"သမီးေလးက ႏုိင္ငံျခား မွာ
ပညာသင္ေနတယ္ဆုိ..... သမီးအတြက္တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေက်ာင္းစရိတ္ေတြ႐ွာရတာ
ပင္ပန္းလြန္းပါတယ္..."
ဖုန္းထဲကေနတစ္ဆင့္ေျပာေနေသာ္
လည္း တစ္ဖက္အေျပာခံေနရသူမွာ
ေခြၽးေစးမ်ားပင္ ျပန္၍ ေခ်ပရန္
စကားသံတစ္ခြန္းတေလမွထြက္ေပၚ
မလာခ့ဲေပ။
"ကြၽန္ေတာ့္ကုိ အခ်ိန္နည္းနည္းေပးပါ"
"စကၠန္႔ တုိင္း မိနစ္တုိင္း ကအရမ္းတန္ဖုိး႐ွိတယ္
အခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္ပါနဲ႔...."
"၁ပတ္ပဲအခ်ိန္ေပးပါ ၁ပတ္ပါပဲ"
"၃ရက္ အတြင္း ျပန္ဆက္သြယ္မယ္
ခင္ဗ်ား ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ခင္ဗ်ား
တုိ႔မိသားစု အနာဂတ္ပဲ..."
တူး....တူး.....တူး
တစ္ဖက္မွ ဖုန္းက်သြားေသာအသံကုိ
မေကာင္းဆုိးဝါးအသံသေယာင္
စုိးထိတ္စြာ တုံလႈပ္မိေနေသာသူသည္
သားသမီး အတြက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ
ဖုန္းခြက္နဲ႔ အတူ ခ်ပစ္လုိက္ေလေတာ့၏။
________________________
"အန္ကယ္....ကြၽန္ေတာ္
ဦး×× ေဒၚ××တုိ႔ရဲ႕သားပါ..."
"မင္းေတာင္အရြယ္ေရာက္လာၿပီ
ေနာ္...အခ်ိန္ေတြကုန္တာအရမ္းျမန္
လြန္းတယ္...ဒါဆုိ
ခဏေလးေနာ္ အန္ကယ္ စာရြက္စာတမ္း သြားယူလုိက္ဦးမယ္"
"ဟုတ္က့ဲ အန္ကယ္... ''
ေကာင္ေလး အန္ကယ္မင္းအေပၚဒီလုိ
မလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ဘယ္လုိမွမတတ္ႏုိင္
တာေၾကာင့္ သမီးေလးအတြက္ မတတ္သာလြန္းလုိ႔
လက္ခံလုိက္ရတာပါ....
"ဒီမွာလက္မွတ္ထုိးလုိက္..သား"
"ဟုတ္က့ဲ ဒါဆုိ ဒီစာခ်ဳပ္ေတြ
ကြၽန္ေတာ္ယူသြားလုိ႔ရၿပီလား...''
"ရပါၿပီ....ဒါေပမယ့္...ေနာက္ထပ္
ေ႐ွ႕ေန ရဲ႕ သက္ေသလက္မွတ္က
လုိေသးတာေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ပတ္
အန္ကယ္ထပ္ခ်ိန္းလုိက္ပါ့မယ္..."
"ဟုတ္က့ဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အန္ကယ္ ဒါဆုိကြၽန္ေတာ့္ကုိ
ခြင့္ျပဳပါဦး...."
"ေကာင္းပါၿပီ ဒါနဲ႔....."
ျပန္ဖုိ႔ရန္ျပင္ေနေသာ အြန္ေခးကုိ
ေ႐ွ႕ေနႀကီးမွ အားတုံ႔ အားနာဟန္ျဖင့္
တစ္ခုခုေျပာရန္ စကားစလုိက္သည္။
YOU ARE READING
ျမဴရိပ္ ဖုံးေသာ ႏွလုံးသား(Not Complete)
General Fiction"မင္းကုိခ်စ္ေနလုိ႔ ငါနာက်င္ရမယ္ဆုိရင္ အ့ဲဒီနာက်င္မႈကုိပဲ ငါတစ္ သက္ လုံး ဖက္တြယ္ သြားပါရေစ" #ေနဝန္းနီ# "အခ်စ္ငတ္ခဲ့တဲ့သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အခ်စ္ကုိလုိလားေတာင့္တေနတာအမွန္ပဲ ဒါေပမယ့္ လုိလားစြာေပးလာတဲ့မင္းအခ်စ္ကုိ လက္ခံဖုိ႔ ငါ့မွာသတိၱမ႐ွိခဲ့ဘူး" ...
