Wreder #Netties2017

Hoofdstuk 24

Elynne

'Zeg hoe is je nieuwe gezelschap eigenlijk? Ik hoorde dat je overgeplaatst was. Zitten er nog knappe jongens tussen?' vraagt Vanessa met een knipoog. Alsof ze mijn gedachten leest. 'Het is echt kut. Ik zit opgescheept met een paar mieterige assholes', klaag ik. Het voelt heerlijk om me te kunnen beklagen bij iemand die me snapt. 'Hoezo dat dan?' vraagt ze verbaasd. 'Ze zijn zo bang voor de politie! En ze zijn allemaal zo stom! Ze kunnen helemaal niks hebben en hun 'huis' is nog het ergst. Het is echt gewoon een lelijk stinkgebouw met vieze teringmeubels!' De laatste zin spuug ik bijna uit.

Vanessa trekt een wenkbrauw op. 'Vieze meubels? Een stinkgebouw? Mietjes? Waar ben jij terecht gekomen?' Ze geeft me een schouderklopje als troost. O, nee. Straks heeft ze medelijden met me. Dat wil ik niet! 'Wat moet ik doen? Ik vind het echt stom daar.' Het is echt deprimerend om te bedenken dat ik daar over een paar uur weer zit. Ik wil echt weg. Kan ik niet gewoon bij Vanessa in de auto blijven? Wat als ik gewoon met hun meega na ons bioscoopbezoek? Zou ik dat durven?

'Ik kan je geen advies geven als je zo vaag blijft, Lynn. Vertel eens wat meer over die oetlullen waar jij het over hebt.' Ze schenkt me weer een lieflijke glimlach. Vanessa is echt perfect.

Meteen begin ik te ratelen over mijn verschrikkelijke huisgenoten. Af en toe geeft ze me een knikje als teken dat ze nog steeds luistert. Als ik uitgepraat ben, slaak ik een diepe zucht. Ik haat ze allemaal. Echt, ik woon nog liever in Vanessa's kofferbak.

'Oh my God. Dit is echt slecht. Waar heb je dit aan verdiend?' vraagt ze. 'Ik weet niet wat ik moet doen!' zeg ik alleen maar. Een gemene grijns verschijnt op haar gezicht. 'Dan knal je ze toch gewoon af? Kom je gezellig bij mij wonen!' Eigenlijk is het heel erg dat ze er zo makkelijk over denkt. Maar het idee is heel aanlokkelijk. Klinkt nu al een stuk leuker. Zelfs al zou ik met haar in mijn huidige krot wonen. Alleen Lenny is een probleem. Ik kijk hem aan. Hij zit zijn concentratie nog steeds te verdelen tussen zijn drugs en de weg. Zijn donkerbruine haar piekt onder zijn pet vandaan, die hij zonet weer heeft opgezet. Als ik ooit samen met Vanessa ga wonen, hoop ik niet dat hij meekomt. Lenny is echt een overdreven slijmbal met zijn machogedrag. En Vanessa vindt het nog leuk ook! Ze heeft me ooit een keer verteld dat ze niet verliefd op hem is. Gelukkig maar. Als partners zijn ze echt fantastisch, maar als stelletje zouden ze echt pure kots zijn.

Na een tijdje parkeert Lenny de auto op de parkeerplaats van de bioscoop. Het is een groot gebouw met veel glas erin. Aan de metershoge wanden hangen filmposters. De ene nog opvallender dan de andere. Een draaideur verleent je toegang tot het gebouw. Ik moet zeggen dat het me best bevalt.

'Hey, Lenny. Doe geld in die parkeermeter', beveelt Vanessa hem. Verschrikt kijkt hij op van zijn mobiel. Op zijn Samsung Galaxy Edge scherm kan ik zien dat hij bezig is met Candy Crush. Net een kleuter. 'O, ja', moppert hij. Vanessa gooit het geld bijna in zijn gezicht. 'Schiet op!'

