Beden

2.7

Adara, eşyalarını bir bavula doldurmuş onu inceliyordu.

Artık, Kara'dan korkuyordu.

O silahla kim bilir ne yaptı? Diye söylendi kendi kendine.

Bavulunun ağzını kapatırken önceki gece olanlar gözünün önüne geldi.

~~~

"Odanda silah buldum. Neden bu şey odadaydı?" diye elindeki silahı salladı Adara.

"Bırak onu." diye üstüne atladı sinirle Kara.

Adara geri çekildi ve silahı vermedi.

"Bu neden sende?" diye sesini yükseltti.

"İş için gerekliydi. Şimdi ver onu bana." dedi sanki sakinleşmek için çaba harcıyordu.

"Ne tür işlere karışıyorsun sen?" dedi kaşlarını çatarak.

Kara daha fazla dayanmadı ve Adara'nın boynunu sıkarak duvara itti.

"Bana bak küçük fahişe! Sen bana hesap soramazsın! Senin burada ki tek işin bana zevk vermek!" dedi ve boğazını sıkmaya devam ederken Adara'nın elindeki silahı aldı.

Adara nefes alamaz duruma gelince bıraktı boynunu, bırakınca dengesini sağlayamadı ve yere düştü.

Öküsürükeleri arasında küfür ediyordu.

Bir kaç dakika yerde oturdu. Daha sonra Kara üstünü çıkartmaya başlayınca konuştu.

"İstemiyorum." dedi kesin bir ses tonuyla.

"İsteğini sormadım." dedi ve üstünde ki her şeyi çıkardı. Penisi çoktan sertleşmişti. Dik ve kalın penisini tutarak Adara'nın önüne geçti.

Tiksintiyle ona bakan Adara'nın kafasında tutarak yalamasını sağladı.

Onu tekrar ayağa kaldırdı ve boğazını tutarak tekrar duvara yasladı. Daha önce Adara'ya hiç yapmadığı kadar sertçe içine girdi. Ağzından küçük bir çığlık çıkınca Kara gülümsedi.

"Senin işin bu. Bunu sakın unutma, fahişe." dedi ve dudağını öptü.

~

Adara o akşam hiç görmediği bir Kara görmüştü. Bu onu korkutmuştu ve bu korku onun kaçması için yeterliydi.

Bavulunu kapattı ve eline aldı. Önceden hazırladığı çantasınıda eline alarak odanın kapısından çıktı.

Evden çıkarken, evde kimse yoktu ve bu onun için iyiydi.

Çantasından telefonunu çıkarttı ve Alkım'ı aradı.

Bir kaç çalıştan sonra Alkım telefonu açtı.

"Ben evimize dönüyorum. Gelir misin?" dedi gözleri doluyorken.