Younes en Leyla (part 2)

243

De volgende morgen stond ik op en nam een korte douche. Ik ging uit de badkamer en kleedde me snel om. Ik trok een grijze jeansbroek aan met een witte blousse en een zwarte lederen vest. Mijn haren stak ik in een hoge staart en alweer bracht ik gewoon wat mascara aan.

Er werd op de deur geklopt. "Ja!" riep ik. Hamza kwam naar binnen. "Goeiemorgen!" zei hij en sprong op mijn bed. "Goeiemorgen" "Goed geslapen?" "Ja jij?" "Ja ja, ze wachten beneden" "Ja ik kom er zo aan" Ik spoot nog snel een geurtje, deed wat babylips op en nam mijn gsm. "Kom"

We gingen naar beneden. Hamza had mijn koffer voor me vast. De jongens stonden daar te wachten op ons.

We liepen naar buiten en stapten de zwarte mercedes busje weer in. "Naar waar gaan we?" vroeg ik. "Mehdi" Oh oke. Ik ging weer in dezelfde positie zitten als de vorige keer. Tegen het raam geleund met mijn oortjes in.

Love story kwam op van indila (het liedje van op mijn trouwfeest). Ik moest denken aan het moment toen ik naar beneden ging en Younes me met tranen aankeek. Ouloulou ik moet stoppen met denken of ik ga nog huilen en dat wil ik echt niet.

Maar ik kon niet! De herinneringen bleven maar komen... In Marokko, onze trouwdag, huwelijksreis, de ruzie's en hoe hij daar lag toen ik hem vorige week ging bezoeken...

Ik voelde mijn wangen nat worden en probeerde mijn tranen subtiel weg te vegen. "Gaat het?" vroeg Naim en legde zijn hand op mijn knie. Ik knikte en keek naar buiten.

We kwamen aan bij Mehdi. Het was net als de vorige keer. Afgelegen en de enige huis die er stond was deze. We stapten af en belden aan. Een man deed open. Hij kwam me bekend voor, maar zijn naam ben ik vergeten. We liepen naar binnen. "Hassan zijn dochter toch?" vroeg hij. Ik knikte en liep verder.

"Kom ik toon jullie kamers" zei Mehdi. We volgden hem naar boven. Hij toonde me mijn kamer en meteen installeerde ik me.

Er werd op de deur geklopt. Ik ging opendoen. Het was Mehdi. "Hey" "Hey, doe effe iets comfortabel aan en kom dan naar de sportzaal" "Uh oke" Hij ging weer weg en ik kleedde me snel om.

Ik liep naar beneden. Mustafa lag in de zetel met Naim, Adil en Mourad. "Waar zijn de anderen?" vroeg ik. "Weg" "Ah oke. Weten jullie trouwens waar de sportzaal is?" vroeg ik. "Zeg wollah je gaat sporten? HAHAHAHA" lachte Adil. Ik keek hem droog aan en negeerde hem gewoon. "Wollah meh ik weet" zei Naim. Ik liep gewoon ergens in de hoop het te vinden.

Ik heb het gevonden! Ik liep naar binnen en zag Mehdi buikspier oefeningen doen. Ik hoestte. "Oh je bent er" zei hij en stond op. "Jup" "Goed, uhm ik stel voor dat we met een opwarming beginnen" Ik knikte. Wollah meisjes ik zeg jullie sporten met Mehdi is echt doodgaan. Hij denkt echt ik ben shi Mohammed die jaren langt traint ofso. Maar op zich helpt hij me wel goed, maar het is zwaar.

Hij nam me langs achteren vast bij mijn nek. Ik kon moeilijk ademen. In een reflex schopte ik hem in zijn middel. Hij viel meteen op grond van de pijn. "Oh het spijt me" zei ik en bukte naar hem toe. Hij trok me waardoor ik een halve salto deed op de grond en plaatste zijn handen weer op mijn nek. "Les nummer 1 : buk nooit naar de persoon toe" Hij hielp me opstaan en weer gingen we verder met trainen.

~

Met een bezwete voorhoofd en rode wangen, liep ik naar de keuken en schonk mezelf een lekker koude glas water met ijsblokjes.

"Leyla?" Ik draaide me om en zag Aymen staan. "Aymen?" Hij knikte en we keken elkaar 2 seconden aan. "AYMEN!" riep ik en liep naar hem toe. Hij knuffelde me en ik knuffelde hem terug. "Zo lang geleden!" "Ja man, kifesh je laat niks meer horen" zei hij. "Jij laat niks meer horen" "Ewa je weet druk druk" "Ja haha ik weet wel" "Ben je samen met die nieuwe jongens gekomen?" Ik knikte. "Ahaa dus jij wilt Driss ook dood?" "Niet persee dood, maar ik wil wel wraak nemen" Hij glimlachte. "Je bent dus wel harder geworden sinds de laatste keer" "Natuurlijk"

Ik liep naar boven en nam een douche. Daarna deed ik mijn pyjama aan en ging liggen op mijn bed. Weyema meisjes het is hier doodsaai wollah. Welo internet, zelf mijn gsm moest ik uitdoen, want ze kunnen ons daardoor traceren en blabla. Dus er is hier niks te doen, buiten tv kijken, maar daar zitten de jongens altijd naar voetbal te kijken.

Ik liep naar beneden want ik had honger. "Wat is er om te eten?" vroeg ik. "Vandaag heeft Mourad pastilla gemaakt van varken" zei niemand anders dan Hamza. OMG HOE KAN JE HEM NU SERIEUS NEMEN. Ik begon te lachen en kende geen einde. Wollah ik weet niet van waar die humor komt.

"Ik ga pizza bestellen" zei Adil en nam zijn iphone. "Ehhh maar er mogen toch geen gsm's!" zei ik. "Nee, maar op deze gsm staan alleen nummers van pizzabezorgers" "Owww haha"

Ik ging naast Mourad zitten en legde mijn benen op de tafel. "Hoe was je training?" vroeg Rayan. "Zwaar" zei ik zuchtend. "Ik kan me echt niet voorstellen hoe jij vecht" zei Mourad. "Zo" zei Hamza en sloeg net een meisje, jullie weten wel wat ik bedoel. "Pfff waarom doet Younes me dit aan, hij laat me alleen met 8 idioten" zei ik. "7, ik ben geen idioot" zei Hamza. "Je bent de grootste a ezel, hoe komt het zelf dat je bij ons hoort" zei Reda. "Eh de dag dat ik weg ben, gaan jullie allemaal voor me huilen!" Jibril begon te lachen. "Hij heeft gelijk" "Ik zorg voor het welzijn en het goedzijn van jullie. Ik zorg voor een glimlach op jullie gezicht, ik..." zei Hamza terwijl hij opstond en deed alsof hij president was ofso. "Safe gles gles (zit zit) is genoeg" zei Naim en trok hem naar beneden. "VOTE ALLEMAAL VOOR HAMZA ALS PRESIDENT" riep hij nog een laatste keer. Ik was de enige die in een deuk lag, hoe kunnen ze dit niet grappig vinden. Zijn hoofd alleen al hahahahaha

Ongeduldig zat ik in de zetel te wachten op de bel.

*Ding dong* Ik stond op phel ik had mieren in mijn broek en liep naar de deur. Ik gaf hem het geld en nam de pizza's aan. "Merci" Hij ging weg en ik liep naar binnen. Net heyenas kwam iedereen rond de tafel zitten en we begonnen te eten.