Kiralık Dişler (SY)

42-Savaş sonrası

Özet: Konseyin desteğini alan Sergei, Fabio'nun önemli adamlarını altın ile kendi tarafına çeker. Kabul etmeyenleri öldürür. Kendi tarafına geçenleri ayırt etmek için özel bir koku imal ettirir. Yaşlı vampirlerin savaşa girmesi ile Fabio büyük bir yenilgiye uğrar. Sonunda Sergei'nin eline geçen Fabio korkunç bir şekilde ölür. Kalan adamlar Sergei'nin emriyle Salvatore'ye tabi olurlar.

*** Yeni Bölüm ***

Savaş bitmişti. Motel yok olduğu için kalacak yere ihtiyacımız vardı. Şimdilik diğerlerine dağılmalarını söyledim. Yeni bir yer bulana kadar herkes başının çaresine bakacaktı. Ben ve bana yakın olan adamlarım, büyücülerin mağarasında kalacaktık.

İçeriye, ihtiyacımız olan eşyaları aldırttım. Çok konforlu olmasa da işimizi görürdü. Tatyana'yı yarın akşam almaya gidecektim. Ertesi güne kadar yapacak fazla bir şeyimiz yoktu. Adamlarım iyi bir şekilde beslenmişlerdi. Ortalıktaki cesetleri temizleme işini ve polisi, Salvatore'ye bırakmıştım.

Bu olanlardan sonra bize ihanet edebileceğine ihtimal vermiyordum. Yine de bir kez ihaneti yaşamıştım ve insanlara asla eskisi gibi güvenmeyecektim.

Sarah yanıma uzanıp bana sarıldığında, onu insanken neden çok etkileyici bulduğumu düşündüm. Belki bezgin tavırları, belki de yaşamdan beklentisi olmadan yarı ölü yaşamasıydı. Şimdi ise benden daha güçlüydü ve bana eskisi gibi cazip gelmiyordu.

"Benden sıkıldın mı?" diye sordu sanki kafamdakileri okumuş gibi.

"Sıkılmak değil ama eski caziben yok."

Üzerindekileri bir çırpıda çıkardı. Çevremizde yatan arkadaşlarımızdan çekinmiyordu. Vampir olunca ahlak gibi basit şeylerden sıyrılıyorduk. Vücudu seksiydi ama bu onu arzulamamı sağlamıyordu.

"Üzgünüm Sarah, çok yorgunum" dedim.

"Ben değilim güzelim" diyen Amy, kızı yanına çağırdı. Sarah'ın azdığını bildiğim için yanına gittiğinde onu suçlamadım. Vampir olmadan önce hayal bile edemeyeceği şeyleri yapıyordu.

İkisinin oynaşması odadaki erkekleri azdırmıştı. Oleg belki kendisini çağırırlar diye ciğer görmüş kedi gibi bakıyordu. Hayalet ve Samuel bana göz atıp, sonra kızları izlemeye başladılar. Ne yaptıkları umurumda değildi, şimdilik...

Başka bir zaman bu ikisini beraber yatağa alacağımı hayal edip uykuya daldım. Ertesi gün akşama doğru uyandığımda Amy'i, Oleg ve Samuel'in arasında, Sarah'ı da Hayalet'in yatağında buldum. Gece hayli ateşli geçmişti anlaşılan.

Kıskanmak doğamızda yoktu. O yüzden umursamadan ayağa kalkıp dolaşmaya başladım. Kapıdan sızan ışık, güneşin batmakta olduğunu belli ediyordu. Dışarı çıkmak için biraz daha beklemeliydim. Dışarı çıkınca ilk işim Tatyana'yı geri getirmek olacaktı.

Buzdolabındaki stoğumu kaybetmiştim ve çok açtım. Savaşta bizim tarafımızda olan adamlardan yaşayanlara ödeme yapacaktım. Sonuçta altınlar benim değildi. Devamının olduğunu tahmin ediyordum. Ben nasıl elmas biriktirmişsem, konseyde altın biriktirmiş olmalıydı.

Adamlarım uyanıp kendi aralarında konuşmaya başlayınca, ben de vakit geçirmek için aralarına katıldım.

"Patron senin kaybın bizim kazancımız oldu" dedi Oleg.

"Kızlarda mutlu olduğuna göre, iyi olmuş" dedim.

Amy gerinirken çıplak bedenini saklama ihtiyacı hissetmiyordu. Sarah yanındakinin Hayalet olduğunu görünce şaşırmıştı. Sanki farkında olmadan orada uyumuş gibiydi.