Beden

2.6

Alkım, Barın, Umut ve Deniz, Barın'ın evinde oturmuş isim düşünüyorlardı.

"Umut ve diğerleri'ne ne dersiniz?" dedi Umut sırıtarak.

"Siktir git derim," dedi Barın gözlerini devirerek.

Odada sessizlik hakimdi, gerçek ve özel bir isim bulmak bu kadar zor olmamalı.

Alkım'ın aklı Adara'da kalmıştı. Onu bir kaç gündür hiç aramıyor ve mesaj atmıyordu. O Kara denen adama güvenmediği halde onun evinde kalması zoruna gidiyordu Alkım'ın. Yine de bir şey demiyordu.

"Benim aklım durdu!" diye yakındı Deniz.

"Bir isim bulmak nasıl bu kadar zor olabilir ki?" diye destek çıktı Barın ona,

"BUDA'la!" dedi gözlerini açıp kapatan Alkım.

"Sen kime budala diyorsun be?" diye çemkirdi Umut.

"Hayır," dedi Alkım ve tekrarladı. "Barın'ın B'si Umut'un U'su Deniz'in D'si Alkım'ın A'sı ve la! BUDA'la!" dediğinde çocuklar hayran ama emin olmayan gözlerle Alkım'a bakıyorlar.

"Neden öyle bakıyorsunuz?" diye konuştu Alkım.

İlk konuşan Barın oldu.

"Ben beğendim, farklı bir isim ve bizimle bağımlı. Sorun şu ki... Arif kabul eder mi?"

Umut ve Deniz de onu destekledi.

"O zaman biraz daha düşünelim, son 3 günümüz kaldı." dedi Alkım ve mutfağa geçti.

Kahve makinasına biraz su ve kahve koydu. Kaynamasını beklerken tezgaha yaslandı.

Barın onun arkasından mutfağa geldi ve sarıldı.

"Benim bebeğim yorgun mu?" dedi ve boynuna bir kaç öpücük kondururdu.

"Evet, biraz öyleyim." dedi ve boynunu yana doğru açtı. Barın bu sayede daha çok öptü onu.

"Ama kahve içmeni istemiyorum, papatya çayı içeceksin. Sesine iyi gelir." dedi ve kulak memesini emmeye başladı.

"Hayır... Hala... Kahve istiyorum..." dedi zevk nefesleri arasında.

"Ama içmeyeceksin." dedi ve Alkım'ı aniden bırakıp kaynamak üzere olan kahve makinasını kapattı, suyu çöpe döktü ve temiz su koyup kaynamasını bekledi.

"Barın..."

"Papatya çayı içeceksin dedim." dedi itiraz istemediğini belirtirken.

"Hayır onu demiyorum... Şey diyecektim, seni seviyorum." dedi ve ona sarıldı.