Un|Expected Family

Chapter 7

Kanina pa tawag ng tawag si Vice kay Karylle ngunit puro missed calls lang ang nangyayari. Hindi na siya mapakali.

To: My K-lingy One💖

K are you okay?

To: My K-lingy One💖

Why arent you answering my calls?

To: My K-lingy One💖

11am na, tulog ka pa ba?

To: My K-lingy One💖

Please magreply ka naman as soon macheck mo phone mo.

To: My K-lingy One💖

Nag-aalala na 'ko, Kurba. 41 missed calls, and no replies?

Napa-hilamos nalang naman siya sa kanyang mukha. He frustatedly get his car key, hindi na niya ininda kung ano man ang itsura niya ngayon. He needs to know if Karylle's just alright.

Sa kabilang banda naman ay iritableng nagsshower si Karylle. Yes, natatanggap niya ang phone calls kanina ni Vice, pero simula magising siya ay wala na talaga siya sa mood.

After taking a bath, ay agad din siyang nag-ayos because it's already 11am. Simple Black shirt, Skinny jeans and her White Adidas shoes.

She's fixing her bag nang may mag-doorbell.

"Garry! It's just 11:20am, what's with you?!"

Pasigaw niyang tanong habang papalapit sa pinto, ang akala niya kasi ay ang manager niya ito who used to pick her up and drive her for work.

"Gar---Vice?"

Gulat niyang reaksyon when she saw Vice, in a man get up, no make ups, no extensions, only cap and shades.

"What are you even doing here?"

Medyo may inis niyang tanong. Naiinis talaga siya kay Vice simula pa kagabi, dahil nga sa paghihintay niya. Lalo naman siyang nainis ng magdire-diretso si Vice papasok.

"Vice what's wrong with you?"

"Bakit hindi mo sinasagot mga tawag ko? Ni-hindi ka nagrereply. Akala ko kung ano nang nangyari sayo K! Alalang-alala na 'ko. Sana naman minsan icheck mo yung cellphone mo. Kasi may nag-aalala sayo"

Kitang-kita naman ni Karylle ang stress sa itsura ni Vice, nag-alala nga talaga ito ng sobra. She felt guilty.

"Sorry, sorry. I--i turned off my phone kasi naghahang siya... I-- forgot to open it agad. Im sorry"

Pagsisinungaling niya. Tila nawala naman ang inis na nararamdaman niya.

"Next time inform me, inform us kung gagawin mo ulit 'yan. Aligagang-aligaga ako. Napa-punta 'ko sayo dito ng wala sa oras. Please K, always assure me that you're just okay"

Lumambot naman ang puso niya when Vice hold her hands.

"Im okay. Im--fine. Im sorry if I made you too worried. That will never gonna happen again"

Pang-aassure naman niya sa kaibigan as she cant help to give him a hug.

"Ah, let's go? Hindi ka pa naka-ayos Vice o, it's already 11:30"

Pang-aaya niya. Nakita naman niyang tumango ito.

"Give me your bag"

Simpleng sabi nito na agad naman niyang sinunod. They went outside and she already locked her unit. Tahimik lang silang naglalakad pababa ng building.