My Husband's Kisses

Chapter Seven

SEVEN

This story is not for publishing.

Sunod-sunod na nag-unahan ang mga luha mula sa mga mata ko.

"Ano?! Tatanga ka na lang ba d'yan?!" Sigaw niya sa akin. Hindi ako makagalaw at pakiramdam ko ay namamanhid ang buo kong katawan.

"Putang ina! Sabihin mo lang kung ayaw mo, hindi yung inaaksaya mo ang oras ko!" I bit my lower lip and closed my eyes to relax myself. 

Hinawakan ko ang laylayan ng damit ko at dahan-dahan kong hinubad iyon habang ang mga luha ko ay patuloy nag-uunahan. Nakita ko siyang ngumisi at ang mga mata niya ay punong-puno ng isang emosyon, lust.

"Now your shorts." He said. Kahit masakit gagawin ko, kahit labag sa loob ko gagawin ko. Bakit? Sabihin mo nang tanga ako. Pero itong apartment na 'to ang siyang natatanging dahilan ko para ipagpatuloy ko ang buhay ko. Dahil dito sa apartment na 'to, nakasama ko ang taong mahal ko at minamahal ko. Dito kami gumawa ng masasayang bagay, dito namin unang naranasan mag-away at dito din kami nagkabati. Dito din kami nagpapalipas ng oras na magkayakap lang. Ito ang saksi sa lahat ng pagmamahalan namin. Hindi ko kayang basta na lamang itong isuko dahil saksi ang lugar na 'to kung gaano ko siya minahal nang sobra.

Dahan-dahan kong hinubad ang suot kong shorts at tila ba para akong isang puta na handang magpababoy para lang sa kanya.

"Now..take it off." He said. I unhook my bra at lumaglag sa paanan ko ang bra ko, kitang kita ko sa mata niya ang pagnanasa. Tumulo na naman ang mga luha ko ng hinubad ko na natitira kong saplot. Now, I'm naked in front of him.

"That's good, you still have the body I wanted to fvck. Can you please unbuckle my pants and give me a hard blowjob?" He said sarcastically while smirking like a demon. Hindi ako gumalaw, wala akong narinig. Oo tama! Wala akong narinig, pero sakit ang naramdaman ko ng binato niya ako ng plastic bottle na hawak niya at tumama iyon sa mukha ko.

"Bilisan mo! Tatanga-tanga ka pa d'yan, gusto mo pang nasasaktan ka! Tang ina! Nagawa mo na 'to dati diba? Ngayon ka pa ba aarte?!" Kinapa ko ang ilong ko, mayroong dugo. I aggressively wiped it at lumapit sa kanya. Lumuhod ako sa harap niya and try to unbuckle his pants. But to my surprise bigla niyang hinawi ang mga kamay ko. He suddenly fist my hair at itinapat sa mukha niya ang mukha ko. Ang sakit ng pagkakasabunot niya sa akin at pakiramdam ko ay matatanggal ang buhok ko sa sakit na nararamdaman ko ngayon.

"L-Levinn nasasaktan ako..." Sobra akong nasasaktan, Levinn, sobra. Gusto kong idugtong pero nawalan na ako ng lakas.

"Dapat lang, dapat lang na masaktan ang mga kagaya mo. Umpisa pa lang naman ang mga ito Freen, hindi pa ako tapos sa pagsira sa buhay mo hindi pa." Galit na galit niyang sabi.

"L-Levinn..."

"Hindi ko hahayaang hindi masira ang buhay---" I cutted him.

"Please, patayin mo na lang ako.." At pagkasabi ko noon ay nag-uunahang tumulo na naman ang mga luha ko. Hindi siya nakasagot, nakatingin lang siya sa akin.

"Patayin mo na lang ako, Levinn? Huwag mo na lang ako pahirapan. Patayin mo na lang ako kesa gawin mo ang mga bagay na 'to." Tama na, ayoko na. Gusto ko nang sumuko. Gusto ko nang matapos ang lahat ng 'to at ito lang ang nakikita kong paraan.

"Mas gugustuhin ko pang magpakamatay kesa makita kang ganyan..." Lumuwag ang pagkakasabunot niya sa akin. Mas maganda pa siguro iyon. Magpakamatay.

"Sinabi kong sisirain ko ang buhay mo pero hindi ko sinabing papatayin kita." Mahina at mahinahon niyang sabi, napayuko ako sa sahig sa sakit na nararamdaman ko.