Different than Expected [rewriting]

Hoofdstuk 11

*Plons*
Ijskoud water komt in mijn gezicht.

Je kent wel dat moment, dat je deels bij bewustzijn bent, maar toch nog slaapt? Het moment dat je van alles meekrijgt, maar je dit nog niet realiseert. Nou dat had ik net dus. Ik hoorde duidelijk dat er iemand binnen kwam. En ik hoorde ook wel degelijk water klotsen, maar het kwam niet op tijd binnen.
Dus nu schiet ik geschrokken omhoog van de koude plons water die zojuist in mijn gezicht is gegooid. Ik ga rechtop zitten. Ik kijk naast me en zie Rein ook chagrijnig omhoog komen.
'Owen.' Zucht ik kwaad.
Rein daarentegen springt op uit het bed en rent direct op Owen af.
'Waar sloeg dat op gast.' Roept hij kwaad terwijl hij Owen een dreun tegen zijn arm verkoopt.
'Jullie moesten toch naar school joh, en ja jullie zijn al te laat dus ik dacht; ach zo zijn jullie tenminste alvast gedoucht.' Hij lacht enorm hard om zijn eigen grap.
'Vonden de tortelduifjes het dan niet zo prettig?'
'OWEN.' Roept Rein gefrustreerd.
'Wat? Mag ik jullie zo niet noemen? Ik vond het toch wel toepasselijk hoor, zoals jullie daar knus lagen met z'n tweetjes. Geen zorgen ik heb wel een foto gemaakt!'
'Niet da-hat.' Zegt Rein geïrriteerd.
Owen kijkt hem verbaasd aan.
'Wat dan?'
'We hebben studiedag vandaag, lul. Dus we hebben eigenlijk gewoon al vakantie.'
'Ohw.' Grinnikt Owen.
'Ach als jullie nu toch wakker zijn kunnen jullie misschien nog wat gaan doen vandaag!' Roept hij vervolgens blij.
Ik laat me met een zucht weer achterover vallen en trek de dekens over mijn hoofd.
Ik hoor voetstappen en ze komen dichterbij. Dat zal Rein wel zijn die weer naast me komt liggen.

Een harde plof boven op me.
'OPSTAAN MARE.' Roept Owen van boven me.
Ik zucht. Hoe kan hij nú al zo veel energie hebben? Hij slaat de dekens van me af en kijkt me grijnzend aan.
'Kom opstaan.' Zegt hij weer.
Hij draait zich om naar Rein die tegen de deurpost aan geleund staat. Opeens begint hij hard te lachen.
'Ik snap het al. Ik snap al waarom jullie zo moe zijn. Jullie hebben zeker een lange en wilde nacht gehad.' Grijnst hij breed.
Ik kijk hem verward aan. 'Hoezo dat nou weer.'
'Nouu, Rein staat alleen maar in zijn onderbroek en jij hebt alleen een onderbroek en Rein z'n shirt aan.
'OWEN BEMOEI JE ER NIET MEE.' Roept Rein weer boos.
'Nee we hebben geen wilde nacht gehad Owen. Dat wilde we nog niet.' Zeg ik rustig.
'Oeehh, je zegt "nog" niet. Dus het gaat nòg komen wil je zeggen?' Grinnikt Owen. Terwijl hij met zijn handen aanhalingstekens maakt als hij het woord nog zegt.
Jezus. Ik pak mijn kussen onder mijn hoofd vandaan en sla Owen er hard mee tegen zijn hoofd. Hij kiept daardoor van het bed af. Rein begint hierdoor keihard te lachen.
'Ha-ha-Owen-ha-lekker-ha-voor-ha-je.' Komt er uit. Hij rolt bijna over de grond van het lachen.
Owen staat op met een grijns.
'Oh maar Mare. Door die plons water is te zien dat je geen BH aan hebt, hea. Bovendien heeft de kou meestal een bepaald effect op je je weet wel.' Als hij dat zegt wijst hij naar mijn borst.
'Óf je bent gewoon opgewonden nu' Zegt hij waarna hij de kamer vliegensvlug verlaat.
Mij sprakeloos achterlatend.
Rein staat een beetje moeilijk te kijken. Ik duik meteen weer onder de deken. Over awkward gesproken.
'TROUWENS MARE,' Owen komt gillend weer aanlopen, 'Ik val op jongens.' Zegt hij met een grijns. Waarna hij ons voor de tweede keer achterlaat. Maar deze keer komt hij ook echt niet meer terug. Niet dat dat nog had gekund. Rein heeft namelijk de deur dicht gegooid en op slot gedraaid.
'Dat laatste wat hij zei was volgens mij niet waar. Máár ik weet het niet heel zeker. Ik weet alleen dat hij pas geleden nog een vriendin had. Ik vermoed wel dat hij bi is.' Zegt Rein zuchtend.
'Rein dat boeit me echt niet. Het maakt me meer uit hoe hij me heeft gezien.' Zucht ik verslagen.
Beneden horen we ondertussen de deur dicht knallen. Owen is naar school. Dat wil zeggen; even rust.
Rein komt naar me toe gelopen en gaat op de rand van het bed zitten. Hij veegt een natte pluk haar uit m'n gezicht en kijkt me glimlachend aan.
'Euh Mare, je kunt daar niet blijven liggen dat weet je toch he?' Vraagt Rein lachend.
'Als jij nou even weg gaat dan, dan ga ik naar de badkamer om even te douchen.' Snauw ik.
Rein grijnst.
'Prima, help je me daarna even met dit?' Vraagt hij terwijl hij naar zijn verband wijst.
Oh ja. Ik was alweer helemaal vergeten dat dat ook nog moest. Jammer.
Ik knik kort. Rein glimlacht en staat op van het bed.
'Nou doeidoei.' Grinnikt hij waarna hij naar de deur loopt, die van het slot haalt en dan weg loopt.