TUTULMA

4.Kaçamak

4.Kaçamak

Pınar'dan

Sıradan.

Kesinlikle beni en kolay anlatabilecek kelime sıradan olurdu. Çünkü hayatımda her şey anormal derece normal gidiyordu. Güzel bir okul hayatı. Yarım da olsa mutlu bir yuva. İyi arkadaşlar. Böyle daha sayabileceğim bir çok normallik işte.

Neden her şey bir anda tepe taklak oldu?

Bir gün bile aile dediğim, kardeş gibi büyüdüğüm adama cinsel anlamda bir yaklaşım hissetmedim. Semih'e abi demedim hiç ama aynı evin içinde büyüdük biz. Birlikte güldük eğlendik aynı havayı soluduk. O iyiydi işte. Bende hiç sorgulamadım. Bir Semih vardı hayatımda. Beni koruyup kollayan yeri geldiğinde bana abilik yapan. Ama işte.

Bir ama var!

Onu seyretmeyi severdim ben. Hayran olunmayacak gibi değildiki. Hani yolda yürürken yanınızdan bir yakışıklı geçer. Dibiniz düşer. Bakarsınız. Ama o kadar işte. Ben Allah sahibine bağışlasın der geçerim mesela. Ama Semih'in bir sahibi olacağı hiç aklımın uçundan geçmezdi. Onun yanına kimseyi yakıştıramazdım. Kardeş gibi mesela. Kimse abisine kolay kolay bir kızı yakıştıramaz değil mi?

Kardeş gibi de değil ama!

Her şey nasıl sarpa sarmaya başladı?

Hayatın bana neler getireceğinden habersiz ne kadar boş yaşadığımı o gün Semih'in hayatımın ortasına bıraktığı bomba ile anladım.

O gün...

Gözleri kapalı, dudakları hafif aralık, kaşları çatıktı. Dudaklarının kenarındaki ufak kıvrılma tatmin olmanın verdiği rahatlamanın göstergesiydi.

Evet onu tatmin ettim. Evet bunu ağzımla yaptım. Lanet olsun ki aklımı başımdan aldı. İçimde bambaşka bir Pınar olduğunu gördüm. Semih'e harika bir orgazm yaşatmak için olduğum Pınar'ı eze eze çiğneyip geçen Pınar'ı gördüm.

Kendini toparlayıp bana döndü. Hayran bakışlarımı görmesini istemezdim ama yakalandım. Hayran olunmayacak gibi değildiki.

"Şimdi anlaşmamızı yapabiliriz."

Sözleriyle hayranlığım da son buldu.

"Seninle anlaşma falan yapmayacağım."

Böyle bir anlaşma bana sadece felaket getirirdi. Bana yaşattığı bir kaç dakika ve benim ona yaşattıklarım bir anlık zevkimize hizmet ediyordu. Sevmediğim bir adam ile sevişmek ya da herhangi bir yakınlık yaşmak istemiyordum. Semih ile böyle bir yakınlaşma yaşamak istemiyordum. Şimdilik -şimdilik- bana mecburdu. İhtiyacına malzeme olmaya niyetim yoktu.

Saman balyalarının üzerinden aşağıya atladı.

"Karar vermeden önce biraz düşün. Yarın cevabını söylersin."

"Düşünecek..."

'Birşey yok.' Diyecektim ama beni dinlemeden samanlıktan çıktı. Gitti.

Dürüst olmak gerekirse daha önce bana biri için böyle bir şey yapacağımı söyleseler 'hadi ordan' derdim. Düşününce tiksinç geliyor. O kadar da kötü değildi.