Mend Someone's Broken Heart (Completed!)

trauma

Chapter 21

Arra Menese's Point of View

Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin. Kung bakit, ayokong paalisin si Charles kanina.
Maybe I'm just too scared about what happened?

Alam kong traumatized na ako about what happened sa akin. I can clearly see what they did to me. Nag f flash back ito ng paulit ulit.
I'm aware. Pero I don't know why, si Charles pa.

Kanina, he attempted to call the doctor. I said no. Kasi takot ako.
Takot akong ma kid nap ulit. I don't want to feel it again.

Andito na si Hannah, Charles, Mom at si kuya Raven. Kinakausap nila yung doctor and as of now? I don't really know what are they talking about.
Nasa may couch silang lahat. Near me.

Siguro? Mga ilang dangkal lang yung layo.

I closed my eyes... Just to relax. When suddenly I saw a piece of memory from that day, the incident happened.

Napa mulat ka agad ako ng mata. Kahit anong gawin kong pag limut sa nakaraan. Bumabalik parin siya.
The past makes its way to the present.

Bumuntong hininga ako.
I'm stressed.
Di ako mapakali.
Hayst.

I kept telling my self.
Tapos na kami ni Charles.

But I need him...

I'm free... I enjoy my freedom.

I'm done looking for my future someone.
So dear no one...
God will give you to me.

But for now.....
Haha yaan ko na muna siya...

Hahayaan ko na muna si Charles...

Lumapit sakin si Charles..
Naka ngiti ito sa akin.
Ngumiti rin ako pero kimi.

"Heya... Do you want to sleep?" Tanong niya.
Hinaplos niya ang buhok ko.
Umiling ako.

Kaka gising ko lang eh.

"Ok then..." Hindi parin siya tumitigil sa pag haplos ng mukha ko.

Nakaka ilang.
Nakaka panibago.

"Humiga ka nalang muna ok?" Sabi niya.
Tumango naman ako. Tinigilan na niya ang pag haplos sa buhok ko at nahiga.

Hindi sa...
Hindi ako makapag salita.
Sadyang ayoko lang at naiilang lang ako sa kanya.

Gusto kong mamatay na...

Para wala ng maawa sakin.
Lalo na yung ex ko...
Na dahilan para mabugbog ako...
Na rason kung bakit ako nandito sa impyernong ospital na to.

Pinilit kong matulog pero wala eh.

Gising na gising ang diwa ko.

Tumalikod nalang ako ng higa. Ayokong makita si Charles...

Uma araw ngayon.
Ano kayang pakiramdam ng nasa labas ka.?
Nakaka gala.?
Nakaka punta sa kung saan saan...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Charles Arven Lim's Point of View

Ramdam ko na medyo naiilang sa akin si Arra...

Hindi ako manhid...
Nakaka sakit lang ng loob..
Pero para sa kanya, Kaya ko.
Kakayanin ko.

Mahal ko eh..

I won't give up...
I'll take her back no matter what it takes.

Hinayaan ko siyang humiga sa gusto niyang posisyon.

Siguro... Kaya siya ganito ngayon ay dahil naka tatak na sa utak niyang ako ang rason kung bakit siya napa hamak.

Siguro? Pero parang hindi na rin tanong yun dahil sa ginagalaw ni Arra ngayon, ramdam ko na ganun na nga.

Sa loob ko. May nag sasabing "there's a little percent to guarantee that you are not the reason "
I am currently holding on to it.

Na upo ako sa katabi kong upuan na malapit kay Arra.
Napa buntong hininga na lamang ako.
Nakita ko kasi sa message ko si Maria or let's say.. Kate..

So nakita ko si Kate sa notif ko.
She wants to talk to me..

Hindi ko alam kung anong motibo niya at gusto niya akong kausapin ngayon.
Wala talaga ako sa mood na kausapin siya ngayon lalo na at galit si Kuya Raven.
Galit si Hannah.
Galit si Steve.
Galit ako..
At mas lalong galit si Arra.

I didn't reply until she called me.

"H-hello... Ch-charles... Please.. l-lets talk" umiiyak na sabi niya.

"Talk? Seryoso ka ba? Maria Kate Ortiz?" Hininaan ko ang boses ko lalo na at nasa loob ako ng ospital. Malapit din sa akin si Arra at ang pamilya niya.

"Please... I.. I just want to talk to you" umiiyak padin na sabi niya.

I decided to go out of the room.
Baka may maka rinig pa.

"Please... Let's talk.." sabi niyang muli.
Napa buntong hininga naman ako.
This girl is a nagger. Sht.

"Fine then. Let's talk. San ka ngayon" malamig na sabi ko.

"Th-thank you.." sabi niya.

Naasar naman akong bigla.
I have no time to waste just about this nonsense conversation. Tch. She's really getting into my nerves.

"I said where are you now" pag ulit ko ng sinabi ko.

"I-im...
I'm at th-the p-park." Utal utal na sabi nya.

I headed to the park.
I know malapit lang siya dito sa ospital na to. So I decided to head to the park near here.

Habang nag lalakad.
May pigura ng babae sa swing.
Naka titig sa kawalan and I know that's her.

Lumapit ako sa kanya...
It looks like I caught her attention..
Because..
She looked at me with a sad face.

I asked her seriously.
"Now? What do you want?"

(Updated: 5- 17- 17)