The Replacement Bride (SBH Series#2) [COMPLETED] Editing

TRB 34

Amber's POV

As soon as pinayagan kami ng doctor na makalabas ng ospital ay tumulak na kaming airport. Inihatid ako ng mga kaibigan ko except Kay Toni na walang alam at sina Tito Rafa at ate Mira.

Gusto sana ni Dwight na makita ko si Alfonso bago kami umalis,pero tumaggi ako. Ayokong makita ang isa sa dahilan kung bakit nawala yung anak ko.

"Magpalakas ka sissy. We'll gonna miss you." Si Lian.

"Ano mang mangyari Dwight, wag mong pabayaan ang kaibigan namin. Naniniwala kami sa sinabi mo. Mag ingat kayo." Si Osang.

Ano ang sinabi ni Dwight sa mga ito?

"Amber, I'm sorry for your lost. We're here for you cuz'." Ate Mira said sincerely and hug me,ganoon din ang ginawa ni Tito.

The ride went fine, para lang naman akong sumakay ng rollercoaster sa sama ng pakiramdam ko. Hindi ko talaga bet ang sumakay ng eroplano.

Halos ilabas ko na lahat ng nasa tiyan ko sa sama nito. Umiikot din yung paningin ko. Kaya naman sa hospital kami dumiritso pagkadating namin ng America. Pinapahinga lang nila ako at may pinainom. Si Dwight naman ay hindi maipinta ang mukha sa pag alala. Hindi niya raw alam na ganito ako kapag bumabyahe dahil hindi naman daw ito nangyari noong pumunta kaming Korea. Syempre hindi masyado mahaba ang byahe noon at kinaya ko lang talaga ang sama ng pakiramdam ko noon.

We rest for a day bago namin kinita ang psychiatrist na kilala nito. Ito yung doctor ng kanyang daddy noong ma depress ito sa pagkawala ng kanyang Ina kaya rekomended niya ito.

Hinayaan niya ako makausap ang doctor at nasa labas lang siya ng clinic. Sinabi ko sa doctor ang mga pinagdadaanan ko, ang panaginip at ang pag sisi ko sa sarili ko.

Hindi naman daw ako masyadong depressed kailangan ko lang maibaling sa ibang bagay ang akong isipan. Masyado pa daw kasing presko sa isip ko ang pagkawala ng anak ko kung kaya ay nagpabalik balik ito sa isip ko.

She told me that twice a week ang session namin kaya bukod daw doon ay dapat may pagkakaabalahan ako. Pero wala akong maisip. Wala naman ako sa Pilipinas at hindi ko kababayan ang mga tao dito.

The first two weeks is really hard for me. Kung ano ano ang mga panaginip ko tungkol sa mga bata at masayang pamilya. Parang iniinggit nila ako. I woke up in the middle of the night sobbing and Dwight would always comports me.

Imbis na matulungan ako ng doctor dito ay mas lalo lang akong nalungkot dahil sa homesick. Palagi akong nagmumukmuk kahit hindi niya ako hinagayaang mag isa,kulang nalang pati sa banyo ay sasama siya pero hindi ako pumayag kahit pa nagpumilit ito, nakakhiya naman. Dwight is trying everything to make me comfortable, he cook Filipino dishes at ang mga palabas sa TV ay sa Pilipinas din through TFC channel. Hindi din siya madalas nag E-English. I wonder kung sino ang pinahawak niya ng mga negosyo nito.

"Amber, why don't you enroll on a fashion design class? Para naman malibang ka kahit papaano, gusto mo naman yun diba?" He's hugging me at the back habang nasa bintana kami ng condo niya at nakatanaw sa baba.

I pause for a while at hinarap siya.
"Nahihirapan kana ba sa akin?"
Malungkot kong saad. Baka kasi gusto na niyang makasama si ate kung kaya gusto na akong maging okay sa mas lalong madaling panahon.

"No! That wouldn't happened."
He try to cup my face but I refuse it.

"Pwede mo naman akong pabayaan dito, hindi naman siguro ako habang buhay ganito. Malalampasan ko rin ito." I tried not to cry in front of him. Mawawala na ba siya sa akin?

"What are you saying?" Nangunot ang noo nito na para bang ang hirap intindihin ng sinasabi ko.

"Do you want...to be...with ate Mira? You can. You can even file an annulment Dwight, Wala kang pananagutan sa akin. I lost your child na pwedeng magdugtong sa atin...wala akong kwenta." Hindi ko na napigilan ang pag iyak. Niyakap niya agad ako.

"Don't say that. Sssshh. Tama na,nasasabi mo lang yan dahil nalulungkot ka. But I'm here Amber,tutulungan Kita. Gagawin ko lahat ng makakaya ko bumalik ka lang sa dati." Hinahagod nito ang aking likod habang yumuyugyug ang aking balikat sa iyak.

"And I won't file for an annulment....never!"

Napahinto ako.

"Bakit? Ayaw mo bang sumaya?"

Nangunot ang kanyang noo.
"I'm happy with you... Bakit mo ba ako tinutulak Kay Mira? She has nothing to do with us." Na tahimik ako, akala ko ba nagkamabutihan na sila. Nakita ko sila kahapon na nagskpye and ate is asking kung alam ko na ba. Ano ba ang dapat kung malaman? Hindi ba ang pagkakamabutihan nila?

"Diba you court her before?"

"Yan ba ang nagpapabagabag sayo?"
He hide a smile on his lips and guide me to the nearest sofa in the living room.

He hug me still ang put his chin on my shoulder.

"I admit, I like Mirasol before. She's different from those girls around me. Hindi siya mukhang pera at lalong ayaw niya sa karangyaan na meron ako. Na challenge ako noong tinanggihan niya ako, nobody rejected me the way she did. Yun pala si Luigi ang gusto niya, isa sa mga managers ng mga  hotels ko. From that, she earned my respect...hindi ko naman inakala na siya pala ang anak ng taong may malaking utang sa akin. He offered me his daughter..."

"Kaya kinuha mo ang pagkakataon na yun?" Nsaktan ako sa maari niyang sagot.

He kiss and giggled on my neck.
"Ang selosa pala ng asawa ko." While he pinch my nose.

Ano ba ang ginagawa niya? Nasasaktan na nga ako ay pinagtatawanan lang niya. Ang sama mo talaga Dwight Arizona.

"Of course not! Sinusukat ko lang ang Tito mo, alam ko naman na hindi talaga pupunta si Mirasol. Kinausap ako ni Luigi, tatlong buwan na pala silang cool off at nalaman din nito ang balak naming kasal at hindi niya raw kaya ang mawala si Mirasol sa kanya kaya kahit hindi ko hiniling ay nag resign siya at sinabi sa aking itatakas niya si Mirasol. Hindi ko siya pinigilan dahil wala akong intensyon na humadlang sa pagmamahalan nila." He gave me a pick on the lips.

Kung ganoon ano ang dapat kung malaman na pilit pinapasabi ni ate?

"Ahm, ano yung...yung gustong ipapasabi ni ate kung hindi naman pala kayo nagkamabutihan?" I look at him and he just smirked.

"Hmm,nakikinig ka pala sa usapan namin ha." He hug me tighter and giggled even more.

Ano bang ginagawa mo Dwight, kunti nalang at iisipin kong mahal mo'ko. Ang sarap lang kasing pakinggan ang 'asawa ko'.

Kainis naman oh, ang kapal pa tuloy ng mukha ko.

"Its about your Tito."
He said in serious tone.

Ano ang tungkol Kay Tito?

❤pem