Merhaba canlarım. Hepinize hayırlı ramazanlar. Unutmayın oruç tutmak sadece aç kalmak değildir. :)
Yine mi pazartesi?" diyerek uyandım. "Bıktım."
"Biz de kalkmaya çok hevesliyiz sanki." diyen Cerene cevabım; yatağımdan be dil çıkarmak.
"Ya herşeyi geçtim de ailelerimiz aramıyor inatla farkında mısınız?"
Aleyna, "Sözde bizi böyle terbiye ediyorlar." dedi ve oda yatağından kalktı.
"Çok çene çaldınız ya. Cumartesi sabahı kaybettiğim patateslerimi geri almam lazım buruşuk popo dan."
Güneşin dünyalar kadar büyük olan derdine çözüm olarak kahvaltı için yemekhaneye indik.
"Yalnız bu gün matematik yazılısı var." diye bir hatırlatma yaptı Çınar.
İçtiğim çay boğazımdan aşağı inmedi resmen stresten. Yazılılar beni hep strese sokuyor yahu.
"Ben hiç çalışmadım ki ya." dedi Ömer.
"Tabi biz de çok çalıştık zaten." diye tepki verdi Rüzgar.
"Lan sen Vural hocanın yeğenisin. Sen zayıf alırsan Vural Hocanın itibarı çizilir."
"Lan beni strese sokma." diyip bir tane ensesine patlattı Ömerin.
"Ya ben seni çoktan döverdim de işte bakma seviyorum seni." dedi Ömer. "Şu kaslara baksanıza." Kollarını temel reis pozisyonuna getirmişti bile. Ama cidden, Güneş ona göbeklisin dedikten sonra Ömer hırs yapıp vücut çalışmaya başlamıştı ve emeklerinin karşılığını sa alıyordu gördüğümüz kadarıyla.
"Tamam canım arkadaşım döversin." deyip konuyu kapattı Rüzgar.
Kahvaltıda menemen vardı be! Matematik yazılısı öncesi bize bahşedilen son hediye. Hani kurban bayramında hayvanı kesmeden önce güzelce severler ya. Son yemeğini en güzelinden verirler. İşte öyle...
••• (Sahne geçişi. Bu üç noktayı gözünüzde kız kulesi yada boğaz köprüsü olarak canlandırın. :D )
"Dedem ölmüş deyip kaçsam mı lan?"
"İlahi Rüzgarcığım. Sana hiç yakışıyor mu?" dedi Ömer.
"Lan sen neden benim her söylediğime yorum yapıyorsun."
"Bebeğim insanların içinde ayıp oluyor ama."
"Lan salak salak konuşma yanlış anlayacak millet." deyip susturdu Ömeri.
"Ya kızlar bakın ciddi ciddi kalacağız sınavdan." dedim. "Birşeyler yapmamız lazım."
"İyi de ne yapacağız?" dedi Aleyna.
Bilmiyordum ki. Çınara baktım belki birşeyler düşünürüz diye ama o çalışmıştı belli. Hiç stresli değildi. Aynı şekilde Mücahit ve Ceren de öyle.
"Ya siz bi kendinize gelin nasıl öğrenicisiniz ya? Nasıl olur da matematik yazılısı öncesi stresli olmazsınız? Bu öğrencilik kurallarına aykırı." diye çemkirdim. Bak hele bak çemkirdiğim konuya bak.
Bunun üzerine Çınar başını ellerinin arasına alıp "Aman Allahım ben şimdi bu yazılıdan nasıl geçeceğim. Çok endişeliyim. Çok stresliyim." diyerek flash tv oyunculuğunu sergiledi.
"Teşekkür ederim en azından biraz olsun psikolojim düzeldi."
Biz böyle gırgır şamata derken hocanın sınıfa girdiğini ve bize dik dik baktığını sonradan fark ettik.
