1.9

2.7K 56 17
                                    

Alkım ve Barın birlikte annesinin yanına gittiler.

Alkım annesini görünce içinin parçalandığını hissetti.

Doktorun yanına gitti ilk önce,

"Neyi var annemin? "

" Şuan bir çok seçeneğimiz var, testlerin çoğu henüz çıkmadı ama siz umudunuz kaybetmeyin eminim kötü bir şey yoktur. " dedi doktor.

Alkım'ın hiç inandırıcı gelmedi bu konuşma. Annesinin yanına, odaya girdi. Barın dışarıda bekliyordu.

Alkım konuştu, bir kaç saniye süren bakışmadan sonra.

" Nasılsın?"

Annesi bir kaç saniye daha bakmakla yetindi. Daha sonra kısa bit cevap olarak "İyiyim." dedi.

Aralarında gerilim, hiç olmadığı kadar çoktu.

"Senin için buraya kadar geldim... Konuşmayacak mısın? "

Kadın, sanki bu soruyu bekliyormuş gibi kuru kırık sesiyle cevap verdi.

" Seni özledim oğlum ama ibne olduğunu göz ardı edemiyorum..."

"Bu ağır oldu... " dedi Alkım, kırılmıştı. İbne ağır bir laf, şaka bile olsa ya da ağızdan bile kaçsa söylenmemesi gereken bir laf.

Alkım tekrar konuştu.

" Neden çağırdın o zaman beni buraya? Hayatımda artık siz ikiniz gibi insanlar yok. Kendime yeni bir hayat kurdum. Neden çağırıp bunu yapıyorsun? "

" Git, yeni hayatını yaşa o zaman!" dedi kadın, tiksinmesi sesine yansımıştı.

"Bu yaptığın saçmaydı. " dedi ve odadan çıktı.

Gözünden yaşlar akarken Barın'ı gördü. Ani gelen bir istekle ona sarıldı. Barın'da ona karşılık vermişti.

" Hadi gidelim. " diyerek Alkım'dan ayrıldı ve beraber yürümeye başladılar.

Yeni hayatları asıl, şimdi başlıyordu.

BedenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin