ALISTAIR ACADEMY (The Long Lost Princess)

CHAPTER 27- THE BATTLE(Part II)

"Ria Amethyst Grey"

Shit shit shit! Eto na ba? Eto na ba ang karma kooo!? Shit.

Kahit na medyo nangangatog ang tuhod ko e sinikap kong maglakad ng straight at parang di kinakabahan. Baka isipin nila na mahina ako at pauwiin na lang samin. Damn. Gusto kong patunayan ang sarili ko.

Ang kelangan ko lang gawin ay ang ilaglag ang kalaban sa stage. Yes. Kasama sa rules na once na mailaglag mo yung kalaban sa stage, automatic na ikaw ang panalo. At yun ang goal ko. May choice pa ba naman ako e di ko alam kung anong kapangyarihan ang meron ako. Ang problema ko na lang e kung pano ko magagawang ihulog ang kalaban. Syete naman.

Aksidente naman akong napatingin sa side nina thalina. Though mukha pa rin silang nag aalala, they give me a fighting sign. Yep. I can do this. I will defeat my opponent. I must!

Di ko rin alam kung bakit di ko napigilan na mapatingin kay abo. Arogante porke malakas sya tsk. Pag talaga nalaman ko kapangyarihan ko, sya una kong kakalabanin. Inirapan ko na lang sya at nagtuloy na sa gitna.

Apoy ang kalaban ko.

Ahhh alagad ni abo. Talaga nga namang di ako tatantanan at patatahimikin ng kung ano at sino mang may connection sa kaniya. Lalo tuloy akong ginanahang talunin ang kalaban tsk. Ewan ko ba pero gustong gusto ko talagang matalo yang bwiset na abo na yan! Tuwing maririnig ko pangalan nya, automatic na kumukulo ang dugo ko. Parang imbes na matakot ako sa kanya e lalo pa kong ginaganahan sa isipin na lumapit sa kanya at sakalin lintek.

We waited for the colors to envelop us and as soon as they fade, my opponent attack me. Unfair! Hindi pa nga ako ready!

Napatumba ako at kamalas-malasan na muntik na kong malaglag! Buti na lang nagawa kong huminto bago ako malaglag. Sa sobrang tense ko e tumayo ako at tumakbo pabalik sa gitna. Bwiset na yan. Ako pa ang ilalaglag!

May narinig pa ko na nag"Booo!" mula sa mga nanunuod. bwiset yayabang pag ako nanalo, lagot silang lahat sakin tsk.

Ngumisi sya sakin ng makita nya sa itsura ko ang sobrang kaba. Hayop sya. Umatake ulit sya pero wala na akong ginawa kundi ang iwasan at iwasan ang atake nya. Tinatantiya ko kung saan at kelan ako pwedeng kumuha ng tiyempo para maihulog sya.

"What? Aren't you going to do something?" he asked. Smirking at me. Seriously? Talaga bang lahat na lang ng may apoy na kapangyarihan ay arogante? Wow. Manang mana sa hari nila!

"Ahh. I forgot. You're too weak to even fight me. Weakling tsk tsk" he said tapos tumawa. Sige dumaldal ka pa. Kelangan ko yan. Im buying time. Im just buying time to know what would be my first attack para makasiguro ako na ako ang panalo.

Unti unti na syang lumalapit sakin na may ngisi sa mukha habang ako naman ay umuurong. Geez. Ako pa yata ang malalaglag.

Umuurong pa rin ako hanggang sa mapalingon ako at alam ko na ilang hakbang pa ay ako na ang mahuhulog.

Then suddenly. An idea popped in my head. I badly wanted to win. Damn.

After ng ilan ko pang hakbang palikod, i stopped. That made him smirked even more. Seryoso lang akong nakatingin sa kanya habang sya naman ay naglalakad pa rin palapit. Sa tantiya ko ay isang hakbang na lang ang layo nya sakin kaya medyo naalerto ako.

