Beden

2.2

Adara, kapı açılınca uykusundan uyandı.

Uykusu normalde olması gerekenden ağırdı ama Kara'yı beklerken uyumak ona işkence gibi geliyordu.

Uzandığı yerden doğruldu ve Kara'ya bakmaya devam etti.

"Neden öyle bakıyorsun? "

" Geç geleceğini söylemedin. "

" Söylemem mi lazımdı? " dedi saf saf bakarak.

" Evet. Bütün gün burada seni bekledim. "

" Adara, sana söyledim. Ben romantik ilişkiden anlamam. " dedi.

Onun anladığı tek şey ise kadınları becerip öldürmek.

Adara cevap vermek yerine uyumak için yatak odasına gitti. Giderken ona seslenmesini yada her hangi bir hareket bekledi ama hiç bir şey yapmadı Kara. Koltuğa oturdu ve çantasına sıkıştırdığı paketi açmaya başladı.

#

Umut hala Alkım'a kızgındı bu yüzden ona gerekmedikçe cevap vermiyordu.

"Bana ne zaman sinirlenmeyi bırakacak? " diye sordu Alkım, Barın'a.

" En az bir kaç gün... Kindar bir insan Umut. "

" Ah... " diye inledi Alkım.

Grup üyeleriyle küsmek onun en son istediği şeyler listesinde ilk 10'a girerken bu durumun olması can sıkıcıydı.

Yine de bir şey demedi, kavga etmek istemiyordu.

" Alkım, hadi sahneye. Bir an önce bitsin şu provalar. " dedi Umut sahneye çıkarken.

" Tamam. " dedi Alkım sıcakkanlı bir sesle.

*

Alkım ve Barın en son çıkarak beraber çıkmışlardı.

Alkım'ın son şarkıda takılması yüzünden biraz fazla prova yapmışlardı.

" Sesim yoruldu ya... " diye yakındı kısılan sesiyle.

" Sesin kısılmış! Eve gidince sıcak bir şeyler iç ve konuşmayı kes! Sakın konuşma! " diye heyecanla konuşmaya başlayınca Barın, Alkım onun elinden tuttu ve öpmeye başladı.

Bir kaç saniye sonra onun dudaklarını serbest bıraktı.

" Bu olay hoşuma gidiyor. " diye gülümseyerek yürümeye devam etti Barın.

Onun yanında yürüyen Alkım'ın aklında ise " Ben ne yapıyorum? " oldu.