Wreder #Netties2017

Hoofdstuk 38

E

igenlijk was het de bedoeling dat ik met Nico het niet zo slaapverwekkende klusje ging doen, maar dat wilde hij niet. Toen heb ik mezelf uiteindelijk maar bij 'Operatie operatie' ingedeeld, omdat ik geen zin in ruzie had en ik het nog goed wilde maken.
 Met z'n drieën stappen we de eerste de beste lift in. Niemand is hier eerder geweest, dus ik druk maar op een willekeurig knopje ergens ver naar boven, hopend op een rustige hal waar we alles kunnen bespreken. Het lampje van de vijfde verdieping gaat branden en een ongemakkelijke stilte daalt neer in het claustrofobische hokje.
 De spiegel aan de wand maakt het ook niet heel veel beter. Waarom is er niet zo'n leuk liftmuziekje als in die films? Als ik later een penthouse heb met een lift laat ik sowieso een muziekinstallatie erin bouwen. Dan kan ik elke keer mijn favoriete soundtracks terugluisteren.
 Catrice en Amila staan met de rug naar me toe en wachten geduldig tot de lift stopt, terwijl ik alweer naar de spiegel staar. Het voelt echt vreemd om te bedenken dat ik bij die twee hoor. Vanachter – en ook van voren - zien ze eruit als twee zwervers met hun sloeberkleren en haar dat niet zou opvallen als het in een touwenwinkel lag.
 De lift komt tot stilstand en geeft me even het gevoel dat ik aan het zweven was. Snel stappen we uit. Door de grote glazen ramen komt er veel licht binnen op de gang en heeft het wat weg van een grote kas. De vloer is in hetzelfde lichtblauw geverfd als de kleur op de muren in de wc. Recht voor ons is er een gang met ziekenkamers en rechts van ons een klein wachtgedeelte. Vlak boven het plafond hangen wat bordjes met de verschillende afdelingen en de weg naar het winkelgedeelte. Je zou er haast een TomTom bij kunnen pakken.
 'Waarom drukte je op de vijfde verdieping?' vraagt Catrice.
 'Nou...' Moest ze die vraag stellen?! 'Ik wilde een verdieping opzoeken waar het rustig was.' Ik ga echt niet zeggen dat ik maar wat gegokt heb.
 Op dat moment komt een zuster op een step – dat wil ik ook in mijn penthouse!- naar ons toe.
 'Kan ik jullie helpen?' vraagt ze op vriendelijke toon. Ugh, lekker slim van je, Elynne. Nu weet je niet wat je moet zeggen, zegt het duiveltje op mijn schouder.
 'O, nee hoor. We kunnen het wel vinden', zeg ik.
 De vrouw knikt even en stept verder.
 Vluchtig duw ik iedereen in de richting van een lege wachtkamer, of nou ja, iets met stoelen.
 Als normale mensen ploffen we neer op het gelakte hout. Amila pakt nieuwsgierig een modeblad van de stapel. Ze kijkt ernaar alsof het een zeldzame diamant is. Catrice kijkt mee met diezelfde blik. Een beetje buitengesloten pak ik ook maar iets van de stapel. Een ordinair roddelblaadje. Met minachting kijk ik naar de lelijke gezichten en de schreeuwerige koppen. Je zou maar in zo'n tijdschrift staan. De tril van mijn telefoon hoor ik bijna niet als ik de zoveelste beroemdheid omsla.
 Catrice heeft 'm al te pakken voordat ik überhaupt mijn tijdschrift aan de kant heb gelegd.
 'Oké, Danielle heeft alles opgezocht. En ik mag gaan!' jubelt Catrice.
 Ik gris mijn telefoon terug en kijk haar aan alsof ze in haar nakie naast me zit te juichen. Het is geen loterij, hoor!
 'Succes ermee', zeg ik kattig. Ik baal er echt van dat zij mag gaan. Waarom moest die chirurge nou op háár lijken? En nou kan ik me helemaal niet bewijzen! Nu ben ik gewoon verdoemd tot misschien wel vijf uur hier zitten en naar sterren zitten kijken totdat ik iedereen door elkaar haal! Hoe heette dat spelletje van Lenny nou ook alweer? Candy Crush, of zo. Misschien kan ik dat wel spelen als ik hier zit.
 Amila zucht opgelucht. Een traan rolt over haar wang die ze snel afveegt aan het tijdschrift. Mietje.
 'Doe je wel voorzichtig, Catrice?' Catrice glimlacht. 'Natuurlijk, Amila.' Pff. Schiet mij maar lek. Nou ja, niet echt natuurlijk.
 Mijn mobiel trilt opnieuw.
 Zijn jullie klaar om te gaan? De pauze van de chirurgen begint over vijf minuten en duurt een halfuur. Wees snel
 'Oké, ik doe dit wel. Letten jullie goed op?' zeg ik. Misschien valt er toch nog wat te halen. Vastberaden wip ik van mijn stoel af. O, misschien had ik beter gewoon op kunnen staan. Ik heb bijna de neiging om het opnieuw te doen, om nu 'cooler' op te staan. Ik laat het maar, want anders lijkt het pas echt dom. Maar nu ik geclaimd heb om die vrouw te slaan, vinden ze me straks minder suf. Hoop ik dan.
 Voor mij is dit echt een peulenschil. Denk ik. Ugh, ik twijfel alweer aan mezelf! Zo irritant! Dat deed ik bij mijn vorige missie ook al. En die daarvoor. Nou ja, deze keer ga ik het echt goed doen!
 Ik knak even traditioneel met mijn vingers, net zoals in een film. Vanessa zei tegen me dat het nergens op slaat dat ik het doe. Voor mij is het echt een soort teken van strijd en dat ik mijn best ga doen.
 Voordat ik mijn slachtoffer naar de Wc's ga lokken, check ik nog even waar ik precies heen moet en of er nog genoeg tijd is. Nog 25 minuten. Let's go.
 Amila en Catrice volgen me, terwijl ik op zoek ga naar De Witt. Zo heet die vrouw volgens mij. Of het was iets met een W. Op het plaatje dat Danielle gestuurd heeft zag ik een vrouw met hetzelfde haar als Catrice en een vrolijke glimlach. Haar wenkbrauwen zijn heel netjes bijgehouden en haar lippen lijken uit Parijs te komen. Ze glimmen zo mooi! Ik hoop dat ze Photoshop gebruikt heeft voor haar profielfoto. Had ik maar zulke lippen!
 Dan botst iemand tegen me op. De vrouw slaakt een gilletje en pakt mijn schouders beet.
 'O, gaat het, mevrouw? Sorry!' Ze laat me los en rent verder door de gangen. Haar rode haren gaan haar achterna.
 Ik heb maar drie seconden nodig om te beseffen dat ik haar moet hebben. De Witt. O nee, nu is ze me al voorbij.
 'Mevrouw, wacht!' Mijn stem slaat echt over. Alsof ze mijn leven kan redden als ze stopt. Eigenlijk is dat ook zo, of tenminste mijn trots. Jammer dat háár leven dan voorbij is, maar dat maakt mij niet uit.

Yas, een update! Dit was wel wat sneller dan vorige keer, toch? :')
En ik heb nog een vraag aan jullie: ik probeer Elynne wat meer persoonlijkheid te geven dan alleen maar vechten. Lukt dat een beetje volgens jullie?

En ik zeg het nooit omdat ik het altijd vergeet maar: bedankt voor 7k ^^

Vergeet niet de foutjes aan te geven als jullie ze zien!