Hoofdstuk 26

937 27 5
                                    

De jongens hebben zojuist hun laatste nummer gedaan en zijn van het podium af gerend. De hele zaal begint te gillen. Langzaamaan wordt iedereen opgezweept en horen we de fans "we want more" roepen. Ik sta met een big smile op mijn gezicht. Wow, wat een ervaring. Het wachten tot de show begon was dan wel oersaai, maar de jongens zo zien genieten was geweldig. Het was zo mooi om te zien hoe blij ze alle vier waren. Hun gezichten straalden helemaal.

Het "we want more" verandert weer in gegil zodra de jongens nog een laatste keer het podium op rennen om hun fans te bedanken.
Ik ben ontzettend trots op ze.

Chrisje trekt ons mee naar de achterkant van het balkon, zodat de fans ons, zodra ze weg lopen, niet zullen zien. Ik heb nog niet zo'n behoefte aan al dat gedoe wat daar bij komt kijken namelijk.
Langzaam stroomt de zaal leeg en wij lopen terug naar het zaaltje backstage.

Hoewel ik maar weinig gedaan heb vandaag, ben ik toch ontzettend moe. Wachten is het meest vermoeiende wat er is. Máár het was wel de moeite waard. Ik vond het super leuk om de jongens te zien optreden. Ze zagen er allemaal zo gelukkig uit. En dat is natuurlijk hetgeen wat het meest belangrijke is. Dat ze gelukkig zijn.

De jongens komen het kleine kamertje binnen geraasd. Ze zijn nog ontzettend wild van de show die zojuist is afgelopen. Ze springen op en neer, staan enthousiast te praten over de show, roepen af en toe wat uit. Ze zijn zo druk dat ze niet eens echt in de gaten hebben dat wij ook in het kamertje zitten. Totdat Anniek haar keel schraapt.
'Hey Guys! Dat was echt een gave show.' Zegt ze, terwijl ze vol trots naar Nils kijkt.
Ze kijken alle vier onze kant op en bedanken Anniek. Owen komt vervolgens mijn kant op lopen. Hij steekt zijn armen uit en wenkt dat ik ze aan moet pakken. Zodra ik dat doe, trekt hij me blij omhoog en begint te springen.
'En en en wat vond onze Mare van de show?' Vraagt hij enthousiast.
'Echt super leuk! Je kon zo goed zien hoe jullie stonden te genieten. Dat maakte me echt blij.'
Hij stopt met springen en geeft me een knuffel.
'Echt?' Vraagt Owen blij.
Ik knik, 'Ja echt.'
Plots laat Owen me los en voel ik twee armen, die zich van achteren, om mij heen sluiten. Rein geeft me een kusje in mijn nek en legt vervolgens daar zijn hoofd neer.
'Ik ben zo blij dat je het naar je zin hebt gehad. Dat betekent echt zo veel voor mij.' Fluistert hij.
Ik draai me om in zijn greep. Nu staan we met onze gezichten naar elkaar toe.
'Ik ben zo trots op jou.' Fluister ik hem vervolgens toe. Daarna duw ik mijn lippen op de zijne.
'Bedankt dat ik mee mocht.' Zeg ik vervolgens.
'My pleasure.'

'Jongens ik ben moe, laten de boel inpakken en naar huis gaan.' Puft Daan.
De jongens stemmen ermee in en beginnen met het bij elkaar rapen van alle rotzooi.
Anniek en ik ruimen alle zakken chips en snoepgoed op, die over de grond verspreid liggen.

Binnen een kwartier zijn we helemaal klaar en ziet te kamer er weer (redelijk) netjes uit. We lopen naar buiten, praten nog even met alle familie en vrienden en vertrekken na ongeveer een uurtje daadwerkelijk richting Owen z'n huis.

______

'Pff. Het is goed om weer thuis te zijn.' Zucht Owen terwijl hij op de bank neer ploft.
'Agreed.' Puffen Nils en Rein tegelijkertijd. Vervolgens ploffen zij beiden ook neer op de bank. Daan laat zich in de stoel vallen en knikt. Anniek en ik lopen naar de eettafel en gaan met zijn tweeën daar zitten.
'Lust je een kopje thee?' Vraagt ze aan mij.
Ik knik, 'Ja graag!'
'Oké een moment! Dan ga ik even thee zetten hoor.' Zegt ze terwijl ze opstaat en naar de keuken loopt.
'Is goed.' mompel ik. Ondertussen haal ik mijn telefoon uit mijn zak en open mijn instagram.
Ik scrol wat door mijn tijdlijn en bekijk een paar verhalen. Er is niet zo veel bijzonders te zien, alleen een paar grappige memes.

Na een paar minuten komt Anniek weer terug met een pot thee.
'Kijk eens aan.'
Ik kijk op van mijn telefoon en glimlach naar Anniek.
'Dankjewel!'
'Yes. Geen probleem!' Antwoord ze. Vervolgens draait ze zich om naar de jongens.
'Hey guys! Lusten jullie ook een kopje thee?'
Ze kijken alle vier tegelijkertijd op van hun telefoon. Je hoort een paar vage antwoorden, die aan moeten duiden dat ze inderdaad wel een kopje thee lusten.
Dit keer sta ik op om naar de keuken te lopen. Ik pak vier extra glazen voor de jongens en loop weer terug.
'Komen jullie hier zitten?' Vraagt Anniek.
'Sure!' De jongens staan op en komen naar de eettafel toe gelopen.

