Kiralık Dişler (SY)

38-Cehennem köpekleri

Özet: Sergei kurtadamlara karşı ittifak yapabilmek için cehennem köpeklerine ulaşmaya çalışır. Amy iyileşir, Sarah ile arasında barış sağlanır. Droznov motele gelir. Tatyana ile eskiden tanışmaktadırlar. Droznov konseyin Sergei'yi çağırdığını söyler. Sarah konseyin köpeği olmak istemediğini söyler. Sergei ve Tatyana konseyle buluşmaya giderken yolda kurtadamlar saldırır.

*** Yeni Bölüm ***

Yaralı yüz, değişerek kurt oldu. Diğerleri dört yandan üzerimize atıldı.

Ben ilk saldırıyı pençe darbelerine rağmen atlatmayı başarmıştım. Tatyana'yı ısırmaya çalışan bir kurdun boynunu kırarak kenara attım.

Diğerleri daha agresif bir şekilde saldırıya geçmişti. Onların dişlerinden uzak kalmakta zorlanıyorduk. Aniden simsiyah bir şey aramıza atladı. Cüssesi kurtadamlardan az büyüktü ama kıpkırmızı gözleri ve siyah tüyleri ile beni bile ürkütmüştü.

Kurtadamlardan sonra bir de bununla mı savaşacaktık? Siyah hayvanın köpeğe benzediğini fark ettim. Onu gören kurtadamlar biraz gerileyip etrafa bakınmaya başladılar. Sanki sürüsü olduğunu hissetmiş gibiydiler.

Siyah köpek önümüze geçip kurtadamlara karşı hırladı. Yaralı yüz geri adım atmaya başlamışken durdu ve cesaretini göstermek ister gibi uludu. Ağaçların arasından karşılık olarak hırlama sesleri gelince, kurtadamların cesareti kırıldı ve kaçmaya başladılar.

Hırlama seslerinin geldiği yönden dört köpek daha çıktı. Liderleri olduğunu tahmin ettiğim köpeğin önüne dizildiler. Köpek gözümüzün önünde değişerek insan oldu. Üzerinde kıyafetleri olmadan kaslı yapısıyla karşımızda dikiliyordu.

Tatyana'nın gözleri adamı beğeniyle süzerken olay çıkarmamaya çalışıyordum.

"Bakman bittiyse arkama geç kadın" dedim sertçe.

"Vampir Sergei Sokolov, bizi aradığını duydum." Bu sesi ilk kez duyuyordum ama arkasındaki cehennem alevlerini hissetmiş gibi oldum. Gözleri hâlâ kırmızıydı. Sanırım insan olmak gözlerini değiştirmemişti.

"Beni tanımana şaşırmadım ama senin kim olduğunu bilmiyorum." Aslında iyi bir tahminim vardı ama kendime sakladım.

"Cehennem köpekleri derler bize."

O kadarını ben de tahmin etmiştim. "Bir adın var mı?"

"Etkilenmemiş gibi davranıyorsun vampir. Ya çok cesursun ya da çok aptal."

"Aslında cesur olduğum söylenir fakat bazen aptallıklar da yaparım. Sizi arıyordum çünkü kurtadamların kökünü kurutmak için ittifak yapabileceğimizi düşünüyordum."

"Adım Moloch ve biz hiç kimseyle ittifak yapmayız."

"Bak Moloch beni anlamadın sanırım. Kurtadamlar hem sizin hem bizim düşmanlarımız. Birlik olursak onlardan tamamen kurtuluruz."

"Adımı saygısızca anma vampir. Ben ulu Moloch'um."

Bu köpeğin egosu benimkinden bile büyüktü. Aklıma geleni söylesem büyük ihtimalle saldırırdı.

"Tamam o zaman, madem birlik istemiyorsunuz, size kurtlarla iyi şanslar dilerim. Bu arada bizi kurtardığın için teşekkürler. Kimseye borçlu kalmayı sevmem. Eğer bir kurt kıçınızı ısırırsa, beni bulun yardım ederim."

Moloch adamlarına işaret edip gitti. İçimde onu yeniden göreceğime dair bir his oluşmuştu. Bir sonraki karşılaşmamızda yalnız olmamayı aklıma yazdım.