Beden

2.9

Adara odada uzanmış tavanı izliyor ve kendi kendine sorular soruyordu.

Neden böyle birisine hisler besledim?

Neden ona aşık olduğumu düşündün?

Soruları kendi sorup kendi cevap veriyor.

Çünkü aptalım.

Çünkü daha önce aşık olmadım.

Gözlerini kapattı ve bir süre karanlıkta kendini serbest bıraktı.

Kapı çalınca heyecanla koştu ve açtı.

Kapıda ki kişiyi görünceye kadar.

"Kara?"

"Geç içeriye!" diye bağırdı.

Adara istemsiz olarak bir kaç adım geriledi. Bundan yararlanan Kara ise içeriye girdi ve kapıyı kapattı.

"Ne işin var burada?" diye sesini yükseltti Adara,

"Asıl senin ne işin var burada?!" diye bağırdı Kara.

"Eşyalarımı topladığıma göre anlaman zor olmamalı!" diye bağırmasına karşılık verdi Adara.

"Zor değil, emin ol zor değil." dedi sakinleşerek.

Cebinde ki silahı çıkarttı ve Adara'ya doğrulttu.

"Na...napıyorsun sen?" diye kekeledi.

"Zevk alıyorum." dedi ve tetiği çekti.

Büyük bir gürültü çıktı. Adara'nın kulağı çınlarken Kara'nın yüzünde gülümseme vardı.

Adara bir kaç saniye ayakta durabildi. Bunun hıncıyla Kara bir kere daha ateş etti.

Yere devrildiğinde Adara hiç bir şey hissetmemeye başladı. Bir kaç saniye gözleri açık kaldı. Ağzından kan gelirken Kara ona yaklaştı. Kemerini açmaya başlamıştı.

Adara'nın bilinci kapanırken rüya görüyormuş gibi anne ve babasını gördü. Fakat bu bir kaç saniye sürmüştü. Karanlığa teslim olurken Kara kalkmış olan penisin çıkarttı ve Adara'nın şortunu indirdi.

Sanki düşmanından intikam alıyor gibi onun içine girdi ve bir süre hızla içine girip çıktı. İçinde boşaldı ve baksırını üstüne çekip pantolonunun düğmesini kapattı kemerinide taktıktan sonra silahı cebine koydu ve evden çıktı.

Adara'yı orada yerde bırakmıştı.

Aradan bir kaç saat geçmişti.

Alkım eve gelmiş kimse kapıyı açmıyordu.

"Bir yere gitmiş olabilir mi?" dedi Barın.

"Sanmıyorum." dedi ve etrafına bakmaya başladı. Burada, binada iki kişi daha oturuyordu. Onlara sormaya karar verdi.

Üst kata çıktı ve kapıyı çaldı fakat kimse açmadı. Üçüncü kara çıktı ve yine kapıyı çaldı.

"Burada da kimse yok amına koyayım!" diye sinirle bağırdı Alkım.

Yeniden aşağıya indi ve daha yeni aklıma gelen su saatinin üstünde ki yedek anahtar aklına geldi.

Hızla anahtarı aldı ve kapıyı açtı.
"Adara!" diye seslenerek oturma odasına girdi.

"Adara!" diye haykırdı, yerde yatan cesedi görünce.

İçeriye giren Barın'ın ağzından sadece "Siktir!" lafı çıktı. Ardından hemen ambulansı aradı.

"Sakın hiç bir şeye dokunma. İntihar etmiş gibi gözükmüyor." dedi Barın.

Alkım çoktan ağlamaya başlamıştı. Gözlerini kapatıp "Hayır!" diyerek ellerini kafasının arasına almış sallanıyordu. Barın, ambulansa adresi verdi ve olayı kısaca anlattı. Ardından Alkım'a sarıldı.