Bölüm 15

6K 266 20
                                    



   Kendilerini kaybettikleri aslına bakılırsa buldukları o mükemmel dakikaların bozulmasına sıkı bir küfür sallayıp yataktan fırladı Demir. Mina'nın üzerini hızlıca toparlayıp banyoya soktu onu.
"Sevgilim kapıyı kilitle ve ben gelene kadar da sakın açma"

Kendini hızlıca bahçeye attı bir an evvel adamlarını görmeli , durumu kavramalı ve hepsinin sağlıklı olduğundan emin olmalıydı.

"Ali!!!noluyor burda?"diye kükredi tüm heybetiyle.

"Efendim biz de tam olarak anlayamadık. Bir anda gelişti. "

Sinirle volta atıp saçlarını karıştırdı.

"Herkes iyi mi?"
"Selim vuruldu. Ama durumu iyi araç getiriyorlar garajdan göndereceğim hemen. Buradaki araç adamları takibe çıktı. "

O sırada Mina banyonun zeminine oturmuş şaşkınlık utanç pişmanlık korku türünde duygularının hepsinin içinde yuvarlanıyordu.
Biraz evvel saldırıya uğramışlar hatta hala tehlikede olabilirlerdi. Fakat eğer böyle birşey olmasaydı şu an tamamen ona aitti.

Ben böyle bir aptallığı nasıl yapabildim?

Sıkıntıyla kalkıp yüzüne su çarpmaya başladı. Nasıl yapabilmişti ki bunu aklı nerdeydi!

Aynaya takıldı gözleri.

Bu ben olamam değil mi?

Tam o sırada kapıyı tıklayan Demir'in sesini duydu. "Mina açabilirsin kapıyı"

Aksak adımlarla kapıyı açmasıyla Demir kollarına aldı kızı. "İyi misin?"

Baş onayıyla yetindi. Sonra kollarından ayrılıp yatağa girdi.

Demir onun bu durgunluğunu biraz evvel yaşadığı şoka verip yarın konuşmanın daha uygun olduğunu düşündü. Işığı kapatı , yanına yatıp ona sarıldı. Mina ise kollarından sıyrılıp uzaklaştı.

"Lütfen. Bu gece yaşananlar çok fazlaydı" diye fısıldadı.

Haklı olduğunu düşündü Demir. Ve yarın ona mantıklı bir açıklama yapmayı kendine görev bilerek uyumaya çalıştı.

Sabahın ilk ışıklarıyla yerinden sıçradı Mina. Zihninde dönmeye başladı dün gece olanlar ve kendine olan dinmez öfkeyle yataktan çıkıp hızlıca giyindi.onu uyandırmaya hiç niyeti yoktu çünkü hazır değildi yüzleşmeye.

Merdivenlerin sonuna gelmişti ki dış kapı açılıp iki kadın girip kendisini selamladı.

"Günaydın Mina hanım ben Arzu ve bu da Elif. Bundan sonra ev içerisinde size yardımcı olacağız. "

Kadınların saygı ve samimiyeti Mina'nın da aynı şekilde yaklaşmasını sağlamıştı.

"teşekkürler tanıştığımıza memnun oldum. Kolay gelsin size"

Kadınlardan ayrılıp kendini arka bahçeye attı. Dün gece neler olmuştu öyle.

Daha doğrusu son bir aydır yaşadıkları da neydi böyle.

Rutin hayatını çok fazla özlüyordu. Her ne olursa olsun kendine çeki düzen vermek ve şu kalan son 3 haftayı sorunsuz geçirmek istiyordu.

Çeki düzen vermek derken ondan uzak durmaya çalışmakla başlamalıydı kesinlikle. Dün gece az kalsın birlikte olacaklardı ve anlık bir zayıflıkla onun yanında kalmayı kabul etmiş sayılacaktı. Peki ama neden böyle karşıkonulmaz bir çekim vardı.

Bu düşüncelerce boğuşurken Demir'in elini hissetti omzunda ve sıçrayarak arkasına döndü.

"Korkutmak istemedim. Günaydın meleğim"tutup avuç içlerini öptü ve Mina da sanki çarpılmış gibi hemen ellerini çekti.

ESARETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin