Demir Dük'ün Oğlu

Bölüm 43

Sınava girecek olan kardeşlerime başarılar diliyorum. 😙😘😘

Medyada Chopin Do diyez minör Nocturne'ünü dinleyelim, güzelleşelim. 🎹🎹🎹🎵🎶

Ve Sandra'nın son halleri adlı bölümümüz başlasın...🎉🎉🎉

25 Mart 1837, Paris, Tuileries Sarayı

- Lady Sasha, havalar ısınmaya başladı. Senden kızlarımın bahar ve yaz aylarında giyecekleri yeni kıyafetler çizmeni istiyorum. Her biri eşsiz ve değerli olmalı. Yakında oğullarım dönecek ve sarayımız muhteşem davetlere ev sahipliği yapacak. Senin modellerin Prenseslerimin güzelliğine güzellik katacak.

Sandra, zarif bir el hareketiyle çay servisi yapmak üzere yaklaşan hizmetçiyi durdurdu. Fransız yemeklerine bayılmıştı ama çay demleyemiyorlardı. Rudy bugün saçını dağınık toplamıştı ve yüzünde, ensesinde, başını çevirdikçe oynaşan bukleleri tenini gıdıklıyordu. Kraliçe Amalie'ye umursamazca baktıktan sonra başını sağa eğip üzgünmüş gibi dudağını büzdü.

- Majesteleri, ben ne diyebilirim? Dük Hazretleri kesinlikle kendimden başka birine kıyafet çizmemi istemiyor. Öğrenirse benim için hiç iyi olmaz.

- Hayatım, nereden bilecek? Bu bizim aramızda kalacak merak etme. Hem emeğini karşılıksız bırakmam, çok değerli mücevherler hediye ederim sana.

Sandra kurabiye tabağına şöyle bir bakıp beğenmez bakışlarla Kraliçe'ye döndü. Kızları da tıpkı oğulları gibi, ailenin umduğu yüksek prestijli  evlilik bağlarını kuramıyorlardı. Sandra, krala takdiminden sonra babasının baskısı mecburen hafiflediğinden, kendisine sosyetenin kapılarını açan Charles sayesinde bütün dedikodulara vakıf oluyor, ilgilenmiyor görünerek kulak verdiği 'vasıfsız çocukları ve umursamaz kocası yüzünden acı çeken Kraliçe' konulu sohbetlerden öğrendikleriyle, kadının kendisinden medet umduğunu görebiliyordu.

- Ah, Majesteleri, inanın çok isterdim ama hamimden çekiniyorum. Hem sizden nasıl hediye kabul edebilirim?

Prenses Marie, annesinin ukala İngiliz'e neden bu kadar yüz verdiğini bilemiyordu. Ondokuz yaşında bir kızın çizeceği kıyafetler mi makus talihlerini kurtaracaktı?

Marie yirmidört yaşında, zarif, hassas ruhlu bir genç kızdı. Yaşına göre başarılı bir ressam ve heykeltraş olan Prenses, vaktinin çoğunu saraydaki atölyesinde geçiriyordu. Mimariye de ilgisi vardı. Fontainebleau Sarayı'nın kubbe camlarını tasarlamıştı mesela. Fakat gösterişten uzak görüntüsü, solgun, hastalanmaya meyilli yüzü, bu yaşına kadar Fransa Kralı'nın kızına layık bir teklif alamamasına yol açmış, en son iki ay önce çok prestijli olmayan bir ailenin oğluyla nişanlanmıştı. Kızkardeşi Clementine ise Sicilya Kralı'ndan evlenme teklifi alacak denirken bu payeyi Alman bir Prenses'e kaptırmıştı. Kraliçe Amalie'nin paçalarını tutuşturan işte bu son olay olmuştu.

Büyük kızı Louisa Belçika Kraliçesi'ydi. Marie'den artık umudu kesip bir Dük'le nişanlanmışlardı ama Clementine güzel bir kızdı, henüz yirmi yaşındaydı ve mutlaka gelecek vaad eden bir Prens'ten teklif alması gerekiyordu. Kontes Feberge'in kaknem kızı Julia, iki hafta önce düzenlenen Kraliyet Balosu'nda Lady Sasha denen küçük cadının tasarladığı kulaktan kulağa duyulan  bir kıyafet giyerek tam üç evlilik teklifi almıştı. Kontes'in Sasha'yı ikna etmek için kıza neredeyse yalvaracak kadar ileri gittiğini, ayrıca pırlanta bir set hediye ettiğini öğrenmişti. Düşes Claremont'un da kılık kıyafeti değişmişti. Belki de onun gardırobuna da Sasha el atmıştı. Son umudu bu kızdı. Gençti ama işin özünü mükemmel kavramıştı. Kişiye özel tasarımda kusurlar nasıl kapatılır, güzellikler nasıl ön plana çıkartılır, hangi renk hangi tene yakışır, hangi inci, hangi eldiven, hangi şapka,..., hepsine hatasız bir şekilde karar verebilen bir stilist, ortaya çıkardığı modelle kadını olduğundan on kere daha güzel gösterebilirdi. Bu da bir sanattı sonuçta ve ressamlar, müzisyenler nasıl değer görüyorsa Lady Sasha da hak ettiğini almalıydı.