ESARET

Bölüm 10

Acaba şu an yeryüzünde burdan daha gergin bir ortam var mıdır diye düşündü Mina. Yaklaşık yarım saat önce geldikleri bu evde hal hatır muhabbetinden başka hiçbir konu açılamamıştı.

Gözleri bir an Demir'le buluştu. Artık daha mı sıcaktı bu adamın bakışları. Ayrıca bu haki gömlek bu kadar yakışmak zorunda mıydı!

Her ne kadar istekli olmasa da kayınvalidesiyle 'geçici kayınvalide ' tanışacağı için gayet özenli giyinmişti genç kız. Hem hanım hanımcık hem de alımlı bir havaya bürünmeyi seçmişti. Uzun yerlere kadar siyah gömlek elbisesinin sadece yakasından açık olan düğmeleri dişiliğini sergilemesine yetiyor da artıyordu.

Demir bir kez daha karşısındaki kızın çok güzel olduğunu düşündü. Ellerini yüzünde hatta tüm bedeninde gezdirme isteği her geçen gün artıyordu. Bu gün tepesinde topladığı topuzu boynunu açığa çıkarmış , Demir'in dudaklarını o boyunda gezdirme arzusunu iyiden iyiye körüklemişti. 

Mina tekrar salondakilere göz gezdirdi.

Zeynep Hanım oldukça ılımlı , güler yüzlü bir hanımdı. Hatta Demir'in annesi olamayacak kadar sıcak kanlı görünüyordu.

Hemen yanındaki Defne annesine nazaran daha mesafeli görünüyordu. Geçen bu yarım saatte sadece bir kez göz göze gelmiş olmaları son derece temkinli yaklaştığı izlenimini oluşturmuştu Mina'da. Aynı abisininkine benzer soğuk lacivert gözleri vardı. Tahmin ettiği kadarıyla kendinden yalnızca bir iki yaş küçük olan kız son derece güzel görünüyordu.

Biraz ileride ayakta duran Emir ise annesinin birebir kopyası gibiydi sıcaklık konusunda. Anladığı kadarıyla o Mina'dan iki üç yaş kadar büyüktü. Yüzüne yavaş yavaş oturmaya başlamış olan olgunluk yine de altlarda bir yerlerde gizlenen çocuğun izlerini silememişe benziyordu.

Yardımcılarının yönlendirmesiyle bahçede hazır durumdaki kahvaltı masasına geçildiğinde bu ailenin dile getirilmemiş bir takım kuralları olduğu izlenimine kapıldı Mina.

Uzun masanın bir başına yönelen Zeynep Hanım , Ekrem Bey ve Ayla Hanımın hemen yanında yer almasını sağladı. Diğer başa ise Demir geçmeden hemen önce sağ tarafındaki sandalyeyi çekerek Mina'nın oturmasını sağlamış oldu. Hemen karşısındaki Emir samimi bakışlarıyla genç kızı rahatlatıyordu. Yanındaki Defne ise yüzündeki soğuk ifadeden anlam çıkaramayacağı kadar hareketsizdi.

Derin sessizliği Zeynep Hanım dağıttı. " Aldığımız bu mutlu haber bizleri çok sevindirdi. " birşeyler düşünürmüşçesine duraksadı. "Açıkçası şaşırdığımız gerçeğini gizleyemeyeceğim. Fakat yine de bizim için  , ailemiz için çok güzel bir adım.Anladığım kadarıyla gençler de bu işi uzatmanın anlamsız olduğuna karar kılmışlar. "

"Yine de üzerinde düşünülmesi gereken bir karar. Çünkü iki günde hiçbirşeyin yetişeceğini sanmıyorum. " Ayla hanımın keskin sesi duyuldu ve hemen sonra kızına beklenti dolu bir bakış atarak devam etti. "En azından bu yaz sonuna ertelesek!"

"Böyle birşey olmayacak Ayla Hanım. " Demir Mina'nın gözlerinin içine bakıp net bir şekilde yanıtladı.

"Ayla Hanım endişelerinizi anlayabiliyorum. İnanın ilk duyduğumda ben de sizin kadar endişe duyduğumu söyleyebilirim. " tekrar gözleri daldı uzaklara. Gözlerinde oluşan yaşları gizlemek için büyük çaba sarfetmek zorunda kaldı Zeynep Hanım.

Derin bir iç çekerek devam etti. "Sonra eşimle yaptığımız çılgınlıkları hatırlamak beni kendime getirdi. " tatlı bir tebessüm yapıştı dudağının kenarına.

"Biz Kenan'la tanıştığımızın ertesi günü evlendik"

"Nasıl?!" Mina duyduklarının şokuyla dikkatini iyice Zeynep Hanıma yönlendirdi.