"Y'know, i can just push you here. Pero ayokong matapos ang laban ng wala ka man lang mga sugat sa katawan. Malaking insulto sakin yon." he stated and smirk.

Ha! Ang kapaaaal. Feeling gwapo! May itsura naman pero kumpara naman sa abo na yun ay walang wala to! Binubuhat masyado sariling bangko. Kapal ng mukha!

It looks like it was so easy for him to defeat me since i am a weakling *insert sarcasm here. Too bad he lowered his guard down. He concentrated on his palm and look at it. And that was my cue. Mabilis akong tumakbo papunta sa likod nya at buong lakas ko syang sinipa why uttering the word..

"Fall." as soon as i finished saying the word, he fall on the ground. That made me smirked. A weakling huh? *flip hair

I even heard some audiences who laughed at what happened to him. Ahh im satisfied. Very very satisfied. It wasn't about the game anymore. Hah! You jerk. Sabi ko naman sayo sasamain ka sakin. Ang kapal ng mukha mo ah. Bagay sayo yan!

Tiningnan ko sya sa baba ng stage at sobra sobraaaang sama ng tingin nya sakin. If looks could kill, then I'll probably be dead by now.

But anyway, i won.

I was about to walk out of the stage until--

"BESTFRIEEEND NAMIN YAAAAAN!!!"

"WOOOHHH KAHIT WALA KANG POWERS IDOL PA RIN KITAAAA! GO PIKACHUUUU!"

Pikachu? WTF!?

"PAG YAN NANALO SA FINALS, INVITED KAYONG LAHAT SA DORM! MAGPAPAPARTY KAMIIIIIIIII!"

Nang iinsulto ba sya!?

And that made me embarrassed. Sino pa ba ang sisigaw ng ganyan!? Geez. Naramdaman ko na unti unting nag init ang pisnge ko. Napa-facepalm na lang ako at umiling. Pinapahiya nila ako! Habang bumababa sa entablado ay sigaw pa rin sila ng sigaw. Nakakahiya talaga sila! As soon as makaalis ako sa battle field. Napangiti na lang ako sa inasta na. Supportive pero wala sa lugar. Mga siraulo.

Yes umalis na ko dun. Tapos na ko e. Bahala sila sa buhay nila. Ang mahalaga ay panalo ako. After nito, magkakaron na kami ng mga sections. Great. Ewan ko na lang kung san ako mapupunta e samantalang pag iwas at pagsipa lang naman ang ginawa ko dun.

Pero ang mahalaga panalo ako!

HAHAHAHAHAHAHAHAHA

Wala akong powers pero nanalo ako

HAHAHAHAHAHAHAHAHA

Ano ngayon ang kayabangan nyo!?

HAHAHAHAHAHAHAHAHA

Hays masaya talaga ako. Masayang masaya ako hahaha biruin mong nakatalo ako? Ang tanga ng kalaban ko! Ang tanga tangaaa!

HAHAHAHAHAHAHAHAHA

Isa pa

HAHAHAHAHAHAHAHA---

"E-ehem"

Natigilan ako at naestatwa sa kinatatayuan ko. Ewan ko kung napansin nila. Di naman ako tumatawa ng sobra sobra sobra. Konti lang naman. Geez. Bwiset naman!

Unti-unti akong lumingon at nakita ko ang holy rankers. Mga nagpipigil sila ng tawa! Hayop. Hayoooop!

Nakita ko na naman yang abo na yan! At ang malala pa, nagpipigil sya ng tawa! Bwiset sya. Bwiset!

"Anong ginagawa nyo dito?" Tanong ko sa iritadong tono.

"Tapos na ang laban. Pinapatawag ka ng headmaster." sinabi ni thalina sakin na tumatawa. Di na nakapagpigil.

Sa sobrang inis ko e nagdadabog akong umalis sa harap nilang lahat. Bwiset sila bwiset!

Habang naglalakad paalis at medyo nakakalayo na, narinig ko pa ang lakas ng tawa nila. Bwiset!