My annoying neigbor
Verbaast kijkt hij me aan "crybaby?" Vroeg hij op een net zo'n vragende toon als ik. Meteen sloeg mijn vrolijke bui om, de jongen die mijn gitaar heeft afgepakt staat voor mijn neus en is mijn buurjongen.
Dit kon niet waar zijn...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Verbaast kijkt hij me aan "crybaby?" Zij hij op een net zo'n vragende toon als ik zij. Meteen sloeg mijn vrolijke bui om, de jongen die mijn gitaar heeft afgepakt staat voor mijn neus en is mijn buurjongen. En die gitaar was nog niet eens het enige, toen ik schoenen voor de verjaardag van mijn ex vriend Tyler wou kopen heeft hij die letterlijk voor mijn neus weg getrokken.
Ook heeft hij net voor mij de laatste chocolate chip muffin van mij af gepakt, hij heeft me toen zonder pardon aan de kant geduwd en die muffin besteld. Ik haat hem, oprecht heel veel.
Dit kon niet waar zijn. Van alle mensen uit Toronto, moest ik naast hem komen te wonen? Het liefst verhuisde ik per direct terug naar mijn oude huis.
"Kom binnen" glimlach ik naar zijn zusje, al tenminste ik neem aan dat ze zijn zusje is. Glimlachend liep ze naar binnen en voordat hij ook maar een stap naar binnen kon zetten duwde ik de deur voor zijn neus dicht.
Opgelost
"Ja uhh, dat zag er vast uit alsof ik je wil ontvoeren" mompel ik waarna ze moet lachen "ik en je broer liggen elkaar niet zo goed" glimlach ik, het meisje grinnikt zacht "ik ben Aaliyah" zegt ze terwijl ze haar hand naar mij uit steekt, ik pak haar hand vast en glimlach "Julia"
Ik zet de bloemen in de vaas en maak wat drinken voor mij en Aaliyah klaar, als ik net naast Aaliyah op de bank wil gaan zitten gaat de bel weer, ik zucht even "wacht even" ik ren naar de deur die ik open trek, hij staat nog steeds voor de deur "wat moet je" vraag ik "als je het niet erg vind kom ik even binnen ik laat mijn zusje niet alleen bij mensen die ze nauwelijks kent"
"Helaas vind ik dat wel erg ik wil namelijk liever geen" ik kijk even afkeurend naar de jongen "bacteriën in mijn huis, maar je kunt buiten wachten" glimlach ik nep, waarna ik de deur weer wil dicht slaan maar hij zet zijn voet tussen de deur. "Vervelend" glimlacht hij waarna hij me aan de kant duwt en zo naar binnen loopt, beduusd kijk ik de jongen aan.
Wat een brutaliteit, de jeugd van tegenwoordig.
Ik duw de deur dicht en loop de woonkamer, nakker zit al onderuit gezakt op een van de stoelen met mijn drinken in zijn hand "ja doe vooral of je thuis bent" zeg ik terwijl ik mijn ogen rol en naast Aaliyah ga zitten.
"Dus Aaliyah jou leven zou vast zwaar zijn met, dat" zeg ik terwijl ik vies naar de jongen kijk "dat heeft ook gewoon een naam" zegt hij terwijl hij me boos aankijkt "trash?" "Shawn" verbeterd hij mij terwijl hij zijn ogen rolt.
"Juist, met Sean"
"Wat is er tussen jullie twee" vraagt Aaliyah terwijl ze ons een voor een aankijkt, "Ahh dat kan Sean vast goed uitleggen" "ja zij is altijd boos op mij" zegt Shawn onschuldig "joh vind je het gek" "ja" mompelt Shawn.
Dames en heren, we hebben hier te maken met een dom geval.
"Ooit was er een gitaar waar ik al een half jaar voor aan het wachten was, moest hij die van mij afpakken" "ja sorry dat ik ook een goede gitaar nodig had" zucht shawn "toen pakte hij net voor mij schoenen die ik als cadeautje voor mijn vriendje wou kopen" "heb jij een vriendje" vraagt shawn verbaasd "arme jongen" ik trek mijn wenkbrauw op en zucht diep.
"Verder met mijn verhaal, toen ik een muffin wou gaan bestellen duwde hij me gewoon aan de kant en bestelde hij voor mij de laatste muffin" onschuldig kijkt hij me aan "ik hou gewoon heel erg van muffins" "het is onbeleefd om mensen aan de kant te duwen" zeg ik arrogant "ja nou, alles voor de muffin" mompelt hij.
"Dus als ik het goed begrijp, ben jij gewoon een vieze nakker?" Vraagt Aaliyah terwijl ze Shawn aan kijkt "en zij is een crybaby" ik rol met mijn ogen "ik huil nooit" "je gaat wel altijd bijna huilen" "jij pakt dingen af die belangrijk voor mij zijn" "dat doe ik toch niet met opzet" "nou wel toevallig dat jij altijd alles moet afpakken" "jij bent gewoon klein ik zie jou niet" "jij bent groot" "klaar nu" onderbreekt Aaliyah onze discussie. "Jullie twee lijken net een stelletje kinderen van 5" onschuldig kijk ik Aaliyah aan "zij gedraagt zich als een baby" mompelt Shawn "Shawn Peter Raul Mendes ik wil geen tegen spraak" ik kan een klein lachje niet tegen houden, het lijkt net alsof Aaliyah Shawn zijn moeder is.
Shawn kijkt even rond in de woonkamer, zijn blik blijft hangen bij de tv "HEY DAT BEN IK" roept hij, "hoezo dat ben jij" vraag ik met opgetrokken wenkbrauw "dat is the 100" "no shit" "ik heb daar in mee gespeeld" een sarcastisch lachje verlaat mijn mond "ja en ik speelde mee in Harry Potter" "echt?" vraagt Shawn met grote ogen "nee natuurlijk niet sukkel" "oh"
"Maar ik ben dat echt zet maar aan" ik pak de afstand bediening en zet de tv aan, de jongen, waarvan Shawn beweerd dat hij het is zit achter de piano en is aan het zingen. "Kun jij zingen" "ik ben Shawn Mendes" "ja en ik ben Julia Morgan" Shawn rolt met zijn ogen "Shawn niet iedereen weet wie je bent" grinnikt Aaliyah, verward kijk ik de twee aan maar als ze niks zeggen zet ik de tv weer aan, waar inderdaad Shawn in beeld komt.
"Ja Jezus dit verpest heel die serie" roep ik boos, Shawn kijkt me beledigd aan "dat is het leukste stuk uit de serie" "echt niet" "echt wel" "echt niet" "jullie zijn echt irritant" zucht Aaliyah terwijl ze nog een slok van haar cola neemt.
"Hij is irritant" protesteer ik "dit is echt het begin van een relatie" zegt Jace die opeens random achter Aaliyah staat.
"Kijk klein meid ze vinden elkaar allebei leuk maar willen het niet toegeven" ik gooi hard een kussen tegen Jace zijn hoofd "ja want jij bent die liefdes expert" "klopt ik heb al heel veel vriendinnen gehad" "fuckboy" Jace lijkt er ook nog trots op te zijn dat ik dat zeg "let maar op over een week zijn hun samen"....
