***ေႏြ၊မုိး၊ေဆာင္း***
***ႏွစ္၊လ၊ရက္***
*ရာသီအလီလီ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ရာ
ယခုဆုိလ်ွင္ က်ေနာ္ဟာ (၉)တန္းေက်ာင္းသား
ႀကီးပင္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။အခ်ိန္ေတြဘယ္လုိပဲေျပာင္းလဲသြား
ပါေစ ခြဲခြာရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ယခုအခ်ိန္ထိ သူ႔သတင္းေတြကုိ
အျမဲစုံစမ္းလာခဲ့သည္။
၂ႏွစ္ေလာက္ သူ႔ေနရာ အတိအက်ကုိ
က်ေနာ္ ႐ွာမေတြ႔ခဲ့ပါ။
ဒါကလဲ ကံၾကမၼာက ပဲ မိမိတုိ႔ကုိလွည့္စားခဲ့တာပဲျဖစ္မည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူဘယ္မွာ႐ွိေနတယ္ ဆုိတာသိေန႐ုံနဲ႔တင္ က်ေနာ္ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္။က်ေနာ္ တစ္ေန႔သူ႔ဆီအေရာက္သြား ျဖစ္ေအာင္သြားမွာပါ.........။*
"သားရီး မင္း သီတင္းကြၽတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္
ဘယ္သြားမွာလဲ" အေတြးမ်ားႏွင့္လႊင့္ေမ်ာေနေသာ မိမိကုိ ရဲေဇာ္ထုိက္ မွ ပုခုံးလွမ္းပုတ္ကာေမးလုိက္သည္။
"မသိေသးပါဘူးကြာ အိမ္မွာပဲ က်ဴ႐ွင္တတ္ရမလား မသိဘူး"
"ဟာမင္းကလဲကြာ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး
ေက်ာင္းစဖြင့္တည္းက တက္လာေနတာပဲက်ဴ႐ွင္က ခုမွအပုိလုပ္လုိ႔နားလုိက္စမ္းပါကြာ စာေမးပြဲတြက္ငါတုိ႔ေခါင္းပူၿပီးသြားၿပီ
ေလ ေခါင္းေဆးသင့္တယ္"
"အႀကီးႀကီးေတြမေျပာနဲ႔ေဟ့ေကာင္
မင္းၾကည့္ေတာ့ ငါ့ဆီကဒုိင္ခံကူးခ်ေနၿပီးေတာ့ "
"ေဟ့ေကာင္တုိးတုိးလုပ္စမ္းပါကြာ
ေတာ္ၾကာဆရာမၾကားသြားအုံးမယ္"
"ၾကားလဲ ေအးတာပဲ မင္းလုိေကာင္မ်ိဳးကေလ ေမြးကတည္းက စာသင္ခ်င္စိတ္ပါမလာတ့ဲေကာင္" မိမိ ကုိးတန္းတက္မွ ခင္သြားက်သည့္
ရဲေဇာ္ထုိက္ ဆုိသည္မွာ စာထဲ တြင္
လုံးဝစိတ္မဝင္စားေပ။ အျမဲတမ္းေနာက္ဆုံးခုံတြင္ ထုိင္ကာ
အတန္းထဲကေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာ ေတြကုိလုိက္ေငး လုိက္ေၾကာင္ဖုိ႔ပဲသူစိတ္ဝင္စားသည္။မိဘေတြက ခ်မ္းသာေတာ့
စာမလုပ္ေပမယ့္ ဆရာမမ်ားရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး အေရးေပးခံေနရသူတစ္ေယာက္
ျဖစ္သည္။
"ဒီလုိလုပ္ကြာ ငါမနၱေလးျပန္ဖုိ႔ မင္းလုိက္ခဲ့ပါလား ငါ့အေဒၚကအလည္လာဖုိ႔ေခၚေနတာ"
YOU ARE READING
ျမဴရိပ္ ဖုံးေသာ ႏွလုံးသား(Not Complete)
General Fiction"မင္းကုိခ်စ္ေနလုိ႔ ငါနာက်င္ရမယ္ဆုိရင္ အ့ဲဒီနာက်င္မႈကုိပဲ ငါတစ္ သက္ လုံး ဖက္တြယ္ သြားပါရေစ" #ေနဝန္းနီ# "အခ်စ္ငတ္ခဲ့တဲ့သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အခ်စ္ကုိလုိလားေတာင့္တေနတာအမွန္ပဲ ဒါေပမယ့္ လုိလားစြာေပးလာတဲ့မင္းအခ်စ္ကုိ လက္ခံဖုိ႔ ငါ့မွာသတိၱမ႐ွိခဲ့ဘူး" ...
