Chapter 36: The Game

171 9 2
                                    

Marion's POV

"Marion!" tawag sa akin nung Tatlo.

"Bakit?" hindi parin ako nakakaget over sa nangyari kanina.

"Alam mo na ba?" tanong ni Ara

"Oo."

"Kailan pa?" -Lizzy

"Bes. Bat hindi mo manlang sinabi?" ngayon lang ata naging Seryoso si Mica ah.

"Dapat lahat ng Problema mo sinasabi mo sa amin." -Ara

"Girls. Tsaka na natin to pag-usapan. Magenjoy muna tayo. Laro nila oh. Baka matalo sila kapag ganto tayo. Mamaya ko nalang sasabihin sainyo kapag tapos na."

"Sige." sambit nilang lahat.

"Let's Welcome the firts team. The Team of Drey Collins. The Blue Dragon! And the Next team. We have The team of Jack Smith. The Red Tiger." pagpapakilala nung lalaki sa dalawang grupo.

Hindi ko alam. Pero kinakabahan ako sa mangyayari. Hindi ko pa kasi nasasabi kay Drey yung tungkol kay Jack.

Bigla naman tumingin si Drey sa dako ko. Nasa may taas kami. At kitang kita namin lahat. Dito kami pinapwesto para daw mabilis  kami makikita ninda Drey.

Nginitian ko siya at ganun din siya. Pero parang may mali sa ngiti niya. Para siyang nag-aalala. Kaya nagbigkas ako ng 'Goodluck galingan mo' ng walang nalabas na tunog sa bibig ko. Para naman gumaan yung pakiramdam niya. 

"Sis. Diba MVP yan si Jack. Halos wala ngang nakakatalo diyan eh. Pano na si Drey?"

"Sis. Alam kong kaya yan ni Drey may tiwala ako sa kaniya" at nginitian ko nalang ang nag-aalala na si Lizzy. Mahalaga kasi kinda Drey ang basketball eh. Sabi nga nilang apat Ball is Life pero kami daw ang love nila. Hay mga basketball player nga naman.

Nagsimula na ang laro. At ang galing talaga ng grupo ninda Drey. Hindi na nakakapagtaka magaling talaga sinda Drey.

Unang nakakuha ng puntos ang Team ninda Jack. Hindi na ako nagtataka. Simula palang nung naging magkaklase kami ni Jack magaling na siya. Halos wala ng nakakatalo sa kaniya. Pagdating sa basketball.

Habang tumatagal painit ng painit ang laban. Puro sinda Jack at Drey nalang ang nakakashoot. Ilang puntos lang ang lamang ninda Jack sa grupo ninda Drey. Hanggang sa maglast minute na. Nung una nagkakadayaan. Gawa ng binabangga ng grupo ni Jack yung Grupo ninda Drey. Hanggang sa nakalamang na sinda Drey at nanalo sila.

Kaya lahat kami nagsigawan. Halos lahat kami napatayo ng nakashoot si Drey. Si Drey na ang MVP.

"Grabe.  Akalain mo yun? Natalo ni Drey si Jack? Eh wala ngang nakakatalo diyan kay Jack eh." manghang manghang sambit ni Ara.

"Kahit nga ako nagulat din sa nangyari"

"Ayiieee. Swerte natin. Hihihi. Nako let's Celebrate." sigaw ni Lizzy

"Oo nga!" singit ni Mica.

Papunta na sana ako kay Drey ng harangan ako nung tatlo. Sabay ngumiti. Hala ano nakain nila? Napatingin naman ako sa paligid at halos lahat ng tao dito sa Hall nakatingin sa akin. Hala bakit kaya?

"Bat kayo nakangiti at nakatingin? Dahil ba naka jersey ako?" sambit ko. At tumawa lang sila.

Tahimik lahat sa paligid. At lahat sila sa akin nakaFocus. Tinignan ko si Drey at nakangiti lang siya sa baba. Habang hawak hawak yung trophy.

Bigla naman may nagflash sa Screen sa taas. At teka? Naandun si Drey?

"Okay. So Mr. Collins. Ito may katanungan kaming inihanda sayo." tanong nung babae.

"Okay ano yun?"

"Kung bibigyan mo ng Regalo ang Girlfriend mo na si Marion Fortalejo. Ano iyon at bakit?"

"Hahaha. Pang Miss Universe naman ata ito eh." at napatawa naman kaming lahat.

"Isang Jersey. Dahil gusto ko dala dala niya ang apelyido ko. At malaman ng lahat ng tao na akin siya. At wala ng ibang pwedeng umagaw sa kaniya." at napangiti naman ako. "Kaya My Queen Bakulaw? Happy happy happy Birthday sayo." at napangiti naman ako sa pinapanood ko. Wait teka? Happy happy Birthday? Hala? Agad kong kinuha ang cellphone ko para tignan kung anong araw ngayon. At nagulat ako.  Hala oo nga birthday ko ngayon. Bat nakalimutan ko?

Bigla naman nagdilim sa hall. At wala akong makita. Bigla naman may nagflash ulit sa screen na isang video nanaman ni Drey.

"Hahaha. Alam mo at alam ko na limot mo na Birthday mo ngayon. Ikaw kasi eh. Nakakalimutan mo na dahil nahuhumaling ka sa kapogian ko. Hay. Iba talaga ang nagagawa ng pagiging pogi ano? Hay. Hahaha. Alam ko na masasapak mo nanaman ako. So ayun na nga? Happy happy birthday hindi naman ako yung tipong nagsasabi na mahahabang salita. Basta tandaan mo. No matter what happen. I'm here for you. And we will face the struggle in our life. And always remember, I will always love you. My Queen Bakulaw. And I will always be your King Halimaw." sambit niya. At hindi ko alam bigla nalang akong napaiyak.

Biglang bumukas ang ilaw. At nagulat ako dahil nasa harap ko na si Drey. "Hay. My Queen. Bagay talaga tayo. Tignan mo naman. Bagay na bagay sayo yung Jersey at yung apelyido ko " sambit niya sabay kindat. Hinampas ko naman siya.

"Hay. Hangin mo parin eh no?" at pinisil ko ilong niya.

"Hahaha. Ganun talaga kapag pogi." at bigla naman siyang may isinuot na headbond sa ulo ko. "Ayan bagay sayo. Nakalagay letter M. Wala na akong maisip na ipangregalo sayo."

"Hahaha. Anukaba? Ayos lang. Mas gusto ko nga ito. Para mas cute ako. Hahaha. Thank you. King"

"Basta para sayo My Queen." at sinuot niya Yung medal sa akin."Ikaw ang naging inspirasyon ko sa laro. Kaya sayo dapat yan. Mahal na mahal kita My Queen"

"Mahal na mahal din kita My King"

And then we kissed.

"Happy Happy Birthday My Queen" and then he kissed my Forehead. At napangiti naman ako. I think this is the best gift.

I'm Inlove With My EnemyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon