Beden

1.4

Alkım gece yarısına kadar şarkı yazmış ve hiç uyumamıştı.

Gözlerinden uyku aktığı halde ayağa kalktı ve üstüne hırka aldı, ayakkabısını giydi. Dışarıya çıkmadan önce eve doğru baktı. Burada yaşama isteği kalmamıştı. Artık Adara yoktu, nasıl ödeyecekti kirayı? Bundan sonra ne yapması lazımdı? Tek başına yaşayamayacağını biliyordu. Evden çıktıktan sonra mayısın sert rüzgarıyla karşılaştı. Yüzüne doğru çarpan kasvetli rüzgar onu tedirgin ediyordu. Bu his onun en sevdiği histi.

Bir süre yürüdükten sonra kafeye geldi. Kapıyı açıp içeriye girdi.

Tam 14 gündür, Adara'yı görmüyordu. Biliyordu, artık gitmişti.

"Hoşgeldin, boncuk. " dedi Barın.
Alkım, Barın'a onun hakkında hiç bir şey söylememişti. Hiç bir sorun yokmuş gibi gülümsedi.

" Bana boncuk demeyi ne zaman keseceksin? "

" Boncuk olmayı bıraktığın zaman! " dedi ve güldü.

Alkım gülümseyemedi.

" Bir sorun mu var? " diye sordu Barın ama Alkım sorusunu görmezden geldi.

" Deniz'le Bulut nerede? " diye sordu.

" Kahve yapıyorlar. " dedi kaşlarını çatarak.

Alkım, rastgele bir masaya oturdu ve kafasını koyup bir süre bekledi.

" Alkım'da geldiğine göre biraz prova yapalım. " dedi Bulut.

Alkım'ın hevesi yoktu, sadece uyumak ve kalkmamak istiyordu.

Yine de bırakmayacağını biliyordu. Sonuçta bu grupta şarkı söyleyerek para alıyordu. Daha iyi bir iş bulamazdı.

"Yarın türkçe şarkı söylemen lazım, kutlama falan yok. Yapabilir misin? "dedi Deniz.

Alkım " Hayır, yapamam. " demek istedi.

" Fark etmez. " dedi yine de.

" Bir sorun mu var? " dedi bu sefer Bulut.

" Hayır, uyuyamadım. " dedi Alkım.

" Biz sadece para kazanmaya çalışan bir grup değiliz Alkım, bir sorunun varsa anlatabilirsin. " dedi Deniz.

Alkım anlatmadı.

" Hadi, prova yapalım. " dedi ve sahneye çıktı.

Deniz, Alkım'a bir dosya verdi. Alkım dosyayı karıştırdı, şarkılara ve sözlere baktı.

" O zaman... Nil Karaibrahimgil'den Kanatlarım Var Ruhumda şarkısınından başlayalım. " deyince Bulut gitara, Deniz davula ve Barın'da vokale geçti.

" Sen beni boşuna hiç
Kalbinin oralara koyma
Kollarını bana sarma
Kalamam oralarda

Sen de gül eğlen
Öyle acıklı konuşma
Hayat ne ki sonuçta
Anlık bir buluşma

Lalala la ben de böyleyim
Lalala la hep de böyleydim

Geçmişe gitmem
Küsüm gözyaşlarıyla
Daha güçlüyüm ben
Hatalarımla"

*
"Beni kendi yoluna çağırma
Benim yolum başka
Gittiğim yer başka
Yokuşlarım başka

Karanlıkta yanabilirim
Boşlukta durabilirim
Düşmem ben!
Kanatlarım var ruhumda

Geldiğim gibi gidebilirim
Aşktan vazgeçebilirim
Zincir yok ki benim boynumda..."

Alkım alkış sesleriyle gözünü açtı, gözünü açmasıyla Adara'yı görmesi bir oldu.

Heyecanla sahneden indi ve Adara'ya sarıldı.