My annoying neigbor
Verbaast kijkt hij me aan "crybaby?" Vroeg hij op een net zo'n vragende toon als ik. Meteen sloeg mijn vrolijke bui om, de jongen die mijn gitaar heeft afgepakt staat voor mijn neus en is mijn buurjongen.
Dit kon niet waar zijn...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Inmiddels zijn we al een paar weken verder. Alles gaat weer zijn gewone gang in Toronto. Shawn is op tour en ik heb hem al niet meer gesproken sinds hij vertrokken is. Ik vraag me nog wel eens af of hij nog aan me denkt, of hij überhaupt nog weet wie ik ben. Misschien is die me wel gewoon weer vergeten. Het geluid van de schoolbel laat mij opschrikken uit mijn gedachten. "Wat hebben we" vraag ik aan Anna die haar spullen in haar tas stopt. "Bio" ik knik en stop mijn spullen ook in mijn tas.
"Anna kun je me alsjeblieft tillen" vraag ik dramatisch terwijl ik naar de lange trap kijk. 4 verdiepingen omhoog. Die rooster maker wil ons pesten door ons telkens omhoog en omlaag te laten lopen. "Nee dit is goed voor je conditie" dramatisch kijk ik Anna aan, ik sleep mezelf de eerste trap op "dit is zo zwaar lijkt net alsof we op een wandeling zijn in de Alpen" piep ik, Anna lacht en rent de trap op. En dan gebeurt het, een harde plof, en gekreun, en gelach. Dat gelach van mij dan. Anna licht op de trap. "AnnaLisa lieverd ik snap dat je de grond leuk vind maar dan hoef je er nog niet op te gaan liggen" grijns ik, boos kijkt Anna me aan "het doet wel heel veel pijn hoor" "Aww kusje erop" grinnik ik. Anna kijkt me boos aan "of moet je een pleister hebben" "ik haat je" zegt Anna boos "ik hou ook van jou lieverd, maar als je daar de hele tijd blijft liggen ga ik alvast adios" ik loop verder de trap op, maar naar een paar tredes ben ik alweer helemaal bekaf.
"Dat kan sneller" roept Anna die langs me heen komt rennen "ja of langzamer"
Uiteindelijk komen we aan bij het biologie lokaal. Nu heb ik wel weer even wat calorietjes afgebrand. "Aye Perkeboom" roep ik naar meneer van de Perk die op zijn bureau zit. "Hallo Morgan" zegt hij een beetje geërgerd. Met een brede glimlach ga ik midden in de klas zitten, ik voel nu al aan dat dit een leuke les gaat worden.
"Julia wil je niet telkens door mijn uitleg heen praten" geërgerd kijk ik meneer van de Perk aan "Neef jij praat door mij heen" reageer ik fel terug. "Jongedame wil jij je grote mond is houden" "is mijn mond zo groot" vraag ik geschrokken "je snapt best wat ik bedoel" "nou zo slim ben ik nou ook weer niet" boos kijkt hij me aan "ga maar" zegt hij terwijl hij naar de deur wijst, opgelucht haal ik adem "ik heb langer pauze jongens" roep ik terwijl ik opsta. Ik gooi mijn spullen in mijn tas en sta op.
"Dahaaag"
Ik besluit dat ik maar naar huis ga sinds ik geen zin meer heb in school, ik loop door de lege gangen van school. Ik ren de trap af en ga richting mijn kluisje, zachtjes fluit ik een liedje terwijl ik mijn boeken in mijn kluisje prop. Mijn mooie gefloten liedje wordt onderbroken door geschreeuw uit de aula. Nieuwsgierig loop ik naar de aula toe waar ik een groep in een rondje zie staan. Met snelle passen loop ik er heen en wurm me door de menigte. Wat ik aantref is het ergste wat ik ooit heb gezien.
Grapje het ergste wat ik ooit heb gezien is mijn eigen spiegelbeeld, nee toch niet dat was het mooiste wat ik ooit zag. Anyways, er staan twee jongens elkaar helemaal dood te slaan. Geschrokken kijk ik naar het tafereel dat voor mijn ogen afspeelt, al helemaal als ik Tyson herken. "Potverdorie Tyson" roep ik hard wat ze allebei laat stoppen met slaan "en andere loser" zeg ik erachter aan "ik heet Ryan geen loser" mompelt de jongen "denk je dat dat mij iets uit maakt" vraag ik met opgetrokken wenkbrauw. Hij opent zijn mond en sluit hem dan weer. "Julia je moet het ook altijd verpesten he ik had hem bijna verminkt geslagen" roept Tyson, "dan is het maar goed dat ik je tegen hield" zeg ik terwijl ik zijn arm vast pak "kom mee je hoofd is kapot" zucht ik terwijl ik hem mee trek "Julia" zucht Tyson "niks Julia Ty, ik als je beste vriendin moet je beschermen voordat jou mooie hoofd verminkt wordt" Tyson grinnikte zacht "dus je vind mijn hoofd mooi" ik rol met mijn ogen "volgens mij vind je dat zelf ook" ik trek Tyson de jongens wc in en negeer de rare blikken van de jongens die in de wc staan. Ik haal toilet papier uit een van de wc's en maak het vervolgens een beetje nat.
Ik haal voorzichtig het bloed van Tyson zijn gezicht weg. "Ik denk dat jij een k3 pleister nodig hebt" grinnik ik terwijl ik de snee op zijn gezicht aan wijs "heeft hij je gekrapt ofzo" Tyson knikt grinnikend. "Jezus wat een meisje" mompel ik "ga je met mij mee ik was van plan naar huis te gaan?" Vraag ik, Tyson knikt heftig zijn hoofd "rebels"
--
Jongens we staan al op #22 oml we gaan zorgen dat we op #1 komen❤️
