan naman.

At syempre, dahil dakila silang mga chismoso at chismosa, nalaman ko yung reason. Dito daw kasi nakaupo yung mga holy rankers. Like wtf!? Hindi ba nila alam yung word na equality? Like helloooo? Pare-pareho kaming estudyante ditoo! Tsk

And my thoughts was interrupted when everyone in the whole cafeteria went silent and all i could hear were footsteps coming from the entrance.

I didnt bother to look.

Ni hindi ako natinag sa pagkakaupo ko kahit alam kong pwesto nila to.

Tinuloy ko lang ang pagkain ko not until my foods turned into ashes.

That was the moment na napatingin ako sa kanila.

Actually, kay Faier lang.

Sya lang naman kasi ang kilala kong sobrang makapangyarihan sa kanila! At isa pa, fire ang power na meron sya TSS

Inis ko syang inirapan kahit na medyo hindi ako komportable kasi sobrang talim ng titig nya. Plus, nakakunot ang noo nya. Well, he seems sexy that way though. Parang isa syang gorgeous bad boy. But i dont care about that! I was pissed. Damn him!

Dahil wala na din naman akong kakainin, tumayo na ako at nagsimulang maglakad pero nabigla ako ng hinarangan nya ako.

"She's our friend Faier." -Thalina

"Oo nga. Sama natin sya hihi" -Amira

Faier didnt reply. Instead, he motion his hand to them na parang sinasabi na mauna na sila.

Nginitian naman ako ni Amira at Thalina at tinanguan ko lang sila.

Nung sya na lang ang natira, tinaasan ko sya ng kilay.

Minutes passed at walang pinagbago ang itsura nya. Ang bilis na ng tibok ng puso ko sa sobrang kaba lalo na ng maalala kong muntik na nya kong patayin. Ugh!

"Ano ba!? Wag ka nga tumitig!" Galit na sabi ko.

Narinig ko naman ang bulungan sa cafeteria na kesyo ang landi ko daw. Na inaakit ko daw ang king nila. WTF!?

Nanlalaki ang mata ko ng bigla syang magsalita. "Shut. Up." Hindi sya sigaw pero enough for them to hear him and shut up. Isang command nya lang, napapasunod nya ang lahat. Now i am curious, are they robots? *roll eyes

Pero nanlaki ang mga mata ko ng hinawakan nya bigla ang kamay ko.

Holding hands!? O_O

WTF!?

What am i even thinking!?

Hindi to holding hands!

Hinawakan nya ang kamay ko at KINALADKAD ako palabas!

Where the hell are we going!?