Mend Someone's Broken Heart (Completed!)

heart to heart talk

Charles Arven Lim's Point of View

Kasalukuyan kaming nag k kwentuhan ni Arra ngayon habang naka tingin sa sunset. Inaya niya kasi ako at heto na nga. Napa sama na rin ako. Boring din naman sa may room eh.

At kung anong nangyari kaninang umaga sa hike namin?

---- FLASHBACK ---

"Charles. Sure ka ba talagang susuotin ko to?"

Turo ni Arra sa sarili niya.
Tinu tukoy niya yung shirt ko.
Naka suot kasi sa kaniya ang shirt ko.
Cute nga eh.

"Charles? Kausap kita?"

Sabi nito at tinapik ako.

"Yeah. Use my shirt. That's safe for you. Gusto mo mabosohan?"

Bulong ko.

Tumitingin tingin ulit ako sa paligid.

Baka kasi naka silip nanaman yung gunggong na guide.
Baka di ako maka tiis, masapak ko pa siya.

"Sabi ko nga hindi di ba?"

Alam kong umirap siya kahit di ito naka tingin sa akin.

Nang maka baba kami, diretso kami agad sa room namin at nag pahinga.

--- END ---

"Bakit sa field of  engineering ka pumasok?"

Tanong niya sakin.
Nilalaro nito ang buhangin na nasa may paanan niya.

"Engineering ang pinili ko kasi yun naman talaga ang gusto ni mama para sa akin. So here. I end up in this coarse kahit pa culinary ang gusto kong kunin. Eh ikaw ba? Bakit sa architecture ka pumasok? Ang alam ko, gusto mong pumasok sa field of hotel and management.?"

"Pumasok ako sa field of architecture dahil wala lang..."

Cool na sagot niya.

Na tawa naman akong saglit sa sinabi niya.

"Pwera biro Arra? Diba dati? Gustong gusto mo pumasok sa hotel management?"

"Oo. Noon yon. Pero ngayon? Hindi na"

"Bakit naman?"

Wrong move yata na tinanong ko iyon. Bumuntong hininga siya at saka itinigil ang pag lalaro ng buhangin.
Matiim siyang naka tingin sa dagat.

"Gusto mo malaman?"

"Oo... Kung gusto mo sabihin"
Tiningnan ko ito. pero siya? Sa dagat parin siya naka tingin.

"Sa totoo lang, may kuneksyon ang nangyari noon sa coarse ko. I mean.. di naman ako tumitingin sa nakaraan."
Yumuko ito at nag patuloy sa pag sasalita.
".. gustong gusto ko makalimot nun Charles. Gusto kong kalimutan ka at lahat ng nangyari... So ang naging pampalimot ko noon ay ang mag drawing. Yes, I admit, na d drawing parin kita. Muntik na nga akong mapasok sa pagiging fashion designer. Pero nag dalawang isip ako at pinili ko ang pagiging architect. So... There? I ended up in this coarse na sa tingin ko naman, eh ok? Saka enjoy ko naman ang trabahong to eh"

Napa tango nalang ako at tahimik na sinilip siya sa peripheral vision ko.

Hindi ako maka gawa ng eye to eye contact sa kanya eh.

"Ilang years ka na nag t trabaho sa company?"

Maya't maya ay tanong niya.

"2 mag t three years na rin ngayong taon. Eh ikaw? Ilang years ka nag trabaho sa states? Bago ka umuwi rito?"