Nog helemaal bij zijn spelletje met zijn gedachten, gooit hij de muntjes achteloos in het apparaat. Een bonnetje komt eruit en hij propt het in zijn jaszak. 'We kunnen.'

Als we door de draaideuren komen, zie ik de gelikte inrichting van de bioscoop. Het is best chic voor een plek waar films gedraaid worden. Nette bekleding en een plastische uitstraling. Achter vijf balies staan enthousiast personeelsleden de klanten te helpen. Allemaal een glimlach op hun gezicht geplakt en een microfoontje bij hun mond. Op grote monitors kun je zien welke films er draaien. Het lijkt net een vertrekhal van een vliegveld. 'Wat sta je te kijken?' grapt Vanessa. Jeetje dit is al de tweede keer dat ik verbaasd ben over iets doms en Vanessa me erop aanspreekt! 'O, niks', zeg ik snel.

We sluiten achteraan in de rij. Lenny is weer bezig met zijn spelletje. Zijn tong steekt uit van de inspanning. Vanessa en ik kijken hem allebei raar aan, maar zeggen er niks over.

Sneller dan verwacht zijn we aan de beurt. Vanessa haalt met een zwierige beweging de kaartjes uit haar tas en geeft ze aan de verkoopster. Met een lach neemt ze ze aan.

'Driemaal naar A spark and a boom. Veel plezier!' Ze knipt onze kaartjes en gebaart naar de ruimte achter haar. Dus dat is de film die Lenny heeft uitgezocht. Ik heb er vaag iets over gehoord. Volgens mij gaat het over een terrorist en een vrouw. De twee krijgen tegen beter weten in een relatie. Lenny zal het wel leuk vinden. Het gaat me ook niet echt om de film, meer dat ik even weg ben.

Vanessa rent als een klein kind naar het eten dat je kunt halen. Grote popcornmachines staan opgesteld en er is een witte bar om het etenswaar af te rekenen. Overal zie je chips, popcorn en chocolade. Het ziet er zo lekker uit! Als niemand hier was, zou ik de boel helemaal leegplunderen en opeten. Maar er zijn wel mensen, dus ik doe het niet. Beleefd vraag ik of Vanessa wat voor me wil kopen. Mijn eigen geld wil ik graag bewaren voor straks, als ik weer naar 'het hol' moet. Ze glimlacht breed en drukt me tien euro in handen. Van het gekregen geld koop ik een zak chips, wat M&M's en wat drinken. Het ziet er lekker uit, maar ergens voel ik me ook dom. Ik loop gewoon te bedelen bij Vanessa voor geld wat ik eigenlijk ook zelf heb. Ze is toch niet mijn moeder? Later betaal ik haar wel terug. Uit mijn ooghoeken zie ik dat Vanessa en Lenny allebei een grote bak met popcorn hebben uitgekozen. Met verlekkerende blikken wachten ze op de man die de popcorn in een bak doet. Gretig nemen ze de bakken aan en drukken de verkoper het geld in handen.

Zwijgend lopen we de zaal in. Een paar mensen zitten al op hun plek. 'Rij zeven, stoelen tien, elf en twaalf', leest Vanessa van het kaartje af. We zoeken de stoelen op en gaan zitten. Heerlijk, tweeëneenhalf uur onderuit hangen, lekkers eten en een domme film kijken. Opeens lijkt de bioscoop een paradijs.

Omg ik heb gewoon zo lang niet meer geupdatet. Het is echt erg gewoon xD Dus ja hier is weer een hoofdstuk (hij is niet eens extra lang of zo! :(). Mijn voorraad bestaat nog steeds uit 0 woorden :'). Ik kan wel gaan zeggen dat het druk met school was en zo maar dat is niet zo xD Dus het is gewoon slecht. Ik hoop dat jullie mijn verhaal nog niet vergeten zijn. *wuift met zakdoekje*

Dit keer de collage van Danielle. sterrendief hij staat er meteen in wees trots xD