My Husband's Kisses

Chapter Twenty Eight

TWENTY EIGHT

I sighed before I talked to my boys. It's really hard to say that I am going to leave for a week. I must admit that I don't have much time to play with them or to have a date with my twins. These past few weeks, I'm really busy with my paper works and a lot of projects in the LCM. Meetings, and conference plus the evaluation made me busy.

I sighed again for the one last time.

"Pupunta ba tayo kay Lolo bukas, mommy?" Aivan asked me. I saw how a smile painted in his face. He's expecting for something and I don't want to disappoint them but I really need to.

"I have something to tell you boys." Alam kong marami na akong utang sa kanila pag dating sa bonding namin, pero ipinapangako ko na huli na ito. Huminga ulit ako ng malalim bago simulan ang pagpapaliwanag ko sa kanila tungkol sa pag-alis ko.

"Mommy is going to leave." They froze. I saw how Aivan's face turned to disappointment.

"Matutulog na po ako." Tumayo bigla si Axcel at dali daling umakyat sa taas. I called his name pero hindi siya lumingon. Gusto ko silang isama pero ayaw ko silang biglain! Malayo ang pupuntahan ko at may pasok pa sila kaya hindi ko sila maaaring isama.

"Mommy, you promised na date time natin bukas." Malungkot niyang sabi.

"Pag balik ko mayroon akong surpresa sa inyo. I'm sure about that, h'wag ka nang magtampo kay mommy." Lumapit ako kay Aivan at kinandong siya.

"Mommy, isama mo na lang kami ni kuya sa pupuntahan mo. Matagal ang one week, mommy." This is the first time na mahihiwalay ako sa kanila nang matagal! Mahirap man, pero kakayanin ko. Ito na ang pagkakataon ko para makilala nila ang kanilang ama, kahit na may pamilya na itong iba. Alam kong maiintindihan nila ang lahat, matalino sila at mas maganda na hanggat bata pa lang sila, alam na nila ang totoo.

"Aivan, hindi pwede. Malayo ang pupuntahan ko at may school pa kayo. Hindi kayo pwedeng umabsent ng kuya mo. Promise, pag balik ko may ipapakilala ako sa inyo." I smiled to him and hug him more.

"Promise mommy? Babalik ka agad mommy ah. Huwag kang magtatagal doon, iiyak ako kapag hindi ka agad bumalik." Niyakap ko naman siya ng mahigpit. Ito ang isa sa namana niya sa akin, ang pagiging maintindihin.

"Promise. Magpapakabait ka sa kuya mo ah? Huwag kayong mag-aaway, dahil ako naman ang iiyak kapag nag-away kayo ng kuya mo."

"Hindi naman kami mag-aaway mommy, bati kami lagi ni kuya."

"Good. Ayokong mababalitaan ko sa katulong na nag-away kayo ng kuya mo ah. Susundin n'yo ang lahat ng utos ko at h'wag kayong magiging pasaway at makikipag-away sa school, maliwanag?"

"Opo, mommy. Basta babalik ka agad ah?" I kissed him in his cheeks.

"Dito ka muna okay? Kakausapin ko lang ang kuya mo sa taas." Sabi ko sa anak ko at tumango naman siya kaya umakyat na ako sa taas. Magkasalungat si Axcel at si Aivan 'pag dating sa ganito. Namana niya sa ama niya ang katigasan ng ulo at pagiging possessive nito, kung ano ang kanya ay iyon lang ang sa kanya.

I slowly opened the door of their room. Nakita ko siyang nakahiga at nakataklob ng kumot kaya lumapit ako sa kama niya at umupo.

"Baby, babalik naman ako agad."

"I don't want to talk to you mommy. Iwan mo na lang kami ni Aivan." Humarap siya sa kabilang side at nagtalukbong ng kumot. Ayaw niya talaga akong kausap. Nagtatampo talaga siya.

"Babalik din agad ako. Isang lingo lang naman ang itatagal at uuwi rin ako, at pagbalik ko may ipapakilala na ako sa inyo."

"Lagi naman mommy, lagi mo na lang akong iniiwan." I heard his sobs. Tinatanggal ko na ang kumot niya.