Mend Someone's Broken Heart (Completed!)

I am kidnapped

Chapter 18
Arra Menese's Point Of View.

Ramdam kong may bumuhat sa akin.

Hinayaan ko lang ito. Hindi ako nag pumiglas. Masasaktan ako.

Lalo na at kakilala ko yung nag pa dakip sa akin.

Naiinis ako sa tuwing iniisip ko kung sino sino sila.

"Augh? Lagay mo nalang yan jan. Ayusin mo ah?" Sabi ng babaeng iyon.

Hindi ko alam kung mag ka boses lang sila o iisang tao lang siya. Pero sigurado akong siya lang ang gagawa ng ganito sa akin.
Hindi ako pwedeng mag kamali.
Alam ko ang motibo ng babaeng ito....

Inilapag ako ng bumubuhat sa akin sa isang sulok. Malamig. Semento ito.

"Arra! Gumising ka nga?!" Sigaw niya sa akin.
Hindi parin ako gumalaw.

"Napa rami ba lagay mo ng pampatulog?" Mababakasan ang inis sa boses ng isa pang babae na alam ko sa sarili kong kilala ko din siya.

"Hindi" sagot niya.

Ramdam kong kina kalagan ako ng blind fold.

Nakaka bulag na ilaw ang sumalubong sa akin. Masakit sa mata kaya napa pikit ako.

"Gising ka na pala" naka ngising sabi niya.

Maria.....

Hinawakan niya ang baba ko.
At inilapit ang mukha niya.

"Oh? Wag kang mag alala... Hindi ka namin sasaktan" sabi niya at inilayo na ako sa kanya.
Wala akong magawa kundi ang titigan siya ng masama. Pero alam ko sa sarili ko. Takot ako.

Nagpakita pa ang isa sa mga kasama niya....

Si Sanya....

"Oh? Anong tinitingin tingin mo jan?" Mataray niyang sabi. Naka taas din ang isang kilay nito. May hawak itong juice.

Akala ko mabait siya.
Akala ko iba siya kay Maria....

Tsk. Nakaka matay rin talaga ang mga maling akala

Pakitang tao lang pala ang isang to.

Tama nga si Hannah....

I'm praying na may mag ligtas sa akin. At the back of my mind, si Charles ang gusto kong mag ligtas sakin...

Pinikit ko ang mga mata ko. Iniisip na hindi ito totoo....

Na bangungot lang ito at magigising na lang ako any minute from now.

"Hey! Dika pu-pwedeng matulog!" Sigaw sakin ni Maria habang hila hila ang buhok ko pataas.

Hindi ako umungol sa sakit. I just bit my lower lip.

Dumiin naman ang pagkaka pikit ng mga mata ko. Ilang segundo pa ay biglang humapdi ang kaliwang pisngi ko.

Naiiyak na ako sa hapdi pero tinatagan ko ang sarili ko.

Hindi ko pu pwedeng ipakitang mahina ako..