Ik ben uitgenodigd op de verloving van Nafissa en Rayan. Nooit gedacht dat ze het zo lang zouden houden met elkaar, maar mohim.
Sowieso kom ik Leyla daar tegen en Ilham en... ze spreken niet eens met mij. Maar heb echt schijt aan hun. Heb hun niet nodig in mijn leven. Misschien kom ik Younes wel tegen... Tfoe die is getrouwd met Leyla!
Ik kleedde me klaar en vertrok naar de zaal. Ik weet niet wat ik moet verwachten, maar ik ga gewoon omdat het mijn nicht is. En ook omdat ik stiekem hoop om Younes te zien...
Ik keek nog een laatste keer in mijn autospiegel en stapte af. Ik stres. Ik stres om naar mijn eigen familie te gaan. Heb ze al kei lang niet meer gezien. Mijn moeder heb ik een paar weken geleden gezien. Toen ben ik een kwartiertje langs geweest.
Ik zag 2 personen tegen de muur staan. Ik staarde ze aan, maar zag ze niet goed. Het was donker en de persoon stond met zijn rug tegen mij. Hoe dichterbij ik kwam, hoe beter ik ze zag.
Younes en Leyla! Ja die stonden daar. Om eerlijk te zijn deed het me wel hartpijn om Younes zo te zien. Ze heeft zijn hart gestolen terwijl dat ik dat wou doen! Leyla heeft altijd geluk gehad, van kleins af aan was zij dat verwend kind en mocht zij en had ze alles.
Younes draaide zich om naar mij. Ik keek naar de grond en snel liep ik door. "Tfoe" hoorde ik hem mompelen. Omg heeft hij dat nou echt gezegd! Wollah dit kwetst me echt.
Ik liep de zaal in en voelde gelijk al die blikken prikken op mij. Snel ging ik bij mijn moeder zitten. Ik groette mijn tantes. Rechtover onze tafel zag ik Nora en de rest zitten. Ze gaven me niet echt aandacht wat ik dus goed vond.
Niet veel later, zag ik Leyla terug naar binnen komen. Ze is wel verdikt... Of nee wacht! Dat buikje? Dat... huh? Is ze zwanger????! Hoe dichter ze kwam, hoe beter ik het zag. ZE IS ZWANGER??!
Ik voelde een steek in mijn hart. Ze is gewoon fucking zwanger van Younes. Ze ging zitten met de meisjes en ze hadden het gezellig. Waarom leeft zij zo perfect? Ze is zo mooi, body waar je u tegen zegt, haar man is thaaa bomb en ze is rijk. Waarom kan ik dat niet zijn? I mean ik ben niet lelijk, nee ik vind mezelf wel knap, maar ik heb nooit geluk!
Leyla :
Ik ging terug naar binnen en ging bij de meisjes zitten. "Gaat het?" vroegen ze. Ik knikte. "Waar was je?" "Eventjes buiten met Younes" "Aww" "Siham is er btw" "Ja ik weet het, ik zag haar al buiten" "Yes ze heeft je gezien met Younes! Mag ze lekker criperen!" zei Yousra. Ik begon te lachen.
Nafissa :
MEISJES IK STRESS VOOR DOOD! Ik moet zo meteen naar binnen en ik weet echt niet hoe ik me moet gedragen! Ik stuurde Leyla een berichtje, zij is de beste die me kan helpen aangezien ze dit al meegemaakt heeft.
"Ik ben errrr!!" zei Leyla die naar binnenkwam. "OMMGGG PRACHTIG WOLLAH!!" riep ze. Ik begon te lachen en nam haar in mijn armen. "Awili ik stres me dood! Hoe moet ik naar binnenkomen en moet ik naar de mensen kijken of grond en..." begon ik te paniekeren. "Rustig rustig"
Ze gaf me wat tips en ging toen naar binnen. Nu was het mijn beurt om naar binnen te gaan. Ik voelde de zenuwen opkomen, maar ik kan dit wel!
Leyla :
Iedereen begon te joelen en slaat oe slaam te zingen bij de komst van Nafissa. Ze zag er mashallah prachtig uit in haar jurk! Haar haren waren perfect gedaan en haar make up was on point. Ze ging zitten op de plaats die IK NORA EN ILHAM DEZE MORGEN VOOR HAAR HEBBEN GEMAAKT! Al die strugles, maar mohim ze is het wel waard.
Om snel over de avond te gaan : We hebben nog gegeten, gedanst en foto's getrokken. Siham keek ons de hele tijd aan en ik vond het echt jammer dat het allemaal zo moest aflopen. Wat heeft ze nu gewonnen? Niks, ze heeft alleen maar verloren. Younes haat haar, haar nichten hebben haar niet meer graag en ze komt niet eens meer bij haar familie. Ze zit erbij als een vreemde. Subhanallah hoe tijden dingen kunnen veranderen... We zijn samen opgegroeid, we hebben nog zoveel dingen samen gedaan en dan eindigt het zo...
~
02:39
Ik was doodop. Ik wou nu echt naar huis en in mijn bedje gaan liggen. Iedereen was trouwens al weg. Alleen familie bleef over.
Younes kwam naar binnen. "Ewa hebben jullie het naar jullie zin gehad?" vroeg hij en kwam aan onze tafel staan. "Ja man was kapot leuk" zei Nora. "En jij a lelijkerd?" vroeg hij en keek naar mij. "Ik ben moe" zei ik stoned. "Ewa zeed we gaan naar huis" "Haal aub mijn jas" zei ik.
Hij sloeg eerst een babbeltje met mijn moeder en tantes, het enige wat nog mankeerde was Hamza zijn etay.
Siham :
Younes kwam binnen. Damn! Mijn hart sloeg gelijk sneller. Hij is zo mooi! Echt niet normaal. Hij ging aan Leyla's tafel staan, zei iets en ging weer weg.
Hij had Leyla's jas gehaald en ging praten met mijn tantes. Husband goals for real! Ik kon mijn ogen niet wegdoen van hem. Ik kan hem wel uren zelfs dagen aanstaren zonder er last van te krijgen.
Leyla :
"Schat gaan we?" vroeg hij. Ik knikte. Hij hield me opstaan. We groette iedereen en liepen naar buiten. Ik zag dat Siham ons de hele tijd aanstaarde. A3oedoebillah, zo meteen doet ze nog boze oog. Je weet nooit met haar...
Thuis :
Ik trok mijn strakke jurk uit en deed een trui aan van Younes die te groot was voor mij. Ik ging naar de badkamer waar ik al dat make up afhaalde en ik ging EINDELIJK liggen in bed.
"YOUNES WAAR BEN JE?!" riep ik met al mijn kracht. "Ik kom!" hoorde ik hem van beneden zeggen. Terwijl ik wachtte op hem, wreef ik over mijn buik en glimlachte.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Younes kwam de kamer in met ijs en wat snacks. "Oh my, je kan mijn hersens lezen jij" zei ik dankbaar en ging rechtop zitten. Hij lachte en deed de deur dicht. Ondertussen stak ik de tv aan. We keken zoals altijd een film en vielen ze in slaap.
