Chapter 37:

182 6 1
                                    

Marit's POV

Papunta ako ngayon sa game ninda Drey. At ako lang mag-isa. Alam nyo kung bakit? Dahil lang naman sa baby Twin Brother namin ni Drey na si Yohan. Hay. Hindi siya sumama. Eh siya pamandin dapat yung kasama ko. Paano? Bitter kinda Marion at Drey. Simula kasi ng malaman namin na mag-on na sinda Drey at Marion. Nagmukmok na ang tanga. Hahaha. Pahuli huli kasi eh.

Nakarating na ako sa school ng may bigla bumangga sa akin na babae.

"Ano b-. Ella?!" totoo bang dito talaga siya nag-aaral?

"Oh. Hi ate." At ngiting ngiti pa ang ungas.

"Can you please stop calling me ate?" sambit ko habang nakataas ang kilay.

"Why would I?"

"Because. FYI your not my sister."

"Tsk. Don't worry. Soon, you will be my sister. Or should I say. My sister-in-law." and then she walk. And my jaw fell. Whut the F did she say? Sister-in-law. Ohmy. She gonna be kidding me.

Hindi ako papayag na maging sila ulit matapos ang ginawa niya kay Drey?

Flashback:

Papunta ako sa kwarto ni Drey para sabihin na kakain na. At para na din makakain na si Ella.

Malapit na ako sa may pintuan nang may narinig akong naguusap. Sumilip ako sa maliit na puwang ng pintuan ng kwarto ni Drey. At nakita ko naman yung dalaqa. At mukhang malalim ang pinaguusapan nila.

"Please Ella. Don't do this to me. I'm begging you." sambit ni Drey habang nakaluhod sa harapan ni Ella.

"Drey. Can you please stop? I'm inlove with seomeon else."

"No Ella. No. I'm sure you love me as well as I love you."

"Don't be like an ass Drey. You look like a kid that begging for a candy. Be a man."

"I don't care if i Look like a kid to you. Just please stay. I love you."

"Drey please. I want to be free. I think this relationship won't work anymore. Please find your own happiness. I'm happy with someone else. And I want to be with him forever. So Goodbye." at naglakad na papunta sa gawi ko si Ella kaya nagtago naman agad ako.

Pagkaalis ni Ella. Sumilip ako sa kwarto ni Drey. At nakita ko siyang nakahiga na sa sahig. Habang umiiyak. Kitang kita mo sa kaniya na nasasaktan na siya.

Hindi ko na kinaya. Kaya lumapit na agad ako sa kaniya. "Okay lang yan." at hinamas ko likod niya.

"B-bakit ganun? Ano ba ang ginawa kong mali para iwan niya ako?" sambit niya habang umiiyak. Ramdam mo sa bawat iyak ang sakit na nararamdaman niya.

"Wala. Wala kang ginawang mali. Siya lang talaga ang may kasalanan nang pagkasira ng relasyon niyo. At alam ko. Pagsisisihan niya ang pangiiwan niya sayo." at hinhimas ko ang ulo niya na nakasandal sa akin.

"Alam ko na malilimutan mo rin si Ella at makakahanap ka rin ng iba. Na mas better pa sa kaniya"

Present.

Naglakad na ako papunta sa hall. Pero wala ng tao. Asan na kaya sila? Hay makauwi na nga lang.

Naglakad na ako papunta sa parking lot habang kinukuha ko ang susi ko. At hindi ko alam. May nakabanggaan nanaman ako. Yung totoo? Lagi nalang ba ako ngayon may mababangga?

"Ano ba?!" sigaw ko.

"Chill ka lang." sambit niya.

"A-ah. Eh sorry."

"Hahaha. Okay. So Btw. Ano tara?"

"Ha? Wag po bata pa po ako."

"Ha?"

"Ah. Wala sabi ko ang bingi mo tara na nga saan ba?" maangas kong sabi. Siyempre pa hard to get muna si Ateng no.

"Hahaha. Sa pupuntahan"

"Ako ba Densel sinusura mo? Gusto mo ata mahampas ng dos por dos"

"Hahaha. Tama talaga sila. Ang sadista mo talaga."

"Ha? Ako?"

"Pero i like that. Ang Cute mo tignan." at tumingin naman siya sa akin. Bigla tuloy namula pisngi ko. Nakupo kokonat. Why not? Bakit ba ako namumula? Huhuhu.

"A-ah eh. Tara na?" pangiiba ko ng usapan. Masyadong heavy eh. Di ko na kinaya.

"Hahaha. Sure." at umandar na at pumunta na kami sa di ko naman alam kung saan at bakit?

Tahimik lang kami buong biyahe. Nang makarating na kami sa restaurant. Binasag ko na ang katahimikan sa aming dalawa.

"Ahm. Densel?" tanong ko. Nilingon lang niya ako. At parang hinihintay niya ang sasabihin ko. Kaya nagimik na ulit ako.

"Hindi ba masyadong mabilis?" at bigla naman kumunot ang noo niya.

"Mabilis ang ano?"

"Ito?"

"Ha?"

"Eh. Kakakilala palang natin tas magde date na agad tayo."

At bigla naman siyang tumawa. May nakakatawa ba sa sinabi ko?

"Ano ang nakakatawa?" tanong ko habang nakataas ang isa kong kilay.

"Wala naman. Hindi naman kasi tayo naandito para magdate."

At napatigil naman ako? Hala. Patay ako diyan. "H-ha?"

"Andito kasi tayo para sa Celebration ninda Drey. At para narin sa birthday ni Marion."

"Ano? Birthday ni Marion?" kunyare nagulat gulatan ako. Pero alam ko naman na Birthday ni Marion ngayon no? Hello? Ako kaya ang tumulong sa pag-aayos ng mga video ni Drey. At surprise.

Nagulat gulatan ako para naman maiba yung topic namin. Masyadong nakakahiya yung paga-assume ko na magde date kami eh.

"Oo. Kaya tara na sa loob." at bigla niya akong hinila. Papasok na sana kami sa loob ng may biglang nagsalita.

"Kuya!" at napatingin naman kami sa lalaking nagsalita sa likod namin.

"Oh? Bat naandito ka?"sambit ni Densel. Ang pogi talaga niya.

"Ah eh. Wala akong kasama sa bahay eh. Umalis si Kuya Alec."

"Hay. Naku. Si Alec Talaga. Sige tara na nga." at nagpunta na kaming tatlo sa loob.

***
Marion's POV

"Happy Birthday Marion!" bati sa akin ng isa sa mga player at kamember ni Drey.

"Salamat " at nginitian ko naman siya.

"Ahm. Queen parating na daw si Ate Marit"

"Talaga? Ohmy. Paano niya nalaman? Tinext mo ba?"

"Hindi nga eh. Kaya nga nagtataka ako bakit niya nalaman?"

"Ah ganun ba? Sige hintayin nalang natin siya"

"Sige."

Nakain na kaming lahat. At ang saya saya talaga. Nagcecelebrate kami ng pagkapanalo nila Drey at ng Kaarawan ko.

Habang kumakain kami natuwa naman ako dahil nakita ko na si Ate Marit.

"Happy Birthday Marion" at bineso naman niya ako. Kaya niyakap ko naman siya. "Salamat te."

"Oh btw. Kasama ko nga pala si Densel at yung kapatid niyang bunso"

"Eh nasaan?" at tinuro naman niya yung dalawang lalaki sa likod niya.

At nagulat naman ako sa nakita ko. Jack naman, bat dito pa?

I'm Inlove With My EnemyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon