Een week later :
Ik nam snel mijn tas en nam een laatste kijkje in de spiegel. Ik keurde mezelf goed en liep mijn kamer uit. Ilyas wachtte beneden op me. Hij zou me voeren naar het station. Ik heb namelijk vandaag afgesproken met Nafissa om te gaan shoppen in Brussel.
Aangekomen aan het station, bedankte ik hem en stapte gehaast af. Ik rende naar binnen in de hoop dat Nafissa me niet zou doden. Ik zocht rond en zag haar op me afkomen. Ik bereidde me al op het ergste voor. "Salam" zei ze doodleuk. "Salamm!" zei ik en gaf haar 2 kusjes. Ik haar 2 seconden aan. "Wat kijk je zo" "Ik dacht je gaat me ophangen ofso" "Waarom zou ik?" "Omdat ik weer te laat ben" "Ah nee hoor, ons trein komt toch binnen 10 minuten" "Ah okey dan is het goed" We liepen naar onze perron en wachtte op de trein.
Aangekomen in Brussel, stapten we het station uit. Nafissa's gsm rinkelde. Ze nam op. "Walikoum salam" "Ja net" "Net uit het station" "Ja" "Oh, oke is goed, ik kom er zo aan" "Okey beslemaa" hoorde ik haar zeggen. "Wie was het?" vroeg ik toen ze aflegde. "Rayan" "Aaah, komt hij?" "Ja hij wacht ons op in de stad" "Okeey"
Ik zag hem daar staan in zijn trainingspak. Hij was aan het bellen. Toen hij Nafissa zag, verscheen er een brede glimlach op zijn gezicht en legde hij af. Wat cute. Ze rende naar hem toe en sprong in zijn armen. Cute cute cute. Ik kwam op me gemakje af en groette hem.
We liepen de stad in en liepen elke winkel in. Chapeau dat hij mee wilt komen. Ik zou het echt niet leuk vinden, als jongen zijnde, om met meisjes te gaan shoppen. Is toch de hel? Een uur bij elke winkel en dan nog halfuur twijfelen over 1 kledingstuk. Mohim maakt mij niet uit, ik wil gewoon shoppen.
18u15 :
"Heb je alles?" vroeg Nafissa toen we de H&M uitliepen. "Jup" "Mooi zo, want ik heb honger" "Ja ik ook!" "Rayaann! Ken je een leuke plek om te gaan eten? vroeg Nafissa. " "Jaa is wel kwartiertje hiervandaan" "Geen probleem, zolang het lekker is" zei ik. "Safe haha" Zijn gsm ging af. "Alloo" "Oui oui" hoorden we hem zeggen. Daarna zonderde hij zich af en sprak verder. Nafissa en ik liepen alvast verder.
Rayan kwam er weer bij en zei iets tegen Nafissa. Ik hoorde niet wat, maar kon me eigenlijk niet schelen. Nafissa knikte en we liepen verder.
Younes :
Rayan vertelde me deze morgen dat Nafissa zou komen met Leyla. Vanaf dat ik hoorde dat Leyla er zou zijn, vroeg ik meteen of ik mocht komen. "Ewa dat is ook waarom ik je bel!" zei hij toen. Ik begon te lachen en hij zou me bellen, zodra ze waren aangekomen. Kan eigenlijk niet wachten om haar te zien. Heb haar al langer dan een week niet gezien.
Ik sprong de douche in, nam een snelle douche van 10 minuten en ging er weer uit. Ik voelde me helemaal fresh, maar dat moet ook. Vandaag zie ik mijn schatje weer terug. Ik wil dat als ze naar me kijkt, dat ze denkt van dammnnnn, heb ik die al de hele tijd moeten missen? Dan ga ik zeggen, ja babyyyy! Nee jokes, ik ga er gewoon verlegen bijlopen, maar mohim gewoon de gedachte is leuk.
Mijn gsm ging af. Het was Rayan die me het leuke nieuws vertelde, waar ik al de hele dag opwachtte. Ze waren toegekomen. "Safe broer, ik kleed me aan en kom" "Allez, laat me weten" (Jullie moeten weten dat de gesprekken tussen Younes en zijn neven en vrienden altijd in het Frans is, maar ik zeg het gewoon in het Nederlands zodat jullie het verstaan)
Ik kleedde me aan en liep snel naar beneden. "Mamaa?!" riep ik door het huis. "Jaa" zei ze en kwam naar de gang toe. "Waar ga je?" vroeg ik. "Naar je tante" "Ik voer je wel" "Nee hoeft niet, ik zie dat je gehaast bent?" "Niemand komt boven jou toch?" zei ik. Ze glimlachte. "Allah y hefdek" zei ze en trok haar schoenen aan.