Zodra iedereen met een kop thee voor zijn neus aan de tafel zit, begint Owen opeens enthousiast the vertellen.
'Ik had het van de week met Cem en Mare over het vakantiehuis van mijn ouders in de Ardennen en we kwamen op het idee dat het leuk zou zijn om daar met zijn allen heen te gaan!'
Ik knik. 'Dat zou super gaaf zijn.'
'Nouuu.. ik heb het er met pap en mam over gehad en ze vinden het goed! We kunnen morgen middag al die kant op als we willen.'
Iedereen kijkt Owen vol ongeloof aan en begint opgewekt door elkaar heen te praten.
'Guys, guys, ik was nog niet helemaal klaar.'
Iedereen valt weer stil en luistert naar Owen.
'Pap en mam zeiden dat wij in het vakantiehuis kunnen verblijven. Deze heeft vijf slaapkamers en twee badkamers. Groot genoeg voor ons allemaal dus. Plus.. ze stelden voor om na de kerst met alle ouders en verdere familieleden ook die kant op te komen en om vervolgens nieuwjaar daar te vieren met zijn allen. Ze zouden dan een hotel boeken voor onze gezinnen voor een dag of 4.'
'Owen. Super dik. Zeker weten dat we morgen vertrekken gast!' Reageert Nils opgewonden.
'Jaa echt hé.' Haakt Daan er op in.
'Oh en Daan, als je wil mag je nog iemand extra meenemen! My parents said we could all bring a plus one.'
'Thanks man! Dan ga ik haar meteen even appen.' Reageert Daan.
'Wacht, heb jij een vriendin?' Vraag ik wat verbaasd.
'Je hoeft niet zo verbaasd te klinken,' zegt Daan lachend, 'maar nee, ik ben wel bezig met een meisje uit mijn woonplaats.'
'Ooh. Leuk!'

Iedereen begint weer door elkaar heen te praten, maar ik staar met een enorme grijns naar Owen. Hij lacht ook breeduit naar mij.
'Owen dit is echt geweldig! We gaan kerst over een paar dagen gewoon in de sneeuw doorbrengen. Mijn eerste witte kerst!'
Hij grinnikt en knikt. 'Het wordt een vakantie om nooit te vergeten Mare!'
'Dat zeker!  Neem jij Cem mee?'
'Jaa sowieso! Ook al zijn we op dit moment eigenlijk vooral fuck-buddies, ik wil hem er wel heel graag bij hebben.'
'Oh Owen that's too much info for me, but also very sweet tho!'
Hij lacht en geeft me een duwtje tegen mijn schouder, 'Wacht maar tot jullie straks verder gegaan zijn. Dan vindt je dit opeens niet meer erg om te bespreken.'
Ik kijk hem hoofdschuddend aan, 'Zal wel.'
Daarna draai ik me om naar Rein, die aan de andere kant naast me zit.
Hij is druk in gesprek met Nils, maar stopt zodra hij merkt dat ik hem aankijk. Hij pakt mijn hand van en knijpt er zachtjes in.
'Dit wordt de beste vakantie ooit Mare.' Fluistert hij.
Ik knik en daarna gaat Rein weer terug naar zijn gesprek met Nils.
Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het alweer half 1 's nachts is. Wat een lange dag was dit.
Ik laat Rein z'n hand los en geef hem een kus op zijn wang, 'Ik ga slapen, welterusten.'
'Ik kom ook zo naar boven.' Antwoord hij.
'Hey Mare, een moment!' Zegt Owen.
Ik knik en kijk hem aan.
'Oké als we morgen inderdaad die kant op gaan moeten we even wat zaken bespreken,' begint hij zijn verhaal.
'Ten eerste.. Daan heb jij je chickie al kunnen bereiken?'
'Ik heb haar net geappt, even afwachten of ze reageert!' Hij pakt zijn telefoon om te checken of hij al reactie heeft.
'Ik heb het Cem al laten weten dus die staat morgen ochtend hier voor de deur.' Gaat Owen verder.
'Dan hebben we één probleem.' Zegt hij.
'Wat is er dan?' Vraag ik aan hem.
'Als we met achten gaan, is onze auto niet groot genoeg, sowieso moet er ook bagage mee van iedereen.'
'Dan splitsen we en gaan we met twee auto's.' antwoord Rein.
'Prima, maar dan moeten jij en Mare bij Cem en mij in de auto, want jullie mogen nog niet rijden. Baby's' Grinnikt Owen.
Verdorie, ik had eigenlijk bij Anniek gewild, maar dit is wel het verstandigst.
'Dan gaan Daan en ik samen met Anniek en..?' Zegt Nils.
Daan kijkt op van zijn telefoon 'en Pien! Heb net antwoord, ze kan hier in het begin van de middag zijn morgen!'
'Okay, dan mogen Daan en Nils rijden right?' Vraagt Owen ter verduidelijking.
'Ja! Pien is ook nog net geen 18, dus alleen wij tweeën.' Reageert Daan.
'Nou top! Dan is dat geregeld!' Zegt Nils.
'Maar hoe laat vertrekken we dan?' Vraag ik aan Owen.
'Als we de ochtend gebruiken om het huis op te ruimen en spullen in te pakken, dan kunnen we hopelijk rond een uur of 4 's middags vertrekken!' Denkt hij hardop na.
'Klinkt als een plan!' Antwoord Anniek.
'Nou dan zou ik zeggen.. laten we allemaal maar meteen gaan slapen nu.'
Iedereen staat op, zet zijn kopjes in de gootsteen en loopt achter elkaar aan naar boven.
Rein komt naast mij lopen en legt zijn hand op mijn onderrug.
'Dit wordt echt top.' Zegt hij enthousiast.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jun 08, 2021 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Different than Expected [rewriting]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu