အခ်ိန္ေတြ ၾကာခ့ဲသည္ႏွင့္အမ်ွ
ပုိင္႐ွင္မ့ဲေနေသာ အိမ္ေလး ကေတာ့
သစ္ပင္ ျခံဳႏြယ္မ်ား ခုိတက္ကာ
ခပ္အုပ္အုပ္ အေနထားပင္႐ွိေနခ့ဲၿပီ။
အိမ္ေ႐ွ႕ တံခါးႀကီးမွ သံေခ်း
တက္ေနေသာ ေသာ့ ခေလာက္ႀကီးကလဲ အထီးက်န္စြာျဖင့္ ႀကိဳဆုိေနသေယာင္
အရင္တစ္ခ်ိန္က ေျမကြက္လပ္ေတြေနရာမွာ စားပင္
သီးပင္မ်ား ႐ွိလင့္ကစား
ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ျမက္ၾကမ္း၊ျမက္ႏုမ်ား ေနရာမလပ္ေအာင္ပင္
ေပါက္ေရာက္ေနခ့ဲျပီ။
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ ဤအိမ္မွ ထြက္ခြာသြားကတည္းက တစ္ႀကိမ္မ်ွပင္
သူမ ျပန္လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ခ့ဲ။
သားေလးသာ႐ွိေနေသးခ့ဲရင္ဆုိေသာ
အသိႏွင့္ သူမ ေရာက္လာခ့ဲေသာ္လည္း
သားေလးကုိ မေတြ႔ ေတာ့သည့္ေနာက္ပုိင္း သားရဲ႕အေငြ႔အသက္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတ့ဲ ဤအိမ္ ဤျခံဝန္းထဲကုိ ေျခခ်မိသည္မွာ
သူမအတြက္ အင္မတန္ အျပစ္မကင္း
စြာ ခံစားေနခ့ဲရသည္။
သားတစ္ခ်ိန္ ဤအိမ္ေလးသုိ႔ ျပန္လာမည္ကုိ သူမယုံုၾကည္သည္။
ျပန္လဲ ျပန္လာပါလိမ့္မည္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သားအတြက္
မိဘႏွစ္ေယာက္မွ ခ်ဳပ္ဆုိေပးထားေသာ စာခ်ဳပ္ေၾကာင့္ပင္။ ထုိအေတာအတြင္း သားေလးအဆင္ေျပပါ့လား...?
သားေလး ရဲ႕ ေနရာ ကုိသိသြားခ့ဲေသာ္လည္း အျမဲတမ္းေနာက္က်ခ့ဲတ့ဲ အေမမ်ိဳးကုိ
ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔....သားအတြက္ တာဝန္မေက်ခ့ဲတ့ဲ အေမအတြက္
သားမ်က္ႏွာကုိ ျမင္ခ့ဲရင္ေတာင္
သူမ ရင္ခြင္ ထဲထည့္ၿပီးသားလုိ႔ေတာင္
မေခၚဝ့ံ ေလာက္ေအာင္ သားအေပၚမွာ
အျပစ္႐ွိတယ္လုိ႔ သူမအျမဲခံစားေနခ့ဲရေသာေၾကာင့္ပင္။
သားကုိစြန္႔လႊတ္ခ့ဲမိၿပီး ဘဝသစ္တစ္ခုမွာ
သူမ အျပည့္အဝ မေပ်ာ္ႏုိင္ခ့ဲပါ
သူယုံၾကည္အားကုိးလြန္းခ့ဲေသာ
သူဟာလဲ သူမကုိ လိမ္ညာဖုံးကြယ္ကာ
သားေလး ႏွင့္ ေဝးေအာင္
လုပ္ခ့ဲသည္။ သူမ ယုံၾကည္ခ့ဲေသာသူကုိယ္တုိင္က
သူမ အေပၚ လွည့္စားခ့ဲသည္ ဆုိတာသိခ့ဲလည္း သူမအေနႏွင့္ေနာက္ဆုတ္လုိ႔မျဖစ္ႏုိင္
ေတာ့ပါ။ သူမ ဝဋ္ေႂကြးဆပ္ေနသည္ဟုပဲ
စိတ္ေျဖ၍သာ သား ေလးကုိ တိတ္တဆိတ္ ႐ွာေဖြေနမိသည္။
စိတ္ေတြမြန္းၾကပ္တုိင္း သားကုိသတိရတ့ဲအခ်ိန္တုိင္း
ဤေနရာေလးသုိ႔ သူမတိတ္တဆိတ္ လာေရာက္တတ္ခ့ဲသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္း ကေနသာၾကည့္ၿပီး သူမအျပစ္ေတြအတြက္ ငုိေႂကြးရင္းနဲ့ေပါ့.........
YOU ARE READING
ျမဴရိပ္ ဖုံးေသာ ႏွလုံးသား(Not Complete)
General Fiction"မင္းကုိခ်စ္ေနလုိ႔ ငါနာက်င္ရမယ္ဆုိရင္ အ့ဲဒီနာက်င္မႈကုိပဲ ငါတစ္ သက္ လုံး ဖက္တြယ္ သြားပါရေစ" #ေနဝန္းနီ# "အခ်စ္ငတ္ခဲ့တဲ့သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အခ်စ္ကုိလုိလားေတာင့္တေနတာအမွန္ပဲ ဒါေပမယ့္ လုိလားစြာေပးလာတဲ့မင္းအခ်စ္ကုိ လက္ခံဖုိ႔ ငါ့မွာသတိၱမ႐ွိခဲ့ဘူး" ...