"Doe haar de groetjes!" zei ik, toen ze afstapte. "Zal ik doen" Ik wachtte tot ze naar binnen ging, zwaaide nog naar mijn tante en schuurde dan de straat uit. Mijn gsm ging weer af. Het was Soufiane. "Aloo" zei ik. "Yoo broer, je moet dringend komen" zei hij. "Hoezo?" "Ik kan niet via telefoon zeggen man, kom gewoon" "Tfoeee waarom net nu??!" "Wollah is belangrijk" Ik zuchtte. "Ok, ik ben er binnen 2" en ik legde af. Snel reed ik naar Imran's huis, want daar zitten ze.
18u15 :
Ik had eindelijk de zaken afgehandeld en nu kon ik eindelijk naar mijn schatje toe. Ik belde Rayan om te vragen waar ze waren. Hij zei me dat ze nog in de stad waren, ze gingen gaan eten. "Ik kom zo safe" "Allez broer" Ik legde af en reed vliegensvlug naar de stad. Snel parkeerde ik in die ondergrondse garages en ik liep de stad in.
Ik zag ze daar lopen. Leyla haar lange lichtbruine haren, herkende ik meteen. Ik wou naar ze toe rennen, maar was op een of ander manier zenuwachtig. En trouwens, ik had een goeie uitzicht hierzo, een hele mooi uitzicht... Kk lekkere ass heeft ze.
Leyla :
"Ewa broerrr!" hoor ik opeens. Ik kijk op en ik zie gewoon fucking Younes naast Rayan staan. Wesh is hij uit de lucht gevallen ofso? Vanwaar komt hij zo opeens. Hij kijkt me aan en snel kijk ik de andere kant op. Ik durf echt geen oogcontact te maken.
Hij groet Nafissa en mij natuurlijk ook. Nafissa begon een gesprekje met hem en ik liep er gewoon awkward bij. Waarom moet dit mij weer overkomen pfff.
Aangekomen in een leuke Brusselse eettent, namen we plaats. Younes kwam rechtover me zitten, wat ik dus gewoon zo awkward vond, want ik keek hem gewoon de hele tijd automatisch aan. Waaa heshmaaa, ik wil nu echt verdwijnen ofso. Tis zoo awkward. Rayan en Nafissa spreken al de hele tijd en ik en Younes zitten hierbij als 2 planten. Dit laat me denken aan de zomer. Wollah was net hetzelfde. Rayan en Nafissa die het goed met elkaar konden vinden en ik en Younes net 2 kindjes die ruzie hebben met elkaar en te koppig zijn om het gesprek te starten. Ugh struglles....
Na het eten, liepen we het restaurant uit. Dit is zeker voor herhaling vatbaar, want mijn buikje is goed gevoeld. Het was al donker en we moesten nog helemaal terug met de trein. Eerlijk gezegd zag ik het echt niet zitten man. Overal illegalen die je komen aanspreken bij het station. Ik geef toe, ik ben bang in het donker alleen, hier in Brussel.
"Wollah, ik wil echt niet terug met de trein, moet ik Abdel bellen datie ons komt halen?" fluisterde ik in Nafissa's oor. "Nee, Younes voert ons terug he" zei ze luid. "Aaa hou je bek, ik fluister het toch voor iets" Ze begon te lachen. "Younes voert ons" zei ze fluisterend. "Ja ik breng jullie" zei hij en keek mijn kant op. Ik knikte. "Of vind je dat erg?" zei hij knipogend. Ik voelde mezelf blozen en draaide me om. Ik keek naar Nafissa die haar lach probeerde in te houden en als blikken konden doden, was ze dood nu haha.
Rayan, Nafissa en Younes zwegen geen second. Ze waren random aan het praten over het universum, like er is niks interessanter? Mohim ik ga echt stuk om wat ze allemaal zeiden, zo zie je gewoon dat ze echt dom zijn. Ik stak mijn oortjes in, net een asociaal kind en luisterde naar elle a van Bakr.
Meisjes! Ik beloof jullie dat als jullie nu 'Iman La' gaan volgen en haar verhaal lezen 'You need me' dat ik nog een deeltje plaats vandaag. Comment done als je het hebt gedaan . Alvast bedankt xx
JE LEEST
Younes en Leyla (part 2)
RomanceDit verhaal is part 2 van 'een zomer die alles veranderde' Dus om mee te zijn, met dit, moet je eerste deel 1 lezen. Veel leesplezier x