Mend Someone's Broken Heart (Completed!)

meet up

Chapter 27
Arra Menese' Point of View

"Arra, this is Sanya. Please talk to me kung mapansin mo to. Salamat."

I ended up the record.

Tsk. Para ano? para bugbugin ako?
Para sampalin ako? para ipa mukha na wala akong kaya? tsk.

"kanina pa yan ah? ano? did you made up your mind?"
Nag salita si kuya.

I looked at him then smiled bitterly.

No. Not yet.

"oh, eto na pala yung pinapa bili mo sa akin. Card boards, markers at crayons. Para saan ba yan?"

I just smiled at him not answering his questions.

"ngingitian mo na lang ba ako jan?"

Tinanguhan ko na lamang siya.

"you may go out na kuya. Thanks for this. I'll pay you for this tomorrow. Promise"

Napa iling iling na lamang siya nang marinig ang sinabi ko.

umalis na siya dahil ma le late na daw siya sa klase niya.
Nag ho home study na ako ngayon dahil nga takot na sila kuya at mommy na baka maulit pa ang pag papa bugbog sa akin.

Kinuha ko ang cardboard na binili ni kuya at nag simulang gumuhit.

Hindi pa kami nag kaka ayos ni Charles. At never ko iyong ma tatanggap.

"kumusta na ang prinsesa ko?"

Napa tingin ako sa may puno na katapat ng bintana ko nang marinig ko ang boses ni Steve.

Napa ngiti akong bigla. Itinigil ko na muna ang aking ginagawa at lumapit sa may bintana. Kung kay Charles. Galit ako, kay Steve hindi. Bias?

No. Dahil siya, hindi niya dinala sa akin si Sanya kahit pa nag pupumilit ito. Unlike Charles? Tsk.

"anong ginagawa mo jan? tingin mo ba mag mu mukha ka nang prinsipe sa ginagawa mo kung umakyat ka sa puno para sakin?"
Natatawang sabi ko.

Tumawa rin ito.

"malay mo naman mag ka totoo hindi ba?" kinindatan pa niya ako.

Napa ngiti na lamang ako.
Hindi ako kinilig o anuman.
Natuwa lang ako na may isang Steve na handang samahan ako sa lahat.

"bumaba ka na jan. Baka ako pa pagalitan ni Kuya kung na kita ka niya jan . Nako" pag suway ko.

Agad naman itong sumunod.

Dali dali akong lumabas ng kwarto para salubungin si Steve pero laking gulat ko nang makita ko si kuya na nasa may pinto na.
Kaharap si Steve na galing sa labas.

I mentally face palmed.

"sino ang sadya?"
Tanong ni kuya kay Steve.

Bago pa man magawang sumagot ni Steve ay nag salita na ako.

"kuya! ako sadya niyan. Wag kang epal! alis!"

Tumingin lang sa akin si kuya na parang wala lang.

"Arra, study" seryosong sabi niya.

Medyo na takot ako sa pagka seryoso niya.

"kuya? can't you see? may bisita ako oh?"
Lumapit na ako sa may pinto.

sinamaan niya lang ako ng tingin. Di nag laon ay umalis din siya.

Aalis din lang pala tapos may arte arte pa siyang mag hintay dito. Tsk tsk.

"what made you come here?"

"nothing" sabi niya sabay abot ng dala niya.

I looked at him with a blank face. Ano naman iyon?

"chocolates for you. Dinaanan ko yan on the way here. Alam ko kasing stressed ka at kapag stressed? diba lagi mong stress reliever ang chocolates? you see. Grade 12 na tayo. At nakaka stress ang mag aral. Lalo na ang nangyari sayo.. So.. Here--"

I cut his dialogue.

"thank you Steve." ngumiti ako.

"walang anoman" sabi nito at pinantayan din ang ngiti ko.

Pinapasok ko siya sa bahay pero ayaw niya. Sabi niya may kailangan pa raw siyang puntahan.
Napa buntong hininga naman ako.

hinayaan ko nalamang siyang umalis. Baka nga ay busy siya. Kaya mas mabuti pang huwag ko na muna siyang abalahin.

Isinara ko na ang pinto pag ka talikod ko ay harang agad ang katawan ng dakila kong kuya.

"ano yan?" kunot noong sabi niya sabay turo sa dala kong bigay sa akin ni Steve.

"drugs" seryosong sabi ko.

Nilagpasan ko na siya na halatang na bigla sa sinabi ko.

"ARRAAAAAA!!! MAG HANDA KA IPAPA TOKHANG KITA KAY DUTERTEEE!!!"

Napa takbo ako ng di oras nang sumigaw si kuya.

Tawa ako ng tawa sa sinabi niya nang maka rating ako sa kwarto.

"KUYA! LOVE YOU MUCH!"
Sigaw ko pabalik sa kanya.

Hindi ko mapigilang hindi tumawa.

Nahiga ako sa kama.
Biglang nag vibrate ang cell phone ko.

From:  09**********
         Sana naman tama na ang ilang araw na hindi ko pam bubulabog sayo. Arra. Kung gusto mo akong kausapin. Just text me and I'll go. Anywhere. Anytime. Please...

Sino kaya to?

Binalewala ko na lamang at ginawa ang projects na namiss ko.

Ano pa nga bang magagawa ko? mababalik ba ng pakikipag usap niya sakin. Kung sino man siya  na ibalik ang sigla ko?

Na ibalik yung dating ako?

Kaya niya bang ibalik?

Nag vibrate ulit ang cell phone ko.

From: 09**********
         Please. Walang magagawa ang pakikipag matigasan mo sa akin. I promise. Wala akong armas. Hindi kita sasaktan. Gusto ko lang makipag usap sayo.

Usap? Damn.

Anong oras na ba?
Tumingin ako sa cell phone ko.

Mag e eleven na.
Itinapon ko ang cell phone ko sa kama at dali daling nag punta sa banyo.

ok. Fine. I'll talk to you. Tingnan natin kung anong madadala ng usap usap na yan.

(updated:9-10-17)