TUTULMA
En güzel Tutulmadır Aşk.
PINAR
Önce parmaklarımız dolandı birbirine sonra ellerimiz kenetlendi. Sımsıcak bir arzu sardı bedenlerimizi. Beni ona iten, onu bana çeken bir güç vardı karşı koyamadığımız.
Düşünmediğimiz, düşünemediğiz tek şey...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buraya bir Semih bir Pınar bırakayım dedim sonunda oldu mu?
11.Kışkırtıcı
Pınar'dan
Canım acıyordu. Acıtıyordu. Bilerek actıyordu. Muhtemelen dişlerinin değdiği her yerde izi kalacaktı. Derime geçen dişleri ufak sızılar bırakırken kanım kaynıyor, akışının hızını hissedebiliyordum. Tenimin altında dolaşan kan hızla kasıklarıma iniyor, içimde depremler olmasına neden oluyordu. İçim titriyordu. Bedenim beynimin hükmünü reddetiyordu. Karşı koymak değil, kollarımı ona dolayıp tenine karışmak istiyordum. Kokusuna kokumu bulaştırıp onun gibi kokmak istiyordum.
Aklım bulanıyordu. Doğru düşünemiyordum. Bilerek, isteyerek sonuma yürüyordum. Beni yok edecekti. Bu ilişkinin sonu yoktu. Eninde sonunda ona aşık olacağımdan emindim. Belkide aşıktım ama kabul etmesi zor geliyordu. Beni bağlayan hiç bir güç yoktu. Kimsesizdim. Yapayalnızdım. Yaşayacaklarımdan kendim sorumluydum. Hesap vermek zorunda değildim.
Pişman olacaktım.
Çok pişman olacaktım.
Açıldığım karanlık sularda eninde sonunda boğulacaktım. Karşı koymak imkansızdı. Ellerim kollarına ordan omzuna en son da boynunda durdu. Alnımı sert göğsüne dayadım. Gözlerine bakarak konuşabileceğimi sanmıyordum.
"Yapma! Lütfen yapma. Bak bunun sonu son değil. Sen beni yok edersin Semih."
Badimin belini yukarıya doğru sıyıran eli sözlerimin onda hiç bir etkisi olmadığının kanıtıydı. Belkide bu gün benden istediğini almasına izin vermek zorundaydım. Başka çarem yok gibi görünüyordu. Gözlerime dolan yaşlara engel olamadım. Karşısında bu kadar aciz olmak gururumu kırıyordu. Onun kölesi olamamı istiyordu. Onun için yanmamı, kül olmamı istiyordu.
Yapabilir miydim?
Onun için yok olmam umurunda değilken onun için her şeyden vazgeçebilir miydim?
O kadar güçlü müydüm?
Onu istiyordum. Bacaklarımın arası onun için kasılıyordu. Hele ki elleri çıplak sırtımda büyülü bir şekilde dolaşırken. Parmaklarının değdiği her nokta zonkluyordu. Beynimde yankılanıyordu dokunuşları.
