တရိပ္ရိပ္နဲ႔ က်န္ခ့ဲေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားကုိ ကားျပတင္းေပါက္ဆီမွ
ေန၍ ထြဋ္ျမတ္ စိတ္မပါစြာ ၾကည့္ေနေလသည္။
၄နာရီ ေလာက္ထကာ ရန္ကုန္သုိ႔သြားဖုိ႔ျပင္ဆင္ရသည္
မွာသူ႔အတြက္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္။
သူလြမ္းသည္...ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္း
ေသာမ်က္ႏွာေလးပုိင္႐ွင္ကုိေပါ့...
သူလြမ္းသည္...ပြစိပြစိ နဲ႔သူ႔ကုိအျမဲ
ဆူပူေနတ့ဲေကာင္ေလးကုိ...
ရန္ျဖစ္လာလုိ႔ ေပါက္ ျပဲလာရင္...
ပြစိပြစိလုပ္ကာ သူ႔ကုိေဆးထည့္ေပးတ့ဲ
ေကာင္ေလးကုိ...ကြၽန္ေတာ့္ကုိ အတတ္ဆုံး ရန္ကုိေ႐ွာင္ဖုိ႔...
တစ္ဖက္ကရန္စခ့ဲရင္လည္းသည္းခံ
ၿပီးေ႐ွာင္ထြက္ဖုိ႔ အျမဲဆုံးမတတ္ေသာ
ေကာင္ေလးကုိ...ကြၽန္ေတာ္ သတိရသည္..။လြမ္းသည္...။
ေတြ႔ခ်င္သည္...။
အ့ဲဒီ ေကာင္ေလးေၾကာင့္သာ...
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ေဒါသေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္လုပ္ႏုိင္စြမ္း႐ွိခ့ဲသည္။
သူသာမ႐ွိရင္...
ကြၽန္ေတာ္အခုေလာက္ဆုိ ရည္ရြယ္ခ်က္မ႐ွိ...ဦးတည္ရာမ႐ွိ..
လမ္းသရဲေတြဆီမွာသာ..
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေဒါသေတြစု ပုံၿပီး ေန႔တုိင္းရန္ပြဲနႇင့္ေက်ာ္ျဖတ္ရလိမ့္မည္။
ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ ဘာမွမက်န္ေတာ့
ရင္ေတာင္ ထုိေကာင္ေလး႐ွိရင္..
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ျပည့္စုံၿပီ...
ကြၽန္ေတာ့္လုိအနာဂတ္အတြက္..
ဘာမွလမ္းမ႐ွိေပမယ့္..သူ႔အတြက္ကုိ
ကြၽန္ေတာ္အတတ္ႏုိင္ဆုံးႀကိဳးစား၍
ေထာက္ပ့ံ ေပးသြားမယ္၊ကာကြယ္ေပးသြားမယ္လုိ႔
ကြၽန္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ထားသည္။
ဒါေပမယ့္ အ့ဲဒီ ေကာင္ေလးက
ကြၽန္ေတာ့္စကားကုိ အခုေနာက္ပုိင္း
သိပ္မနားေထာင္ေတာ့ဘူး...
အလုပ္မလုပ္ပဲ စာကုိသာ
အာ႐ုံစုိက္ဖုိ႔ေျပာေသာ္လည္း
ကြၽန္ေတာ့္စကားကုိလက္မခံခ့ဲပါ
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေဝးေနလုိ႔
ဒါကြၽန္ေတာ့္ကုိမခန္႔တာလား...
ကြၽန္ေတာ္ကပဲသူမခန္႔ေတာ့ေအာင္ ျပဳမူမိသလား ဆုိတာ
စဥ္းစားမိလုိက္တုိင္း
ထုိေကာင္ေလးပါးကုိ ဆြဲလိမ္ပစ္လုိက္ခ်င္ေတာ့သည္။
ထုိ ့ေနာက္.....ကြၽန္ေတာ္ အိတ္အၾကည္ေလးထဲမွ
ျပဴထြက္ေနေသာ *မနၱေလးထုိးမုန္႔*
ကုိၾကည့္၍ ျပံဳးလုိက္သည္။
YOU ARE READING
ျမဴရိပ္ ဖုံးေသာ ႏွလုံးသား(Not Complete)
General Fiction"မင္းကုိခ်စ္ေနလုိ႔ ငါနာက်င္ရမယ္ဆုိရင္ အ့ဲဒီနာက်င္မႈကုိပဲ ငါတစ္ သက္ လုံး ဖက္တြယ္ သြားပါရေစ" #ေနဝန္းနီ# "အခ်စ္ငတ္ခဲ့တဲ့သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အခ်စ္ကုိလုိလားေတာင့္တေနတာအမွန္ပဲ ဒါေပမယ့္ လုိလားစြာေပးလာတဲ့မင္းအခ်စ္ကုိ လက္ခံဖုိ႔ ငါ့မွာသတိၱမ႐ွိခဲ့ဘူး" ...
