Mend Someone's Broken Heart (Completed!)

epal ka kuya

(so hello. This story, umabot na pala ng 1 year haha so ginanahan ako. Nung march pa to nag isang taon pero ngayon ko lang napansin mwehehehe )

Chapter 38
Arra Menese' Point of View

"Ma'am. Sir, kayo na po ba yung mga dayuhan na pinapa hanapan ni sir ng tour guide?"

Ayoko pa sanang magising pero eto si Kuya eh.

Epal ka kuya. Epal -_-

Lambot naman ng sianndalan ko.
Kama?

Unan?

Tsk!

"Ma'am? Sir? Gising na po?"

Minulat ko ang mata ko. Nagulat nalang ako nang ma realize na baka sandal pala ako kay Charles

"Sorry naka tulog. Anong oras na kuya?"

Tanong ko sa makulit na manong.

Ginising ko na rin si Charles

"5:30 na po maam. So bale tara na po muna sa may malapit na coffee shop. Pa init po muna tayo bago tumaas ng bundok dahil mahirap pong magka sakit"

Tumango nalang ako.

"Lika na Charles. Stop slacking off there."

Kinuha ko ang kamay niya at saka hinila.
Wala naman siyang nagawa kundi ang tumayo nalamang.

Nang matapos naming magpa init ng laman loob.

Ano? Laman loob daw haha.

Sinimulan na naming akyatin ang bundok.... Ahm?.... Bundok... Err... Ewan kung ano man pangalan nito.

"Ang hirap naman tumaas kuya."

Sabi ko habang inaalalayan niya ako pa taas

"Ganito talaga madam pero wag kang mag alala dahil ang makikita mo sa taas? Worth it sa pagod mo"

Ilang oras din kaming nag lalakad lakad pataas. At nakita na nga namin ang pinaka magandang makikita mo sa itaas ng bundok.

Nilabas ko ang camera ko at na micture ng namicture.

Sila manong at Charles naman, nag latag ng mauupuan at kakain na raw kami.

Manghang mangha ako sa nakikita ko.
Sunrise. Nakaka tuwa.

"Tama na yan. Kakain pa tayo"

"Bakit ba? Ang ganda kaya."

Namicture ulit ako.

Hehe cute ko.

"Oo nga. Ang ganda mo. Kaya tara. Kain na tayo"

"M-may sinabi ka?"

Para akong natameme sa sinabi niya.

"Mga maam at sir. Ok na po ang pagkain. Maya maya nalang po ulit kayo mamicture jan. Masama pa naman pong pinag hihintay ang pagkain"

Nagka tinginan kami ni Charles at nag tawanan.

Di nag tagal at lumapit na kami sa kanya at kumain na rin.

Pagkatapos naming kumain, pinanood naming tuluyan sumikat ang araw.

Ang ganda talaga.

"Manong. San po pala dito yung sikat na bukal na sinasabi nila? Gusto ko na po kasing makita"

Pasimple akong tumingin sa gawi ni Charles. Yan! Tama yan! Tanungin mo si manong. Katamad eh.

"Medyo malapit lang yun banda. Gusto mo ba puntahan na natin agad hijo?"