TUTULMA

19.Kürtaj

19.Kürtaj

Semih'ten

Semih kahvaltıdan önce kendisi ile konuşmak istediğini söyleyen babasının yanına gittiğinde çalışma odasının aralık kapısıdan babasının telefon görüşmesi yaptığını duydu. Babası görüşmesine devam ederken sakin adımlarla odaya girdi.

Evin arka bahçeye bakan kısmında kalan odanın, tabandan tavana camdan olan duvarın da katkısıyla ferah ve aydınlık bir görüntüsü vardı. Eskitme ahşap bir çalışma masası ile aynı malzemeden bir sandalye ve dolaplarla tam bir bey efendi odasıydı. Haldun Ela ile evlendiği günden beri çoğu zaman evden çalışarak işleri idare etmek zorunda kaldığı için evdeki çalışma ortamına çok önem veren bir adamdı.

"Bir şeye ihtiyacın olursa mutlaka haber veriyorsun Pınar.
...
Ela ablandan yardım iste. Benden duymuş olma ama senin aramanı bekliyor.
...
Ne demek kızım. Bir daha teşekkür edersen kızmaya başlayacağım.
...
Görüşürüz Pınar. Sözlerimi dikkate al. Bir ihtiyacın olduğunda hemen ara."

Semih babasının yaptığı telefon konuşmasından bir şey anlamadı. Pınar bir yere mi gitmişti?

"Bir sorun mu var?"

"Pınar bir kaç gün önce arkadaşlarıyla birlikte yaşamak istediğini söyledi."

"Pınar evden mi ayrıldı?"

"Annen biraz bozuldu ama sonra Pınar'ın isteğini kabul etti. Genç kız artık ömür boyu bizimle yaşamak zorunda değil."

Semih Pınar'ın kendisinden habersiz aldığı kararı hoş karşılamadı. Çünkü hala onu istiyordu. O gece krizin eşiğinden dönmüştü. Kendine geldiğinde yaptıkları aklına geldikçe kontrolünü kaybettiği için kendisine, onu öylesine kontrolsüzleştirdiği için de Pınar'a kızmıştı. O günden sonra kızı bir daha görmemişti. Demek ki hemen o günün sonrasında Pınar evden ayrılma karar almış ve beklemeden uygulamaya geçirmiş olmalıydı.

"Semih."

"Efendim baba."

Haldun, "Gel." Pencerenin önündeki yine ahşap olan iki kişilik koltuğu göstererek, "Şöyle oturda biraz konuşalım." dedi.

Semih masanın arkasından kalkıp pencerenin önündeki koltuğa oturan babasının yanına oturdu. Birkaç dakika öncesine nazaran gerginleşen havayı hemen hissetti. Babasının onunla ne konuşmak istediğini tahmin ediyordu. Muhtemelen işlerle daha fazla ilgilenmesini isteyecekti. Çünkü genelde aralarında o konuşmalar yapıldığında ikisi de gergin oluyordu.

Semih dedesinin işini yapmak istemediğini defalarca belirtmişti. Ayrıca babası Aysima'yı şirketin başına geçecek şekilde yetiştiriyordu. Kız kardeşi hiç istemediği halde turizm-otelcilik okuyordu. Yine de sabırla babasının konuya girmesini bekledi.

"Semih konuya nerden gireceğimi bilmiyorum. Fakat sana güvenim sonsuz o yüzden bu meseleyi senden başkasıyla konuşmam imkansızdı."

Bu hiç de iş konuşması girişi gibi olmamıştı.

"Dinliyorum."

"Senden bir konuda yardım isteyeceğim. Bir kaç gün önce Harika aradı. Çok garip bir şey söyledi. İnan şimdiye kadar hiç haberim olmadı ve şimdiden sonra da ne yapacağımı bilmiyorum.
Harika yıllar önce -o zamanlar annenle aramızda bir şey yoktu- ilişkim olan bir kadının hamile kaldığını, Ela ile aramız bozulmasın diye kadına para teklif edip gönderdiğini söyledi."

Semih en olağan haliyle babasını dinliyordu.

"Şimdi de benden o kadının doğurduğu çocuğuma sahip çıkmamı istiyor."