Ik trok me terug van de knuffel. Voor het eerst, keken we elkaar diep in de ogen aan. Snel keek ik weg. "Zonder vader opgroeien is moeilijk" zei hij. "Klopt, maar ja" "Mijn thuis situatie is ook niet altijd goed..." zei hij. "Hoezo niet?" "Ouders ruziën vaak" "Komt wel goed" zei ik lief. "Ik hoop het, is gewoon moeilijk om je ouders zo ruzie te zien maken" "Ja snap ik, ik was nog klein toen me ouders ruzie maakten, maar als me ma me soms dingen verteld..." Ik stopte want voelde mezelf emotioneel worden. Hij legde zijn hand op mijn schouder. "Niet huilen, hij is het niet waard" troostte hij me. Ik dacht aan alles wat me ma me had verteld. Hoe hij haar sloeg,... Er vloeide een traan naar beneden. Ik stond snel op en liep weg zodat hij het niet zou zien.
Ik voelde hoe hij aan mijn arm trok. "Hey, je moet je niet schamen voor mij" zei hij en trok me in zijn armen. Ik veegde mijn tranen weg. "Ik snap dat het moeilijk is, maar hij is je tranen niet waard, maak je moeder trots" zei hij. Hij heeft zo gelijk. "Dankje" fluisterde ik. "Gaan we wat eten? Daar worden meisjes toch blij van?" Ik knikte met een glimlach.
We liepen de park uit en gingen terug richting stad om wat te gaan eten. Youssef is echt een schat. Hij is zo lief, anders dan anderen. Had ik niet verwacht van hem eerlijk.
We liepen de maccie binnen en bestelden 2 fishmenus elk.
Het begon al donker te worden, dus besloten we om te voet naar huis te gaan. Het was een halfuurtje stappen, maar omdat we samen waren, ging de tijd echt snel.
Voor mijn deur :
"Bedankt voor alles wollah" zei ik voor ik naar binnenging. "Is graag gedaan, ik zie je maandag dan" zei hij met een knipoog. "Inshallah, beslema" "Beslema" Ik liep naar binnen en hij naar huis.
"Mamaaaa?!" riep ik voor heel het huis. Geen antwoord. De lichten waren uit en het was muisstil. Ik nam mijn gsm uit mijn zak en belde haar.
Ze waren nog in de ikea. Ik trok mijn schoenen uit en liep naar de woonkamer waar ik voor de tv plofte met mijn gsm in mijn handen. Ik checkte mijn snaps en kreeg een berichtje van Youssef.
Youssef : Was een geslaagde dag vandaag
Ik : Ja bedankt voor alles!
Youssef : Is graag gedaan x
Met een glimlach legde ik mijn gsm neer op tafel en liep de keuken in. Ik ben zo blij dat ik hem beter heb leren kennen. Nu snap ik waarom alle meisjes gek op hem zijn. Hij heeft de looks, als het innerlijk en dat vind je niet veel laatste tijd.
Ik schonk mezelf een glas water en liep terug de woonkamer in. Ik deed de tv aan en hoorde de voordeur open gaan. "WE ZIJN ER!" riep Amel. Ik stond op en liep naar de deur. "ILHAAMMMM HOE WAS HET!" riep ze. "Goed goed" Ik hielp mee met het naar binnen brengen van de meubels. "Wollah vertel me allesss!" zei Amel de hele tijd. "Jahaa straks"
23u00 :
Amel was bij mij in bed gekropen en ik had haar zowat alles verteld. "Omgosshhh ik word bijna verliefd!" zei ze. Ik begon te lachen. "Dus je vind hem leuk?" "Nou ja, hij heeft alles wat ik wil ja" "OMGG ILHAM!" riep ze blij en gaf me een knuffel. "Ik ben zo blij! Eindelijk na 17 jaar, heb je interesse in een jongen" Ik begon te lachen. She right.
Amel :
Dag meisjes, ik ben dus Amel, 16 jaar, zusje van Ilham. Ook al lijken we fysiek wel op elkaar, toch zijn we anders. Ilham is rustiger, verlegen en volwassener. Ik ben meer iemand die praat, lacht, ben niet zo verlegen en uhm ik scan elke knappe boy die langsloopt. DUH!
Ilham is totaal niet zo. Ze kijkt niet naar jongens. Dat heeft te maken met mijn vader. Ze neemt het hem nog altijd kwalijk dat hij ons en mama zo heeft achtergelaten en alle dingen die hij ons moeder heeft aangedaan. Ik neem het hem ook kwalijk, maar nu zijn we 16 jaar later en dat hoort in het verleden. Maar ilham vind dat als een vader van 2 kinderen, een vrouw kan verlaten. Waarom zou een een jongen dat niet doen?
Nu, Ilham heeft, eindelijk na 17 jaar, interesse in een jongen. Vandaag was hun eerste 'date', ook al wil ze het niet zo noemen. Ze heeft me alles verteld en ik weet niet waarom ze zo blind is, maar hij vind haar leuk? Hij troost haar, complimenteert haar, luistert naar haar... Een jongen doet dat toch niet zomaar? Zij wil het niet begrijpen. Ze zegt steeds dat hij veel te knap is voor haar en dat hij haar ziet als een goeie vriendin. Mohim ik vind helemaal van niet en wil dus het tegendeel bewijzen. Ik wil haar laten zien, dat ze elkaar leuk vinden. (Want ze beseft niet eens van haar zelf dat ze hem leuk vind) En ze ook koppelen. Ik heb daar zowat mijn manieren voor, ik hoop dat het mij zal lukken!
JE LEEST
Nieuwe stad, nieuw leven?
Roman pour AdolescentsDe getalenteerde 17-jarige Ilham, verhuist samen met haar moeder en haar zusje Amel naar een nieuwe stad, nadat hun vader hun verliet op jonge leeftijd. Welke gevolgen brengt de nieuwe stad met zich mee?