Younes en Leyla (part 2)

209

We kwamen aan bij de auto. "Ga jij maar vooraan, ik wil vanachter met Nafissa" zei Rayan met een knipoog. Voor ik kon antwoorden, stapte hij vanachter in en had ik dus geen keus. Younes keek me met een glimlach aan en stapte in. Ik zuchtte en stapte ook maar in.

Je hoorde alleen Nafissa en Rayan praten en lachen. Van voor was het stil. Younes was geconcentreerd op de weg en ik keek gewoon naar uit het raam naar buiten.

*Ringtoon* Ik nam mijn gsm erbij en zag dat Ilyas me belde. "Hallo?" zei ik. "Ja hey, ik belde om te vragen of ik jullie moet komen halen?" "Oh nee nee hoeft niet, wel bedankt" "Oke goed, hoe laat zijn jullie thuis ongeveer?" "We zijn net vertrokken, dus binnen een halfuurtje ofso" "Ah oke is goed, beslema" "Doeeii" Ik legde neer en zag dat Younes aan het meeluisteren was. Omg zo dadelijk denkt hij dat er iets is tussen mij en Ilyas. Pfff ik hoop van niet.

Younes :

Leyla's gsm ging af. Stiekem keek ik mee en zag ik Ilyas zijn naam staan. Tfoe, alweer hij! "Hallo?" "Oh nee nee hoeft niet, wel bedankt" "We zijn net vertrokken, dus binnen een halfuurtje ofso" "Doeei" hoorde ik haar zeggen. Ik mag hem niet. Ziet ze dan echt niet in, dat hij haar leuk vind? Ze zegt altijd dat hij superlief is en dat hij een moeilijke periode moet doorstaan. Ja oke, dat snap ik wel als je moeder kanker heeft, maar hij heeft toch steun aan Abdel, of moet hij persee bij Leyla komen plakken? Ik denk gewoon dat hij haar oprecht leuk vind en nu het wat moeilijk gaat tussen mij en haar, hij mijn plaats over probeert te nemen, maar hij hoeft geen moeite te doen, want echte liefde kun je niet verplaatsen.

Ik zag haar naar buiten kijken en staarde haar even aan. BAMMMM! In een reflex, plaatste ik mijn handen voor haar. Ze vloog naar voor en keek me toen geschrokken aan. "Alles goed?" vroeg ik bezorgd. Ze knikte en haalde der haren van haar gezicht weg. "Je hebt die auto geraakt" zei ze geschrokken. Ik zuchtte en stapte af.

De man kwam agressief naar me toegelopen en riep van alles en nog wat. "Het is minder erg dan het lijkt" zei ik en nam een kijkje. "MINDER ERG? MINDER ERG? JIJ HEBT MIJN AUTO GERAAKT EN DAAR BETAAL JIJ VOOR!!" riep hij boos. "Als u wat zachter en deftiger tegen me spreekt, dan kunnen we dit bespreken" "ER VALT NIKS TE BESPREKEN JIJ BETAALD MIJN FUCKING AUTO!" riep hij en kwam dichterbij me staan. Rayan kwam tussen ons 2. "Rustig meneer, er is geen geweld nodig" zei hij. "ROT OP!" en hij duwde Rayan keihard aan de kant. Ik kon hier echt niet tegen, niemand raakt mijn neef aan en ik gaf hem wahd vuist op zijn gezicht. "WAT DENK JIJ?!!" riep ik boos. Hij vloog naar achter en zijn neus begon te bloeden. Geschrokken keek hij naar het bloed op zijn handen. "IK GA DE POLITIE BELLEN!" riep hij.

Leyla :

Ik zag dat dit echt verkeerd ging aflopen. Die man bleef maar roepen en agressief doen. Het verwonderd me echt dat Younes zo lang rustig blijft. Ik zie wel dat hij boos is, dat zie ik gewoon al aan zijn opgespannen kaaklijn. Damnn. 

De man ging dichterbij Younes staan. Gelukkig was Rayan daar en hield hij ze uit elkaar. Maar de man duwde hem weg, waardoor hij naar achter vloog en dat was denk ik het druppeltje bij Younes. Hij gaf hem een vuist op zijn gezicht en zijn neus begon te bloeden. "OH NEE OH NEE!" riep ik en stapte af. "IK GA DE POLITIE BELLEN!" hoorde ik de man roepen, terwijl hij het bloed afveegde van zijn neus. Ik liep naar Younes toe. "Younes! Rustig" probeerde ik hem te kalmeren, maar dat hielp niet echt. Als hij boos is, is hij boos en luistert hij naar niemand. Hij negeerde me alsof ik lucht was en liep langs me heen. Hij ging naar de man toe en ging heel dicht bij hem staan. "Ofwel, lossen we dit als mannen op, of je belt de politie en dan zie je wel welke gevolgen er gaan zijn" zei hij dreigend en keek diep in zijn ogen. Hoe stoer de man zich ook wou gedragen, de angst was gewoon te lezen in zijn gezicht. Rustig stopte hij zijn gsm terug in zijn broekzak en vermande zich een beetje.

Ik ging bij Rayan en vroeg of alles goed ging. "Ja hmdlh" zei hij. Ik draaide me om en keek naar Younes die het een en aan het bespreken was met die man. "Laten we hopen dat dit goed komt" zei ik zacht en ging tegen de auto staan.

"Safe, zeed we gaan" zei Younes die terug naar de auto kwam. "Is het goed?" vroeg ik. Hij knikte. We stapten de auto in. "Wat heb je gezegd?" "Hij heeft zijn rekeningnummer gegeven en ik zal wel geld storten" "Awww how sweet" zei ik. Hij begon te lachen en we namen de autoroute.

We waren aangekomen voor ons deur en Nafissa en Rayan stapten af. "Bedankt voor de rit" zei ik en wou afstappen, maar hij hield mijn hand vast. "Wacht" Ik keek hem aan en ging terug zitten. "Ik uhh.. ja.. nou uhm, hoe zit het nu tussen ons?" vroeg hij. Ik blokkeerde, ik weet het zelf niet. "Ik...weet het niet?" Hij glimlachte. "Geef je nummer, ik bel je vanavond" "Okey" Ik gaf hem mijn nummer en stapte toen af. Rayan en Nafissa namen afscheid. Toen gingen ik en Nafissa naar binnen en Rayan stapte vooraan in.

"Wat zei Younes?" vroeg Nafissa nieuwsgierig. "Mijn nummer zodat hij me vanavond zou bellen" "Ohlalaa, hoe zit het nu tussen jullie eigenlijk want jullie hebben geen woord gezegd tegen elkaar vandaag?" "Wollah meh ik weet, we zijn gewoon allebei verlegen denk ik om de eerste stap te zetten" "Komt sowieso wel goed" "Inshallah"